การสื่อสารการตลาดงานทัศนศิลป์ในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
สภาพแวดล้อมของการสื่อสารการตลาดงานศิลปะกลุ่มทัศนศิลป์ในประเทศไทย และ 2. เพื่อทราบทิศทางและแนวโน้มของการสื่อสารการตลาดงานทัศนศิลป์ที่สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ชาติและเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ใช้กระบวนการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-dept-Interview) กับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 35 คน แบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 4 กลุ่ม โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบลูกโซ่ (Snowball Sampling) เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้ 1.) แบบสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงสร้าง และ 2.) แบบบันทึกข้อมูลการสัมภาษณ์ 3.) อุปกรณ์บันทึกเสียงการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณา ผลการวิจัย พบว่า สภาพแวดล้อมของการสื่อสารการตลาดงานศิลปะกลุ่มทัศนศิลป์ในประเทศไทย แบ่งออกเป็น 3 ประเด็น ได้แก่ 1. นโยบายของภาครัฐ โดยนโยบายเศรษฐกิจสร้างสรรค์มีการดำเนินงานตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561 – 2580) และพิพิธภัณฑ์ของภาครัฐในประเทศไทยได้ดำเนินงานที่สอดคล้องกับนโยบายเศรษฐกิจสร้างสรรค์เพื่อผลักดันอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ของประเทศไทย 2. สภาพแวดล้อม ที่สนับสนุนส่งเสริมตลาดงานทัศนศิลป์คือปัจจัยด้านเทคโนโลยี และสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้อต่อการเติบโตของตลาดงานศิลปะในประเทศไทยคือทัศนคติของคนในประเทศที่มองว่างานศิลปะคือเรื่องฟุ่มเฟือย และ 3. การสื่อสารการตลาดงานทัศนศิลป์ในประเทศไทย จากเทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วทำให้บุคลากรในตลาดงานศิลปะต้องปรับตัว โดยใช้การสื่อสารตลาดและใช้เครื่องมือการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ (IMC) รวมถึงภาครัฐ ที่หน่วยงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์มีการสื่อสารการตลาดเชิงประสบการณ์แบบผสมผสานผ่านแนวทางการสร้างประสบการณ์ 4 มิติ ทั้งหมดนำไปสู่ทิศทางและแนวโน้มการสื่อสารการตลาดงานทัศนศิลป์ในประเทศไทยในที่อนาคตจะใช้เครื่องมือการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ (IMC) ผ่านช่องทางออนไลน์ในรูปแบบคอนเทนต์ที่หลากหลาย โดยการนำเทคโนโลยี ดิจิทัลและเทคนิคต่าง ๆ เข้ามาใช้เพื่ออำนวยความสะดวกมากยิ่งขึ้น สื่อสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ ที่ใช้ในวงการศิลปะจะถูกแทนที่ด้วยเทคโนโลยีและสื่อที่เป็นดิจิทัล ผลงานศิลปะจะ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
** ข้อความ ข้อคิดเห็น หรือข้อค้นพบ ในวารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสารเป็นของผู้เขียน ซึ่งจะต้องรับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความและงานวิจัยนั้น ๆ โดยมิใช่ความรับผิดชอบของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี **
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ์ บุญโพธิ์แก้ว. (2560). การเมืองของการสร้างงานศิลปะ: ชาติพันธุ์นิพนธ์ของปฏิบัติการนิทรรศการศิลปะในประเทศไทยหลัง พ.ศ. 2540. [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].
กำจร สุนพงษ์ศรี. (2559). พจนานุกรมศัพท์ทัศนศิลป์ Dictionary of Visual Art . โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คมชัดลึก ออนไลน์. (2 ตุลาคม 2558). เปิดรายชื่อ 25 ศิลปินไทยอวดศิลปะเวทีโลก. https://www.komchadluek.net/kom-lifestyle/214422.
ชื่นจิตต์ แจ้งเจนกิจ. (2556). IMC & Marketing Communication กลยุทธ์การสื่อสารการตลาด (พิมพ์ครั้งที่ 6).
สำนักพิมพ์ BrandAgebooks.
ณัฐพงษ์ วัจนะภูมิ. (2563). การศึกษาแนวโน้มในการซื้อขายงานศิลปะในหอศิลป์เชิงพาณิชย์ กรณีศึกษา Many Cuts Art Space. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา, 11(1), 129-136.
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. (8 ตุลาคม 2561). แผนพัฒนายุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี พ.ศ. 2561 – 2580. เล่ม 135 ตอนที่ 82 หน้า 5-10.
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตนสถาน. (2554). ทัศนศิลป์. https://dictionary.orst.go.th/
พิมพ์พิศา อุดมผลวณิช. (13 ธันวาคม 2562) รวม 5 ผลงานศิลปินไทยในตลาด NFT ที่น่าสนใจและทำรายได้สูงสุด. https://thestandard.co/5-highest-earn-nft-thai-artworks/.
วรงรอง เลื่อนลอย (2557). การสื่อสารการตลาดเชิงประสบการณ์ของหน่วยงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์.[วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ Creative Economy Agency. (ม.ป.ป.). ความเป็นมา. https://www.cea.or.th/th/about
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ Creative Economy Agency. (ม.ป.ป.). Creative Industry Database: Visual Arts. https://www.cea.or.th/th/single-statistic/creative-industry-database-visual-arts.
อดิเทพ กำแพงเสรี, ศุภกรณ์ ดิษฐพันธุ์, สมศักดิ์ เชาว์ธาดาพงศ์. (2564). การสร้างกลยุทธ์การสื่อสารทางการตลาดเพื่อส่งเสริมกิจกรรมการท่องเที่ยวงานนิทรรศการศิลปะในจังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 2(2), 417–430.
องค์การมหาชน และหน่วยงานของรัฐรูปแบบอื่นที่ไม่ใช่ส่วนราชการ. (10 สิงหาคม 2561). พระราชกฤษฎีกาจัดตั้งสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ (องค์การมหาชน). เล่ม 135 ตอนที่ 59 หน้า 27-28.
