การจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการในลุ่มน้ำป่าสักเพื่อป้องกันอุทกภัยในจังหวัดเพชรบูรณ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการในลุ่มน้ำป่าสัก ในเรื่องของการประสานงาน ความร่วมมือ และการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย เพื่อป้องกันอุทกภัยในจังหวัดเพชรบูรณ์ และ (2) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการ โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพซึ่งใช้การเก็บข้อมูลจากการศึกษาเชิงเอกสารที่เกี่ยวข้อง การสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม ร่วมกับการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง จากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญเพื่อให้ได้ข้อมูลมาสู่การวิเคราะห์และอภิปรายผล
ผลการวิจัยพบว่า
1) นโยบายภาครัฐ กฎหมาย และบทบาทของสถาบันที่เกี่ยวข้องกับการจัดการทรัพยากรน้ำ ช่วยส่งเสริมการจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการในเรื่องของ การประสานงาน ความร่วมมือระหว่างหน่วยงานภาครัฐ และการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย อันส่งผลต่อประสิทธิผลในการป้องกันอุทกภัย
2) ปัจจัยอื่น ๆ ที่สนับสนุนการประสานงาน และความร่วมมือระหว่างหน่วยงานภาครัฐ ได้แก่ การแบ่งปันวิสัยทัศน์และตั้งเป้าหมายร่วมกัน ความเป็นผู้นำ ความเชื่อมั่นของหน่วยงานนี่มีต่อกัน และพื้นฐานความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างหน่วยงานในอดีต และ 3) ปัจจัยอื่น ๆ ที่สนับสนุนการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ได้แก่ การแบ่งปันวิสัยทัศน์และตั้งเป้าหมายร่วมกัน ความเชื่อมั่นต่อหน่วยงานภาครัฐ และการส่งเสริมความรู้ความเข้าใจในทักษะเฉพาะทางด้านอุทกภัย ส่วนปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นพบว่า (1) ความไม่ยืดหยุ่นและการเขียนนโยบายที่มีการสั่งการจากส่วนกลาง เป็นอุปสรรคต่อการประสานงานแลการะมีส่วนร่วมของหน่วยงานส่วนภูมิภาค และการมีส่วนร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในพื้นที่ (2) การบังคับใช้กฎหมายโดยไม่คำนึงถึงความพร้อมของหน่วยงานผู้ถูกบังคับใช้กฎหมายส่งผลต่อประสิทธิผลของการป้องกันอุทกภัย (3) ความไม่พร้อมและความไม่น่าเชื่อถือของสถาบันหลักที่จัดตั้งขึ้นมาเพื่อส่งเสริมการบูรณาการ เป็นอุปสรรคต่อการประสานงานและมีส่วนร่วมระหว่างหน่วยงานภาครัฐ และการมีส่วนร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
4) ปัจจัยด้านการขาดการส่งเสริมการเรียนรู้ และสร้างองค์ความรู้ให้แก่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอุปสรรคต่อการมีส่วนร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในพื้นที่
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
** ข้อความ ข้อคิดเห็น หรือข้อค้นพบ ในวารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสารเป็นของผู้เขียน ซึ่งจะต้องรับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความและงานวิจัยนั้น ๆ โดยมิใช่ความรับผิดชอบของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี **
References
บริษัท วอเตอร์ ดีเว็ลลัฟเม้นท์ คอนซัลแท็นส์ กรุ๊ป จำกัด. (2563). รายงานการศึกษาฉบับสมบูรณ์โครงการวางผังระบายน้ำจังหวัดในลุ่มน้ำป่าสัก เล่มที่ 1/2: พื้นที่ลุ่มน้ำป่าสัก. กรุงเทพมหานคร.
สำนักนายกรัฐมนตรี, สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ. (2565). (ร่าง) แผนป้องกันและแก้ไขภาวะน้ำแล้ง ลุ่มน้ำป่าสัก. กรุงเทพมหานคร
Ansell, C., & Gash, A. (2008). Collaborative governance in theory and practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571.
Begg, C., Callsen, I., Kuhlicke, C., & Kelman, I. (2017). The role of local stakeholder participation in flood defence decisions in the United Kingdom and Germany. Journal of Flood Risk Management, 11(2), 180-190.
Begg, C., Walker, G., & Kuhlicke, C. (2015). Localism and flood risk management in England: The creation of new equalities. Environmental Planning C, 33(4), 685-702.
Bennett, N. R., Mendez, D., Alam, E., & Morgmer, C. (2020). Inter agency collaboration for natural hazard management in developed countries. Oxford Research Encyclopedia of Natural Hazard Science.
Boer, C. L., Vinke-de Kruijf, J., Özerol, G., & Bressers, J. T. A. (2016). Collaborative water resource management: What makes up a supportive governance system. Environmental Policy and Governance, 26(4), 229-241.
Callon, M. (1999). The role of lay people in the production and dissemination of scientific knowledge. Science Technology and Human Values, 4(1), 81-94.
Challies, E., Newig, J., Thaler, T., Kochskämper, E., & Levin-Keitel, M. (2016). Participatory and collaborative governance for sustainable flood risk management: An emerging research agenda. Environmental Science and Policy, 55, 275-280.
Davis, M. D. (2007). Integrated water resource management and water sharing. Journal of Water Resources Planning and Management, 133(5), 427-445.
Dungumaro, E. W., & Madulu, N. F. (2002). Public participation in integrated water resources management: The case of Tanzania. Physics and Chemistry of the Earth, 28(20-27), 1009-1014.
Environment Agency (EA). (2010). Flood and coastal erosion risk management appraisal guidance. Bristol.
Edelenbos, J., Van Buuren, A., Roth, D., & Winnubst, M. (2017). Stakeholder initiatives in flood risk management: Exploring the role and impact of bottom-up initiatives in three ‘room for the river’ projects in the Netherlands. Journal of Environmental Planning and Management, 60(2), 47-66.
Evers, M., Jonoski, A., Maksimovič, Č., Lange, L., Rodriguez, S. O., Teklesadik, A. et al. (2012). Collaborative modelling for active involvement of stakeholders in urban flood risk management. Natural Hazards and Earth System Sciences, 12,(3), 2821-2842.
Galvez, V., Rojas, R., Bennison, G., Prats, C., & Claro, E. (2019). Collaborate or perish: Water resources management under contentious water use in a semiarid basin. International Journal of River Basin Management, 18(4), 421-437.
Grabs, W., Tyagi, A. C., & Hyodo, M. (2007). Integrated flood management. Water Science and Technology, 56(4), 97-103.
Holmes, R. R., Jr., Schwein, N. O., & Shadie, C. E. (2012). Flood risk awareness during the 2011 floods in the central United States: Showcasing the importance of hydrologic data and interagency collaboration. Leadership and Management in Engineering, 12(3), 101-110.
Howgate, O. R., & Kenyon, W. (2009). Community cooperation with natural flood management: A case study in the Scottish borders. Area, 41(3), 329-340.
Ishiwatari, M. (2016). What are crucial issues in promoting an integrated approach for flood risk management in urban areas. Japan Social Innovation Journal, 6(1),15-26.
Kjellman, K. E., Harpviken, K. B., Millard, A.S., & Strand, A. (2003). Acting as one?: Co-ordinating responses to the landmine problem. Third World Quarterly, 24(5), 855-871.
Kozuch, B., & Sienkiewicz-Malyjurek, K. (2016). Inter-organisational coordination for sustainable local governance: Public safety management in Poland. Sustainability, 8(2), 123.
Loos, J. R., & Rogers, S. H. (2016). Understanding stakeholder preferences for flood adaptation alternatives with natural capital implications. Ecology and Society, 21(3), 32.
Maskrey, S. A., Mount, N. J., Thorne, C. R., & Dryden, I. (2016). Participatory modelling for stakeholder involvement in the development of flood risk management intervention options. Environmental Modelling & Software, 82(3), 275-294.
McGuire, M., Agranoff, R., & Silvia, C. (2010). PAR collaborative public administration. American Society of Public Administration (ASPA).
Minear, L. (2002). The humanitarian enterprise: Dilemmas and discoveries. Kumaran Press.
O’Donnell, E.C., Lamond, J. E., & Thorne, C. R. (2018). Learning and action alliance framework to facilitate stakeholder collaboration and social learning in urban flood risk management. Environment Science and Policy, 80(1), 1-8.
Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). (2015). Stakeholder engagement for inclusive water governance. Paris.
Otto, A., Hornberg, A., & Thieken, A. (2016). Local controversies of flood risk reduction measures in Germany: An explorative overview and recent insights. Journal of Flood Risk Management, 11(3), 382-394.
Ritchie, B. W. (2004). Chaos, crises and disasters: A strategic approach to crisis management in the tourism industry. Tourism Management, 25(3), 669-683.
Samuels: G. (2012). Stakeholder involvement in flood risk management-contribution from the flood site project. Paper presented at the conference of WGF Thematic workshop: Stakeholder Involvement in Flood Risk Management, Bucharest, Romania.
Serra-Llobet, A., Conrad, E., & Schaefer, K. (2016). Governing for integrated water and flood risk management: Comparing top-down and bottom-up approaches in Spain and California. Water, 8(10), 445.
Subramanian, A. N. (2018). The influence of institution on coordination among the actors involed in flood management. [Unpublished master’s thesis]. Urban Management of Erasmus University Rotterdam
Sulaiman, N., She, T. W., Fernando, T., Chan, S. W., Roslan, A. F., Kamalia, S. K. et al. (2019). Multi-agency collaboration in flood disaster management in Sarawak, Malaysia. International. Journal of Innovative Technology and Exploring Engineering (IJITEE), 8(8), 411-419.
Tan: L., Jackson, S., Oliver:, Mackenzie, J., Protor, W., & Ayre, M. (2008). Collaborative water planning: Context and practice. Literature Review, Report to the Tropical Rivers and Coastal Knowledge (TRaCK) program. Land and Water Australia, Canberra.
United Nations Economic Commission for Europe (UNECE). (1999). Convention on access to information, public participation in decision-making and access to justice in environmental matters. Aarhus, Denmark: United Nations Economic Commission for Europe.
United Nations. (2021,7 March ). Ensure availability and sustainable management of water and sanitation for all. https://sdgs.un.org/goals/goal6
Upson, I. J. (2013). Examining the role of interagency coordination when addressing flood risk management and flood disasters in Southern Illinois. [Unpublished master’s thesis]. Southern Illinois University Carbondale
Van Herk, S., Zevenbergen, C., Rijke, J., & Ashley, R. (2011). Collaborative research to support transition towards integrating flood risk management in urban development. Journal of Flood Risk Management, 4(4), 306-317.
Wehn, U., Rusca, M., Evers, J., & Lanfranchi, V. (2015). Participation in flood risk management and the potential of citizen observatories: A governance analysis. Environmental Science & Policy, 48(2), 225-236.
Wuni, M. T. (2008). Inter-agency coordination for effective humanitarian relief operation: The case of 2007 floods in Northern Ghana. [Unpublished master’s thesis]. the International Institute of Social Studie.