DUALITY: CONNECTION BETWEEN SENDERS AND NOISES IN COMMUNICATION BY MAKEUP OF FACEBOOK INFLUENCERS

Main Article Content

Krit Kamnon

Abstract

This article aimed to analyze the roles of senders and noises in communication by the makeup of Facebook influencers. The analysis results showed that the noise character was a channel interrupter; furthermore, it was converted to become contexts and codes. That combination designated the meaning of makeup by overlapping communication elements which collaboratively caused extra communication. Moreover, the noise was a paracommunication playing role of aesthetics to assist the communication by makeup for mutual understanding.

Article Details

How to Cite
Kamnon, K. (2023). DUALITY: CONNECTION BETWEEN SENDERS AND NOISES IN COMMUNICATION BY MAKEUP OF FACEBOOK INFLUENCERS. INTERDISCIPLINARY SOCIAL SCIENCES AND COMMUNICATION JOURNAL, 6(1), 184–194. https://doi.org/10.14456/issc.2023.17
Section
Academic article

References

กาญจนา แก้วเทพ. (2543). การสื่อสารกับพื้นที่สาธารณะ: ทัศนะของ Habermas”, ใน กาญจนา แก้วเทพและคณะ (บ.ก.), มองสื่อใหม่ มองสังคมใหม่. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กฤษณ์ ทองเลิศ. (2554). การผสานรูปแบบ การสื่อความหมายและจินตสาระของผู้รับสารเป้าหมาย ที่มีต่องานภาพถ่ายกับลายลักษณ์อักษรในงานโฆษณาทางสื่อสิ่งพิมพ์. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชัชฎา อัครศรีวร นากาโอคะ และกฤชณัท แสนทวี. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรู้เท่าทันข้อมูลและสื่อดิจิทัล ของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 7(1), 55-64.

ชินกฤต อุดมลาภไพศาล. (2550). การสื่อความหมายเชิงสัญรูปของการสื่อสารเชิงกราฟิกสำาหรับงานโทรทัศน์เฉพาะเรื่อง. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรีดา อัครจันทโชติ. (2557). การข้ามพ้นวัฒนธรรมของสื่อการแสดงงิ้วในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภวินท์ ศรีเกษมสุข, (2562). กลยุทธ์การสื่อสารภายในองค์กรในภาวะวิกฤตของรัฐวิสาหกิจในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ริรินดา เติมไทยมงคล. (2552). ปรสิตการสื่อสารในรายการโทรทัศน์เล่าข่าวเช้า. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรันธร บุญพิทักษ์. (2551). ปรสิตการสื่อสารในการแสดงตลกจากสื่อวีซีดีบันทึกการแสดงสดของวงโปงลางสะออน. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิศิษฎ์ เกตุรัตนกุล ณัฐฐ์วัฒน์ สุทธิโยธิน และสุภาภรณ์ ศรีดี. (2562). กลยุทธ์การแพร่ภาพสดผ่านเฟซบุ๊กไลฟ์ขายสินค้าแฟชั่นกับ พฤติกรรมการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภค. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 18(24), 117-129.

ศิริชัย ศิริกายะ. (2562). การสื่อสารกับอเสถียรตรรกะ. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 18 (2), 8-12.

ศิริชัย ศิริกายะ. (2558). แบบจำลองการสื่อสารในยุคดิจิทัล. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 13(15), 8-13.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2563). สารกับการสื่อความหมาย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักส์ จำกัด.

อธิษฐาน ตั้งอำพัน. (2556). กระบวนการสื่อสารเพื่อสร้างความมีชื่อเสียงของตนเองผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อุบลรัตน์ ศิริยุวศักดิ์ และคณะ. (2550). สื่อสารมวลชนเบื้องต้น สื่อมวลชน วัฒนธรรม และสังคม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Benjamin , W. (1933). The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction. In Illuminations. H. Arendt (ed.). New York: Schocken

Berger, A. A. (1992). Popular Culture Genre: Theories and Texts. New York: Sage.

Goddard, A. (2002). The language of advertising: Written texts. 2nd Edition. London: Routledge.

Elkins, J. (1993). From original to copy and back again. The British Journal of Aesthetics, 33(2), 113–120.

McCroskey, J. and Wheeless L. (1976). Introduction to Human Communication. Boston: Allyn & Becon.

McLuhan, M. (1964). Understanding media: The extensions of man. New York: McGraw-Hill.

Schneider, Beat. (2005). Design – Eine Einführung. Entwurf im sozialen, kulturellen und wirtschaftlichen Kontext. Basel: Birkhäuser.

Shannon, C. E. & Weaver, W. (1949). The Mathematical Theory of Communication. Urbana. IL: University of Illinois Press.