การตรวจสอบคุณสมบัติทางจิตมิติของรูบริกสำหรับการประเมินทักษะดนตรีไทย: การประยุกต์ใช้โมเดลการให้คะแนนบางส่วนแบบหลายองค์ประกอบของราสช์

ผู้แต่ง

  • ภูรินท์ เทพสถิตย์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • กมลวรรณ ตังธนกานนท์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

DOI:

https://doi.org/10.14456/educu.2022.22

คำสำคัญ:

การตรวจสอบคุณสมบัติทางจิตมิติ, รูบริก, การประเมินทักษะดนตรีไทย, โมเดลการให้คะแนนบางส่วนแบบหลายองค์ประกอบของราสช์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบคุณสมบัติทางจิตมิติของรูบริกสำหรับการประเมินทักษะดนตรีไทยโดยใช้โมเดลการให้คะแนนบางส่วนแบบหลายองค์ประกอบของราสช์ ตัวอย่างวิจัย คือ 1) นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาที่บรรเลงเดี่ยวเครื่องดนตรีไทยประเภทเครื่องตี 4 ชนิด ประกอบด้วย ระนาดเอก ระนาดทุ้ม ฆ้องวงใหญ่ และฆ้องวงเล็ก จำนวน 84 คน และ 2) ผู้ประเมินทักษะดนตรีไทยที่มีความเชี่ยวชาญและผ่านการอบรม จำนวน 6 ท่าน เครื่องมือวิจัย คือ รูบริกสำหรับการประเมินทักษะดนตรีไทย ประกอบด้วยเกณฑ์ 8 ด้าน 12 ข้อรายการประเมิน โดยแต่ละข้อรายการประเมินจะประกอบไปด้วยระดับคุณภาพ 5 ระดับ วิเคราะห์คุณสมบัติทางจิตมิติโดยใช้โมเดลการให้คะแนนบางส่วนแบบหลายองค์ประกอบของราสช์ผ่านฟาเซตที่เกี่ยวข้อง 4 ฟาเซต ประกอบด้วย ฟาเซตนักเรียน ฟาเซตผู้ประเมิน ฟาเซตเครื่องดนตรี และฟาเซตข้อรายการประเมิน ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลความสอดคล้องกลมกลืนกับโมเดลของฟาเซตทั้ง 4 ฟาเซต ดัชนีคุณภาพฟาเซตผู้ประเมินและข้อรายการประเมิน ค่า point-measure correlation ของฟาเซตข้อรายการประเมิน และดัชนีประสิทธิผลระดับคุณภาพ แสดงถึงความตรงเชิงโครงสร้างของรูบริก และ 2) ผล Chi-square ฟาเซตนักเรียนและผู้ประเมิน และดัชนีคุณภาพฟาเซตนักเรียน แสดงถึงความเที่ยงของรูบริก

Author Biographies

ภูรินท์ เทพสถิตย์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

นิสิตมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิธีวิทยาการพัฒนานวัตกรรมทางการศึกษา ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 

กมลวรรณ ตังธนกานนท์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

อาจารย์ประจำภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

References

ภาษาไทย

กมลวรรณ ตังธนกานนท์. (2563). การวัดและประเมินทักษะการปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 3). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชยพร ไชยสิทธิ์, มนัส วัฒนไชยยศ, และ บรรจง ชลวิโรจน์. (2560). การพัฒนาชุดฝึกระนาดทุ้มเพลงสาธุการของนักเรียน

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 สาขาวิชาชีพปี่พาทย์ วิทยาลัยนาฏศิลปนครศรีธรรมราช สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา, 11(3),

-212.

รณฤทธิ์ ไหมทอง. (2564). การประพันธ์เดี่ยวระนาดเอกเพลงเทวาประสิทธิ์ สองชั้น เพื่อการประกวดเดี่ยวเครื่องดนตรีไทยระดับชาติ สำหรับ

นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 5(2), 109 – 130.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2563). ทฤษฎีการทดสอบแนวใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 5). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สงบศึก ธรรมวิหาร. (2540). ดุริยางค์ไทย. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักทบวงมหาวิทยาลัย. (2544). เกณฑ์มาตรฐานดนตรีไทยและเกณฑ์การประเมิน. ภาพพิมพ์.

ภาษาอังกฤษ

American Educational Research Association, American Psychological Association & National Council on Measurement in

Education. (2014). Standards for educational and psychological testing. American Educational Research Association.

Chen, W. H., Lenderking, W., Jin, Y., Wyrwich, K. W., Gelhorn, H., & Revicki, D. A. (2014). Is Rasch model analysis applicable

in small sample size pilot studies for assessing item characteristics? An example using PROMIS pain behavior item

bank data. Quality of Life Research, 23(2), 485-493. DOI: 10.1007/s11136-013-0487-5

DeLuca, C., & Bolden, B. (2014). Music performance assessment: Exploring three approaches for quality rubric

construction. Music Educators Journal, 101(1), 70-76.

Eckes, T. (2009). Introduction to many-facet Rasch measurement. Peter Lang Edition.

Edwards, A. S., Edwards, K. E., & Wesolowski, B. C. (2019). The psychometric evaluation of a wind band performance rubric

using the Multifaceted Rasch Partial Credit Measurement Model. Research Studies in Music Education, 1-25.

Engelhard, G. (1997). Constructing rater and task banks for performance assessments. Journal of Outcome Measurement,

(1), 19-33.

Fisher, W. (1992). Reliability, separation, strata statistics. Rasch Measurement Transections, 6(3), 238.

Krishnan, S., & Idris, N. (2018). Using partial credit model to improve the quality of an instrument. International Journal of

Evaluation and Research in Education, 7(4), 313-316.

Linacre, J. M. (1994). Sample size and item calibration stability. Rasch Measurement Transactions,

(4), 328.

Linacre, J. M. (1997, August). Judging plans and facets. https://www.rasch.org/rn3.htm

Linacre, J. M. (2002). Understanding Rasch measurement: Optimizing rating scale category effectiveness. Journal of

Applied Measurement, 3(1), 85-106.

Linacre, J. M. (2010). When to stop removing Items and persons in Rasch misfit analysis. Rasch measurement

transactions, 23(4).

Linacre, J. M. (2022a). A user guide to FACETS (Version 3.84.0) [Computer software]. https://www.winsteps.com/a/Facets-

Manual.pdf

Linacre, J. M. (2022b). A user guide to WINSTEPS (Version 5.2.3) [Computer software].

https://www.winsteps.com/a/Winsteps-Manual.pdf

Mohaffyza, M., Sulaiman, N., Lai, C. S., & Salleh, K. M. (2015). Measuring the validity and reliability of research

instruments. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 204, 164-171. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.08.129

Uto, M. (2021). Accuracy of performance-test linking based on a many-facet Rasch model. Behavior Research Methods,

(4). 1440-1454.

Wright, B. D., & Masters, G. N. (2002). Number of person or item strata. Rasch Measurement Transaction,

(3), 888.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-09-23

How to Cite

เทพสถิตย์ ภ., & ตังธนกานนท์ ก. (2022). การตรวจสอบคุณสมบัติทางจิตมิติของรูบริกสำหรับการประเมินทักษะดนตรีไทย: การประยุกต์ใช้โมเดลการให้คะแนนบางส่วนแบบหลายองค์ประกอบของราสช์. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 50(3), EDUCU5003003. https://doi.org/10.14456/educu.2022.22