ผลการใช้รูปแบบการเรียนการสอนมโนทัศน์ร่วมกับเทคนิคผังกราฟิกเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการคิดรวบยอดสำหรับเด็กอนุบาล

ผู้แต่ง

  • ศศิญา สุจริต มหาวิทยาลัยบูรพา
  • ศิรประภา พฤทธิกุล มหาวิทยาลัยบูรพา
  • เชวง ซ้อนบุญ มหาวิทยาลัยบูรพา

DOI:

https://doi.org/10.14456/educu.2022.20

คำสำคัญ:

รูปแบบการเรียนการสอนมโนทัศน์, เทคนิคผังกราฟิก, ความสามารถในการคิดรวบยอด, เด็กอนุบาล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาดัชนีประสิทธิผลของแผนการจัดประสบการณ์โดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนมโนทัศน์ร่วมกับเทคนิคผังกราฟิก 2) เปรียบเทียบความสามารถในการคิดรวบยอดของเด็กอนุบาลก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่าง คือ เด็กอนุบาล อายุ 5-6 ปี จำนวน 20 คน ใช้เวลาในการทดลองครั้งละ 60 นาที ติดต่อกันสัปดาห์ละ 4 ครั้ง รวม 6 สัปดาห์ ขั้นตอนการจัดประสบการณ์มี 3 ระยะ ได้แก่ 1) เตรียมการก่อนการจัดประสบการณ์ 2) ดำเนินการจัดประสบการณ์ ประกอบด้วย 5 ขั้นย่อย ได้แก่ เตรียมความพร้อม นำเสนอมโนทัศน์ จัดระเบียบข้อมูล สรุปมโนทัศน์ และสร้างสรรค์ผังกราฟิกรายบุคคล และ 3) ประเมินหลังการจัดประสบการณ์ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบประเมินความสามารถในการคิดรวบยอดของเด็กอนุบาล วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ดัชนีประสิทธิผล และการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า 1) ดัชนีประสิทธิผลของแผนการจัดประสบการณ์โดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนมโนทัศน์ร่วมกับเทคนิคผังกราฟิก มีค่าเท่ากับ 0.8511 แสดงว่า เด็กอนุบาลมีการพัฒนาความสามารถในการคิดรวบยอดเพิ่มขึ้น หรือคิดเป็นร้อยละ 85.11 2) เด็กอนุบาลมีความสามารถในการคิดรวบยอด
หลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แสดงว่า รูปแบบการเรียนการสอนมโนทัศน์ร่วมกับเทคนิคผังกราฟิกสามารถนำไปใช้ในการเสริมสร้างความสามารถในการคิดรวบยอดสำหรับเด็กอนุบาลได้

ประวัติผู้แต่ง

ศศิญา สุจริต, มหาวิทยาลัยบูรพา

นิสิตระดับปริญญามหาบัณฑิตสาขาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

ศิรประภา พฤทธิกุล, มหาวิทยาลัยบูรพา

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 

เชวง ซ้อนบุญ, มหาวิทยาลัยบูรพา

อาจารย์ประจำสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา 

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ทิศนา แขมมณี. (2553). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 12).

ด่านสุทธาการพิมพ์.

นาตยา ปิลันธนานนท์. (2542). การเรียนรู้ความคิดรวบยอด. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

นลินรัตน์ ทับทิมทอง และ บัณฑิตา อินสมบัติ. (2558). ผลการใช้ชุดการสอนโดยใช้กระบวนการสร้างความคิดรวบยอดที่มี

ต่อความสามารถพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ด้านจำนวนของเด็กปฐมวัย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์].

มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

ธัญญา ผลอนันต์. (2550). Mind map กับการศึกษาและการจัดการความรู้. ขวัญข้าว 94.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ดี.

มานพ สิงห์วี และ บัญญัติ ชำนาญกิจ. (2556). ผลการสอนโดยใช้เทคนิคผังกราฟิกประกอบรูปแบบสืบเสาะหาความรู้ที่มีต่อ

ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์และความคงทนในการเรียนรู้ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4.

วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 8(23), 115-128.

วัฒนา มัคคสมัน. (2560). แนวคิดเกี่ยวกับนวัตกรรม สื่อและเทคโนโลยีทางการศึกษาปฐมวัย. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (ม.ป.ท.)

วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2562). การจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างความคิดรวบยอด. ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.

วรนาท รักสกุลไทย. (2561). การใช้ผังกราฟิก เพื่อพัฒนาเด็กปฐมวัย. แปลน พริ้นท์ติ้ง.

ศรีสุข ชีพพานิชย์. (2553). การใช้รูปจำลองสี่เหลี่ยมจัตุรัสเพื่อสร้างความคิดรวบยอด เรื่อง การคูณและการหารเศษส่วนของ

นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ศิรประภา พฤทธิกุล. (2556). หน่วยที่ 6 การจัดกิจกรรมการเล่นสำหรับเด็กปฐมวัย. ใน พัชรี ผลโยธิน (บ.ก.), เอกสารการสอนชุดวิชา การเล่น

ของเล่น และเครื่องเล่นสำหรับเด็กปฐมวัย. (น. 6-1 - 6-82). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). รายงานผลการประเมินพัฒนาการนักเรียนที่จบหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช

ปีการศึกษา 2561. อักษรไทย.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). รายงานการศึกษาสภาวการณ์การจัดการศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัยในประเทศไทย.

พริกหวานกราฟฟิค.

สุวิทย์ มูลคำ. (2559). กลยุทธ์การสอนคิดเชิงมโนทัศน์. ภาพพิมพ์

อดุลย์ วังศรีคูณ. (2557). การศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21 : ผลผลิตและแนวทางการพัฒนา. วารสารมนุษยศาสตร์และ

สังคมศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 8(1), 1-17

ภาษาอังกฤษ

Arends, R. I. (2001). Learning to teach (5th ed. ). McGraw-H.

Ausubel, D. P. (1968). Educational psychology: A cognitive view. Rinehart and Winston.

Clark, H. (1991). Using visual organizer to focus on thinking. Journal of Reading, 34(7), 526–534.

Carroll, W. (2007). The concept attainment model. http://www.lcsc.education/secondary/courses/ED454/

Lessons/OnCampus06Chapter5.pdf

De Cecco, J. P. (1968). The psychology of learning and instruction: Educational psychology. Prentice-Hall.

Eisner, S. P. (2005). Managing generation Y. SAM Advanced Management Journal, 70(4), 4-15.

Jones, B. F., Pierce, J., & Hunter, B. (1989). Teaching students to construct graphic representations.

Educational Leadership. 46(4), 20-25.

Joyce, B., & Weil, M. (1996). Model of teaching. Allyn and bacon.

Kurniaman, O. (2018). Reading comprehension skill using graphic organizer for elementary school students.

Journal of Teaching and Learning in Elementary Education (JTLEE), 1(2), 75-80.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-09-23

รูปแบบการอ้างอิง

สุจริต ศ., พฤทธิกุล ศ., & ซ้อนบุญ เ. (2022). ผลการใช้รูปแบบการเรียนการสอนมโนทัศน์ร่วมกับเทคนิคผังกราฟิกเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการคิดรวบยอดสำหรับเด็กอนุบาล. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 50(3), EDUCU5003001. https://doi.org/10.14456/educu.2022.20