การนําเสนอรูปแบบพื้นที่เรียนรู้เพื่อพัฒนาความหมายเชิงสัญญะในผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม

ผู้แต่ง

  • ปณิธาร วงศาสุลักษณ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • อุบลวรรณ หงษ์วิทยากร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

รูปแบบพื้นที่เรียนรู้, ความหมายเชิงสัญญะ, ฮาบิทัส, ผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม, โอทอป

บทคัดย่อ

สินค้าโอทอปเกิดจากการผสมผสานภูมิปัญญาจากวิถีชุมชนเข้ากับทรัพยากรที่มีในแต่ละท้องถิ่น เกิดการเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจที่กล่าวได้ว่า เป็นรูปแบบหนึ่งในการใส่ความหมายเชิงสัญญะสู่สินค้า งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการให้ความหมายเชิงสัญญะในสินค้าโอทอปผ่านแนวคิดฮาบิทัส 2) วิเคราะห์ปัจจัยและเงื่อนไขที่เกี่ยวข้อง และ 3) นำเสนอรูปแบบพื้นที่เรียนรู้เพื่อพัฒนาการให้ความหมายเชิงสัญญะในผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม โดยเก็บข้อมูลเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพจากผู้ผลิตหรือผู้ประกอบการ ผู้บริโภค และผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ผลการวิจัย พบว่า 1) ผู้ผลิตและผู้บริโภคมีแนวคิดในการให้ความหมายเชิงสัญญะในสินค้าโอทอปตรงกัน โดยการให้ความสำคัญสูงสุดด้านการสืบสานเอกลักษณ์วัฒนธรรม และการช่วยเหลือชุมชนผ่านการสนับสนุนสินค้า 2) ปัจจัยที่เกี่ยวข้องในการเกิดสัญญะในผลิตภัณฑ์โอทอปเกิดจากทุนทางเศรษฐกิจ ทุนทางสังคม ทุนทางวัฒนธรรม และทุนสัญลักษณ์ เงื่อนไขที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ แรงบันดาลใจ และความรักในอาชีพ 3) รูปแบบพื้นที่เรียนรู้เพื่อพัฒนาการให้ความหมายเชิงสัญญะในผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรมมีจุดเริ่มต้นมาจาก “ฮาบิทัส”(Habitus) และปัจจัยจากทุน 4 ด้าน ที่สามารถแบ่งผู้ผลิตได้เป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มโอทอปพัฒนาขั้นต้น กลุ่มโอทอปกำลังพัฒนา และกลุ่มโอทอปพัฒนาสู่สากล โดยทั้ง 3 กลุ่มมีการแสดงออกถึงรหัสของสัญญะ (symbolic code) ผ่านการสืบทอดฮาบิทัสสู่รุ่นต่อไป

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย
จุรีย์ พานทอง. (2558). ความเชื่อมั่นในผลิตภัณฑ์ ช่องทางในการรับรู้ข่าวสารและนวัตกรรมของผลิตภัณฑ์ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าโอทอปของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร [การค้นคว้าอิสระ, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ]. BU Research. http://dspace.bu.ac.th/bitstream/123456789/
2051/1/juree_phan.pdf
เถกิง พัฒโนภาษ. (2540). สัญศาสตร์กับภาพแทนความ. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. http://www.arch.chula.ac.th/ejournal/files/article/qyYaZ1mab3Sun
103124.pdf
ธันยมัย เจียรกุล. (2557). ปัญหาและแนวทางการปรับตัวของ OTOP เพื่อพร้อมรับการเปิด AEC. วารสารนักบริหาร มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, 34(1), 177-191.
รสดา เวษฎาพันธุ์ และ สุมาลี สันติพลวุฒิ. (31 มกราคม-2 กุมภาพันธ์ 2555). แนวทางการพัฒนา OTOP ในเขตภาคกลาง. ใน วุฒิชัย กปิลกาญจน์ (ประธาน), การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 50 [Symposium]. ภาควิชาเศรษฐศาสตร์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุนีย์ ประสงค์บัณฑิต. (2553). แนวความคิดฮาบิทัสของปิแอร์ บูร์ดิเยอ กับทฤษฎีทางมานุษยวิทยา. ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
สุภางค์ จันทวานิช และ รุ้งนภา ยรรยงเกษมสุข. (2549). แนวคิดทางสังคมวิทยาของปิแอร์บูร์ดิเออ. ใน รวมบทความทางสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ปี 2549 (น. 256). ศรีบูรณ์การพิมพ์-คอมพิวเตอร์.

ภาษาอังกฤษ
Allan, K. (2010). Classical sociological theory (2nd ed.). Pine Forge.
Ballantine, J. H. (1997). The sociology of education: A systematic analysis (4th ed.). Prentice-Hall.
Bourdieu, P. (1990). The logic of practice. Stanford University.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-09-30

รูปแบบการอ้างอิง

วงศาสุลักษณ์ ป. ., & หงษ์วิทยากร อ. . (2020). การนําเสนอรูปแบบพื้นที่เรียนรู้เพื่อพัฒนาความหมายเชิงสัญญะในผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 48(3), 164–183. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/244996