การพัฒนาระบบการจัดการเรียนรู้เชิงวิชาชีพแบบฐานสมรรถนะ
คำสำคัญ:
ระบบการจัดการเรียนรู้, วิชาชีพ, ฐานสมรรถนะบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) พัฒนาระบบการจัดการเรียนรู้เชิงวิชาชีพแบบฐานสมรรถนะ 2) ประเมินประสิทธิภาพระบบการจัดการเรียนรู้เชิงวิชาชีพแบบฐานสมรรถนะ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานระดับความเห็นของผู้เชี่ยวชาญที่มีต่อระบบการจัดการเรียนรู้เชิงวิชาชีพแบบฐานสมรรถนะ ผู้วิจัยได้พัฒนาระบบโดยใช้กระบวนการพัฒนาซอฟต์แวร์ระบบประกอบด้วยองค์ประกอบ 5 ส่วน ได้แก่ การจัดการข้อมูลผู้ใช้ การจัดการรายวิชา การจัดการบทเรียนโมดูล การจัดการแบบทดสอบและการประเมินผลและการจัดการรายงาน ซึ่งได้ออกแบบระบบให้ใช้งานง่ายเหมาะสมกับทุกอุปกรณ์ ผลการประเมินประสิทธิภาพของระบบอยู่ในระดับดีมาก ผลการศึกษาพบว่า ผู้เชี่ยวชาญประเมินประสิทธิภาพการใช้งานระบบรวมทุกด้านอยู่ในระดับดีมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.50
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2554). กรอบนโยบายเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ระยะ พ.ศ.2554-2563 ของประเทศไทย ICT 2020. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร.
ทมนี สุขใส. (2558). การพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการสอนตามสถานการณ์ เรื่องโลจิสติกส์ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ). สืบค้นจาก https://tdc.thailis.or.th/tdc
ทรงลักษณ์ สกุลวิจิตร์สินธุ. (2560). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ เพื่อการเรียนรู้ร่วมกันทางออนไลน์. Veridian E-Journal, 10(2), 437-450.
พนิดา พานิชกุล (2553). ความมั่นคงปลอดภัยของสารสนเทศและการจัดการ (Information security and management). กรุงเทพมหานคร: เคทีพี คอมพ์ แอนด์ คอนซัลท์.
เพ็ญศรี ศรีสวัสดิ์. (2555). การพัฒนาระบบการแลกเปลี่ยนเรียนรู้บนโทรศัพท์เคลื่อนที่ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ). สืบค้นจาก https://tdc.thailis.or.th/tdc
มณฑิรา พันธุ์อ้น. (2558). การพัฒนารูปแบบการเรียนแบบกลุ่มเสมือนเพื่อส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ). สืบค้นจาก https://tdc.thailis.or.th/tdc
วาสนา สังข์พุ่ม. (2557). การพัฒนาระบบสารสนเทศการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู สำหรับนักศึกษาครูคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ). สืบค้นจาก https://tdc.thailis.or.th/tdc
วิภา จักรชัยกุล. (2555). การพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารจัดการโมดูลการเรียน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ). สืบค้นจาก https://tdc.thailis.or.th/tdc
สวนันท์ แดงประเสริฐ. (2560). การพัฒนาระบบการจัดการเรียนการสอนที่ปรับเปลี่ยนการแสดงผลตามขนาดหน้าจอ. พัฒนาเทคนิคศึกษา, 29(103), 19-26.
สุทธิพร จิตต์มิตรภาพ. (2557). การเปลี่ยนแปลงโลกของการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 และการพัฒนาสู่ “ครูมืออาชีพ”. สืบค้นจาก https://www.banpangkae.ac.th/wpcontent/uploads/2016/07/ 2_ Changes_in_the_world21.pdf
ภาษาอังกฤษ
Almeida, F., & Monteiro, J. (2017). The role of responsive design in web development. Webology, 14(2), 48-65.
Chen, C. C., Huang, C., Gribbins, M., & Swan, K. (2018). Gamify online courses with tools built into your learning management system (LMS) to enhance self-determined and active learning. Online Learning, 22(3), 41-54.
Davis, G. A., & Kohun, F. G. (2018). Information and communication technology in the classroom: BYOD and the University's role. Information Systems Education Journal, 16(5), 4-11.
Department of Education and Skills. (2015). Digital strategy for schools 2015-2020 enhancing teaching, learning and assessment. Retrieved from https://www.education.ie/en/ Publications/Policy-Reports/Digital-Strategy-for-Schools-2015-2020.pdf
Mayer, R. E. (2001). Multimedia learning. New York: Cambridge University Press.
Robledo, L. A. C., & Ayala, A. P. (2018). Ubiquitous learning: A systematic review. ScienceDirect, 35(5), 1097–1132.
