ไดโนเสาร์ในห้องเรียน : การประยุกต์ใช้องค์ความรู้ทางบรรพชีวินวิทยาในด้านวิทยาศาสตร์ศึกษา
คำสำคัญ:
ซากดึกดำบรรพ์, บรรพชีวินวิทยา, การใช้บรรพชีวินวิทยาในด้านการศึกษา, วิทยาศาสตร์ศึกษาบทคัดย่อ
ไดโนเสาร์และซากดึกดำบรรพ์อื่น ๆ มีอิทธิพลต่อมนุษย์ทั้งในด้านวิทยาศาสตร์ วัฒนธรรม เศรษฐกิจ ไปจนถึง
ด้านการศึกษามายาวนาน ผลจากการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า ซากดึกดำบรรพ์ถูกนำมาใช้ด้านเรียนการสอนวิชาวิทยาศาสตร์ และคณิตศาสตร์ในสามลักษณะ 1) ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือช่วยสร้างแรงจูงใจ และเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้เรียนสนใจกิจกรรมในชั้นเรียน 2) ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือนำเข้าสู่บทเรียนวิทยาศาสตร์ และคณิตศาสตร์ที่มีความซับซ้อน 3) นำมาใช้เพื่อเข้าใจอาชีพ และวิธีการทำงานของนักวิทยาศาสตร์ ผลการศึกษายังพบว่าซากดึกดำบรรพ์ถูกนำมาใช้กับในชั้นเรียนตั้งแต่ในระดับปฐมวัยไปจนถึงมัธยมศึกษาตอนปลาย ยิ่งไปกว่านั้นยังพบอีกว่า วิธีการวิจัยทางบรรพชีวินวิทยามีศักยภาพอย่างยิ่งในการนำไปใช้ส่งเสริมทักษะด้านการทำวิจัยของครู อย่างไรก็ตาม มีงานวิจัยบางชิ้นที่ระบุถึงข้อจำกัดในการนำซากดึกดำบรรพ์มาใช้ในด้านการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอายุของผู้เรียน
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
เจษฎา นาจันทอง. (2553). การศึกษาศักยภาพเบื้องต้นของแหล่งซากดึกดำบรรพ์ภูเค็ง อำเภอท่าคันโท จังหวัดกาฬสินธุ์. ใน วราวุธ สุธีธร และ คณะ (บ.ก.), โครงการครุวิจัย–ซากดึกดำบรรพ์ (น. 86-90). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ณรงค์ฤทธิ์ ประเสริฐสุข. (2553). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างขนาดรอยตีนกับความยาวลำตัวของสัตว์ปีก กรณีศึกษาไก่ ไก่งวง และนกยูง เพื่อประเมินขนาดลำตัวของไดโนเสาร์กลุ่มเทอโรพอด. ใน วราวุธ สุธีธร และ คณะ (บ.ก.), โครงการครุวิจัย–ซากดึกดำบรรพ์ (น. 110-114). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ปุณย์จรีย์ กัมปนาทโกศล. (2552). ผลของการจัดกิจกรรมวิทยาศาสตร์ตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ที่มีต่อทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ของเด็กอายุ 6-7 ปี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.
ราตรี สงวนรัมย์. (2553). การอนุรักษ์ซากดึกดำบรรพ์ของสัตว์มีกระดูกสันหลังในแหล่งขุดค้นภูน้อย อ.คำม่วง จ.กาฬสินธุ์. ใน วราวุธ สุธีธร และ คณะ (บ.ก.), โครงการครุวิจัย–ซากดึกดำบรรพ์ (น. 72-75). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
วราวุธ สุธีธร, กมลลักษณ์ วงษ์โก, คมศร เลาห์ประเสริฐ, สุรเวช สุธีธร, และ ศักดิ์ชัย จวนงาม. (2553). โครงการครุวิจัย-ซากดึกดำบรรพ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
สุริยา เฉลิมชาติ (2553). การศึกษาการลำดับชั้นหินในแหล่งซากดึกดำบรรพ์ภูปอ บ้านนาบอน ตำบลนาบอน อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์. ใน วราวุธ สุธีธร และ คณะ (บ.ก.), โครงการครุวิจัย–ซากดึกดำบรรพ์ (น. 34-37). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
วุฒิศักดิ์ บุญแน่น. (2553). เรื่องเล่าจากครู: เรื่องเล่าจากครูวุฒิ ใน วราวุธ สุธีธร และ คณะ (บ.ก.), โครงการครุวิจัย–ซากดึกดำบรรพ์ (น. 233). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
อรัญญา หมอกไชย. (2553). เรื่องเล่าจากครู: ประสบการณ์เกินร้อย...ภูกุ้มข้าว. ใน วราวุธ สุธีธร และ คณะ (บ.ก.), โครงการครุวิจัย–ซากดึกดำบรรพ์ (น. 241-242). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
อรนุช เสียงดัง. (2553). เรื่องเล่าจากครู: กว่าจะถึงศูนย์วิจัยไดโนเสาร์...ภูกุ้มข้าว. ใน วราวุธ สุธีธร และ คณะ (บ.ก.), โครงการครุวิจัย–ซากดึกดำบรรพ์ (น. 240). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ภาษาอังกฤษ
Achiam, M., Simony, L., & Lindow, B. A. K. (2016). Objects prompt authentic scientific activities among learners in a museum programme. International Journal of Science Education, 38(6), 17-53.
Benton, M., & Harper, D. A. (2013). Introduction to paleobiology and the fossil record. West Sussex, UK: John Wiley & Sons.
Benton, M. J., Schouten, R., Drewitt, E. J. A., & Viegas, P. (2012). The bristol dinosaur project. Proceedings of the Geologists’ Association, 123(1), 210–225.
Brahier, J. D., & Bell, J. (2002). Dino-mite explorations. Teaching Children Mathematics, 8(9), 532-539.
Clary, R., & Wandersee, J. (2011). A coprolie mystery: Who dung it?. Science Scope, 34(7), 32-42.
Dudley, B. A. (1977). Sorting dinosaurs: An opportunity to teach mathematics with biology. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 8(4), 417-443.
Fuentes, Q. S., Garruto, P., Lockard, F., Thompson, D., & Webb-Johnson, G. (2007). Mathematical explorations: What if we were built like the dinosaurs ?. Mathematics Teaching in the Middle School, 13(4), 249-256.
Guertin, L. A., Cao, T. E., Craig, A. K., George, E. A., Goldson, T. S., Makatche, S. P., … Williams, M. A. (2004). Bringing dinosaur science to the junior girl scouts through a college service-learning project. Journal of Science Education and Technology, 13(4), 523-531.
Hansen, T. A., & Slesnick, I. (2006). Adventures in paleontology: 36 classroom fossil activities. Arlington: National Science Teacher Association.
Harnmik, P., & Ross, R. (2003). Assessing data accuracy when involving students in authentic paleontological research. Journal of Geoscience Education, 51(1), 76-84.
National Science Foundation. (2017). Women, minorities, and persons with disabilities in science and engineering. Arlington: National Science Foundation.
Salmi, H., Thuneberg, H., & Vainikainen, M. P. (2016). Learning with dinosaurs: A study on motivation, cognitive reasoning, and making observations. International Journal of Science Education, Part B, 7(3), 1-16.
Strader, W. H., & Rinker, C. A. (1988). A child cented approach to dinosaur. Early child development and care, 43, 65-76.
Sedzielarz, M., & Robinson, C. (2007). Measuring growth on a museum field trip: Dinosaur bones and tree cross sections. Teaching Children Mathematics, 13(6), 292-298.
Teppo, A. R., & Hodgson, T. (2001). Dinosaur, dinosaur eggs and probability. The Mathematics Teacher, 94(2), 86-92.
Weinstein, P. S. (1981). Dinosaurs and arithmetic. The Arithmetic Teacher, 28(5), 38-40.
Yoon, S., Suh, J., & Park, S. (2014). Korean students' perception of scientific practices and understanding of nature of science. International Journal of Science Education, 36(16), 2666-2693.
