การบริหารการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อการบริหารงานบุคคล ในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

ผู้แต่ง

  • ชรินทิพย์ อิศรางกูร ณ อยุธยา มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย
  • สุรชัย สิกขาบัณฑิต มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย

คำสำคัญ:

การบริหารการเปลี่ยนแปลง, การบริหารงานบุคคล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการบริหารการบริหารงานบุคคลในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี 2) ศึกษาระดับการบริหารการเปลี่ยนแปลงการบริหารการศึกษาในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี และ 3) ศึกษาการบริหารการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาที่ส่งผลการบริหารงานบุคคลในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จำนวน 322 คน คำนวณขนาดตัวอย่างโดยใช้ตารางของ Krejcie and Morgan (1970) ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน

ผลการวิจัยพบว่า (1) การบริหารงานบุคคลในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี อยู่ในระดับมาก (2) การบริหารการเปลี่ยนแปลงการบริหารการศึกษาในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรีโดยรวม อยู่ในระดับมาก โดยด้านการกำกับติดตามมีค่ามากที่สุด (3) การบริหารการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาส่งผลต่อการบริหารงานบุคคลในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ การบริหารการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาด้านการมีส่วนร่วม และด้านการกำกับติดตาม สมการถดถอยพหุคูณของการบริหารงานบุคคลในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี คือ การบริหารงานบุคคลในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี = 1.5887 + 0.156 (การมีส่วนร่วม) + (การกำกับติดตาม)

ประวัติผู้แต่ง

ชรินทิพย์ อิศรางกูร ณ อยุธยา, มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย

นักศึกษามหาบัณฑิตสาขาการบริหารการศึกษา หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา)  มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย

สุรชัย สิกขาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย

 อาจารย์ประจำหลักสูตร Ed.D.และM.Ed. บัณฑิตวิทยาลัย   มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย

เอกสารอ้างอิง

รายการอ้างอิง
ภาษาไทย

จอมพงศ์ มงคลวนิช. (2555). การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ทวีพริ้น.

ณรงค์ จันทรา. (2549). ผลกระทบของประสิทธิผลการบริหารหารเปลี่ยนแปลงที่มีต่อประสิทธิภาพการทำงาน ของบุคลากรสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาใน จังหวัดอุดรธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

พระครูสิทธิวรธรรมวิเทศ จารุธมโม (ลือบางใหญ่). (2559). การพัฒนาการบริหารบุคลากรในสถานศึกษาตามหลักไตรสิกขา โรงเรียนประถมศึกษา สำนักงานเขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

ลักขณา กำแพงแก้ว. (2556). การบริหารการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อการทำงานเป็นทีมของบุคลากรในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, นครปฐม.

ลีน่า พอนมาเจดี และ เสาวนี ตรีพุทธรัตน์. (2555). สภาพปัญหา และแนวทางแก้ไขการบริหารงานบุคลากรในคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(3), 87-96.

ศิริพร สุขสวัสดิ์. (2551). สภาพปัญหาและความต้องการในการสนับสนุนทรัพยากรทางการศึกษาของสถาน ศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดเชียงราย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัย
ราชภัฎเชียงราย, เชียงราย.

สนิท คงภักดี. (2549). การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต 2. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์, ฉะเชิงเทรา.

สาทร สมบุญ. (2554). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ในการบริหารการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, ปทุมธานี.

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2552). ปรัชญาการอุดมศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนการอุดมศึกษา.

สุดหทัย เบ็ญจศิริวรรณ. (2548). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมผู้นำของผู้บริหารโรงเรียนกับการบริหารบุคคลในโรงเรียนประถมศึกษา สำนักเขตราชเทวี สังกัดกรุงเทพมหานคร (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.

สุเทพ บุญเติม. (2549). การพัฒนารูปแบบการกำกับติดตามสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.

โสภณ สวยขุนทด. (2557). การบริหารงานบุคคลด้านการเสริมสร้างประสิทธิภาพในการปฏิบัติราชการกับสมรรถนะของผู้ประกอบวิชาชีพครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษา นครนครราชสีมา เขต 4 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.

ภาษาอังกฤษ

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Meier, J. P. (2001). Northern California school superintendent’s perception regarding conflicts with board members in the area of human resource administration. Department of Theology, 62(2), 413-A.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-09-30

รูปแบบการอ้างอิง

อิศรางกูร ณ อยุธยา ช., & สิกขาบัณฑิต ส. (2019). การบริหารการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อการบริหารงานบุคคล ในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(3), 140–156. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/218835