ผลการออกแบบการปฎิบัติการสอน เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างความต่างศักย์ไฟฟ้าและกระแสไฟฟ้า ด้วยวิธีการจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษาแบบไร้รอยต่อ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีดิจิทัล การจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ในยุคปัจจุบันได้นำเทคโลยีดิจิทัลเข้ามาใช้อย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะในบริบทการจัดการศึกษาวิทยาศาสตร์ในระดับโรงเรียน เพื่อการออกแบบการจัดการเรียนรู้ที่ตอบสนองต่อจริตการเรียนรู้แบบทุกที่ทุกเวลาของนักเรียนยุคปัจจุบัน การได้ทราบถึงการรับรู้ที่มีต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบดิจิทัลของนักเรียนจึงเป็นปัจจัยสำคัญหนึ่งของการจัดการเรียนรู้ให้มีประสิทธิภาพ งานวิจัยนี้จึงออกแบบการจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษาแบบไร้รอยต่อ เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างความต่างศักย์ไฟฟ้าและกระแสไฟฟ้า ที่เน้นการเชื่อมต่อบริบทการเรียนรู้นอกห้องเรียนและการเรียนรู้จากกิจกรรมในห้องเรียนให้มีความหมาย พร้อมทั้งศึกษาการรับรู้ที่มีต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบดิจิทัลดังกล่าวของนักเรียน โดยมีกลุ่มเป้าหมายเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 44 คน ของโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดร้อยเอ็ด โดยเก็บข้อมูลหลังจากที่ได้รับประสบการณ์การเรียนรู้ดังกล่าวทันทีโดยใช้แบบสำรวจการรับรู้แบบประมาณค่า 5 ระดับ ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนส่วนใหญ่มีการรับรู้ต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบดิจิทัลทั้ง 8 องค์ประกอบ คิดเป็นร้อยละ 83 ถึง 91 โดยด้านย่อยที่มีคะแนนร้อยละสูงสุด ได้แก่ EU, CO, MS, RE, AC, SN, TG และ IL ตามลำดับ และยังพบว่าการรับรู้ของนักเรียนเพศชายและเพศหญิงนั้นไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จึงกล่าวได้ว่านักเรียนทั้งเพศชายและเพศหญิงมีการรับรู้ในระดับสูงเดียวกันต่อสภาพแวดล้อมการเรียนรู้สะเต็มศึกษาแบบไร้รอยต่อ วิธีการจัดการเรียนรู้นี้จึงอาจเป็นอีกแนวทางเลือกใหม่ในการส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้ยุคใหม่สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาของไทยในปัจจุบันได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คมเขต เหมือนศรีชัย และนิวัฒน์ ศรีสวัสดิ์. (2558). การประยุกต์การเรียนรู้แบบไร้ขอบเขตสำหรับสาระความบันเทิงบนโทรศัพท์เคลื่อนที่. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พิมพร ผาพรม และนิวัฒน์ ศรีสวัสดิ์. (2561). การส่งเสริมแนวคิดหลักและการปฏิบัติงานทางวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ด้วยโมดูลการเรียนรู้สะเต็มบนฐานวิทยาศาสตร์สืบเสาะ เรื่อง วิทยาศาสตร์ระดับนาโน. วารสารบัณฑิตวิจัย, 9(2), 43-67.
Apereo Foundation. (2017). Apereo Learning Analytics Initiative: Open LRS. Retrieved September 1, 2017, from http://www.apereo.org/projects/openlrs.
Buck L. B., Bretz, S. L., and Towns, M. H. (2008). Characterizing the Level of Inquiry in the Undergraduate Laboratory. Journal of College Science Teaching, 38(1), 52-58.
Chan et al. (2006). One-to-one technology-enhanced learning: an opportunity for global research collaboration. Research and Practice in Technology-Enhanced Learning, 1(1), 3–29
Eshach, H. (2007). Bridging In-school and Out-of-school Learning: Formal, Non-Formal, and Informal Education. Journal of Science Education and Technology, 16(2).
IMS Global Learning Consortium, Caliper analytics. (2015). Retrieved September 1, 2017 from http://www.imsglobal.org/activity/caliper.
Kearney, M., Burden, K., and Rai, T. (2015). Investigating teachers’ adoption of signature mobile pedagogies. Computers & Education, 80, 48–57.
Kelton, D., Sadowski, R. P., and Sturrock, D. T. (2003). Simulation With Arena. Publisher : McGraw-Hill, New York.
Kelley, T. R., & Knowles, J. G. (2016). A conceptual framework for integrated STEM education. International Journal of STEM Education, 3(1), 11.
Kiyota, M., Mourib, K., and Ogatac, H. (2015). Proceedings of the 23rd International Conference on Computers in Education. China: Asia-Pacific Society for Computers in Education.
Lai, C.-L., and Hwang, G.-J. (2015). Differences between mobile learning environmental preferences of high school teachers and students in Taiwan: a structural equation model analysis. Education Tech Research Dev, 64, 533–554.
Lai, C.-L. et al. (2016). Differences between mobile learning environmental preferences of high school teachers and students in Taiwan: A structural equation model analysis. Educational Technology Research and Development, 64, 533–554.
National Research Council. (2012). A framework for K-12 science education: Practices,crosscutting concepts, and core ideas. Washington, DC: The National Academies Press.
Pahay, S. (2009). The Flipped Classroom : New Classrooms Dimension in the 21st Century. Retrieved August 26, 2020, from http://phd.mbuisc.ac.th/academic/flipped%20classroom2.pdf [in Thai]
Sharples, M. (2015). Seamless Learning Despite Context. In L-H Wong, M. Milrad & M. Specht (eds.) Seamless Learning in the Age of Mobile Connectivity. Singapore: Springer, pp. 41-55.
Srisawasdi, N. (2016). A Comparative Study of Students’ Perceptions and Engagements toward Smartphone-based Inquiry Laboratory on Solution Concentration. Workshop Proceedings of the 24th International Conference on Computers in Education. India: Asia-Pacific Society for Computers in Education (pp. 276-283).
Wong, L.-H., and Looi, C.-K. (2011). What seams do we remove in mobile-assisted seamless learning? A critical review of the literature. Computers & Education, 57(2011), 2364–2381.
Wieman, C. E., Adams, W. K., and Perkins, K. K. (2008) PhET: Simulations That Enhance Learning. Science, 322 (5902), 682 – 683.
