การพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้บนดิจิทัลแพลตฟอร์มตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ ร่วมกับการ์ตูนแอนิเมชั่น ที่ส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3

Main Article Content

Parichamon Kongchuay

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบและพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้บนดิจิทัลแพลตฟอร์มตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ร่วมกับการ์ตูนแอนิเมชั่น เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ในรายวิชาวิทยาการคำนวณ หน่วยการเรียนรู้เรื่องการใช้อินเทอร์เน็ตค้นหาความรู้ โดยแบ่งกระบวนการวิจัยเป็น 3 ระยะ ได้แก่ 1) การออกแบบและพัฒนานวัตกรรม 2) การตรวจสอบความตรงของนวัตกรรม และ 3) การใช้นวัตกรรม โดยใช้แบบวัด แบบทดสอบ แบบสัมภาษณ์ และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณและคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1. นวัตกรรมการเรียนรู้มีองค์ประกอบสำคัญ 6 ด้าน คือ สถานการณ์ปัญหา คลังความรู้ เครื่องมือทางปัญญา การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ฐานการช่วยเหลือ และการให้คำปรึกษา โดยผู้เชี่ยวชาญประเมินว่ามีความตรงภายในอยู่ในระดับสูงมาก 2. ทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของผู้เรียนหลังใช้นวัตกรรมสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนหลังใช้นวัตกรรมสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 4. ความพึงพอใจของผู้เรียนต่อนวัตกรรมการเรียนรู้โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยมีความพึงพอใจสูงสุดในด้านสื่อการเรียนรู้ รองลงมาคือการสนับสนุนการเรียนรู้ เนื้อหา กิจกรรม และปฏิสัมพันธ์ ส่วนด้านการวัดผลมีความพึงพอใจในระดับมาก

Article Details

How to Cite
[1]
P. Kongchuay, “การพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้บนดิจิทัลแพลตฟอร์มตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ ร่วมกับการ์ตูนแอนิเมชั่น ที่ส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3”, EDGKKUJ, ปี 17, ฉบับที่ 1, น. 89–111, ก.ย. 2024.
บท
บทความวิจัย (Research article)

References

กนกวรรณ เชื้อบ่อคา. (2563). การษฎีสรรคนิยม (Constructivism) โดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการและวิจัย สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 6(1), 142-151

กนกวรรณ เชื้อบ่อคา. (2563). การจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีสรรคนิยม (Constructivism) โดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้และนวัตกรรมในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการและวิจัย สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 6(1), 142-151.

ขวัญหทัย ยิ้มละมัย. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้การ์ตูนแอนิเมชัน เรื่อง ประวัติศาสตร์สมัยอยุธยา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. Journal of Sakon Nakhon Rajabhat University, 12(29), 41-52.

ขวัญหทัย ยิ้มละมัย. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้การ์ตูนแอนิเมชัน เรื่อง ประวัติศาเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. Journal of Sakon Nakhon Rajabhat University, 12(29), 41-52.

จารุวรรณ กันทะวงค์. (2563). การพัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้การจัดการเรียนรู้ด้วยเทคนิค KWLH Plus สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. Journal of Education Naresuan University, 22(3), 13-25.

ชยากร หนูนิล. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีการใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. Princess of Naradhiwas University Journal of Humanities and Social Sciences, 8(1), 201-214.

ธีรพงษ์ พวงมะณี. (2563). การ์ตูนแอนิเมกฤษ. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 48(4), 547-562

ธีรพงษ์ พวงมะณี. (2563). การ์ตูนแอนิเมชันเพื่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 48(4), 547-562.

ปิยะพงษ์ ปานทอง. (2563). การพัฒนาสื่อการเรียนรู้ด้วยการ์ตูนแอนิเมชัน 2 มิติ เรื่อง อาเซียนศึกษา สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. Valaya Alongkorn Review, 10(2), 95-106.

พรทิพย์ ทิพย์สุข. (2564). การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการเรียนรู้คอนสตรัคติวิสต์ในการจัดการเรียนการสอนยุคดิจิทัล. Veridian E-Journal Silpakorn University, 14(3), 2101-2117

พัชราภรณ์ เลิศสถิตย์ธนกุล. (2563). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์โดยใช้โปรแกรม GeoGebra ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์และทักษะกตร์ เรื่องความน่าจะเป็นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. Journal of Education Naresuan University, 22(4), 178-191.

พิชญ์สินี เนียมทรัพย์. (2565). การจัดการเรียนรู้บนเครือข่ายตามทฤษฎีคอนเนคติวิสต์เพื่อส่งเสริมทักษะการรู้ดิจิทัล. Veridian E-Journal Silpakorn University, 15(2), 2565-2582.

ภูวิศา เธียรประสิทธิ์. (2564). การใช้แอนิเมชันเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณในวิชาภาษาไทย สำหรับนักเ Journal of Graduate School Pitchayatat, 14(2), 61-72.

ยุพาวรรณ ทองตะนุนาม. (2563). สภาพปัจจุบันของการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. Rommayasan, 18(2), 24-36.

รัตติกร แสนราช. (2563). การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณบใช้การ์ตูนแอนิเมชัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. Journal of Roi Et Rajabhat University, 14(1), 79-89

รัตติกร แสนราช. (2563). การพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณโดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้การ์ตูนแอนิเมชัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. Journal of Roi Et Rajabhat University, 14(1), 79-89.

วรนาถ แสงมณี. (2564). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์และความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. Journal of Education Studies, 49(2), 85-101.

วรนาถ แสงมณี. (2564). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์แก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. Journal of Education Studies, 49(2), 85-101

วราภรณ์ คงสุวรรณ. (2564). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการรู้ดิจิทัลสำหรับครู โรงเรียนเทศบาลวัดมเหยงคณ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช. Journal of Humanities and Social Sciences Thonburi University, 16(1), 207-216.

สิริพัชร์ เจษฎาวิโรจน์. (2563). การจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ. กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็น อาร์ พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.

สุภัทรา อักษรานุเคราะห์. (2561). การใช้แอนิเมชันเพื่อพัฒนาความเข้าใจในกาเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. Journal of Education Naresuan University, 20(4), 221-233.

อลิสา ารออกแบบและพัฒนาคอร์สแวร์เพื่อการเรียนรู้ด้วยตนเองแบบออนไลน์ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 34(2), 56-68

อัจฉรา วิชาคำ. (2562). ผลของสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้บนเครือข่ายตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ที่ส่งเสริมกการสร้างงานกราฟิก สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ. วารสารวิจัย มข. สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (ฉบับบัณฑิตศึกษา), 8(1), 77-88

อิราวรรส พูนผล. (2564). การออกแบบและพัฒนาโมเดลสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้แบบเคลื่อนที่ (Mobile Learning) ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 44(4), 151-168

Collins, A., Brown, J. S., & Newman, S. E. (1991). Cognitive apprenticeship: Making thinking visible. American Educator, 15(3), 6-11.

Flavell, J. H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive–developmental inquiry. American Psychologist, 34(10), 906-911.

Getenet S. (2021). Constructhe digital age: The effect of using digital tools in a mathematics classroom. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 52(7), 1047-1062

Getenet S. (2021). Constructivist learning in the digital age: The effect of using digital tools in a mathematics classroom. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 52(7), 1047-1062.

Hannafin, M. J., & Land, S. M. (1997). The foundations and assumptions of technology-enhanced student-centered learning environments. Instructional Science, 25(3), 167-202.

Herrington, J., & Oliver, R. (2000). An instructional design framework for authentic learning environments. Educational Technology Research and Development, 48(3), 23-48.

Jonassen, D. H. (1996). Computers in the classroom: Mindtools for critical thinking. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.

Klausmeier, H. J. (1985). Educational psychology. New York: Harper & Row.

Larsson, K. (2017). Understanding and teaching critical thinking—A new approach. International Journal of Educational Research, 84, 32-42

Licorish S. A., Owen H. E., Daniel B., & George J. L. (2018). Students’ perception of Kahoot!’s influence on teaching anch and Practice in Technology Enhanced Learning, 13(1), 1-23

Mayer, R. E. (1990). Multimedia learning: Are we asking the right questions? Educational Psychologist, 32(1), 1-19.

Paul, R., & Elder, L. (2019). Critical thinking: Tools your learning and your life (4th ed.). Lanham, MD: Rowman & Littlefield.

Phuwisa, อนิเมชันเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณในวิชาภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. Journal of Graduate School Pitchayatat, 14(2), 61-72

Piaget, J. (1952). The origins of intelligence in children. New York: International University Press.

Rattikorn, S. (2020). การพัฒนาทักษณโดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้การ์ตูนแอนิเมชัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. Journal of Roi Et Rajabhat University, 14(1), 79-89

Siricharoen W. V., & Siricharoen N. (2012). Cartoon animation for communication skills development. In International Conference on Computer Graphics and Virtual Reality (pp. 21-25).

Suhendi A. & Purwarno. (2018). Constructivist Learning Theory: The Contribution to Teaching and Learning Contexts. International Psychology, 6(1), 133-140

Sweller, J. (1980). Cognitive load during problem solving: Effects on learning. Cognitive Science, 12(2), 257-285.

Vintere A. (2018). Constructivist approach in science and mathematics education: Cognition and technologies. Journal of Baltic S17(2), 227-237

Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of al processes. Cambridge, MA: Harvard University Press

Wen Y., Zhang Y., & Xu X. (2020). Design and evaluation of infographic-based educational animation for teaching computational thtional Conference on Blended Learning (pp. 281-292)