The Development of Taekwondo Blocking Skills Assessment Based on Authentic for Ban Si Chiangmai School Students Udon Thani
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Purpose of this study were to examine validity and reliability of developed Taekwondo blocking skills assessment for Ban Si Chiangmai school students, Udon Thani. Thirty Ban Sri Chiangmai school students (grade 4–6) were purposively selected to participate in this study. The research tool was Taekwondo blocking skills assessment developed by the researchers, consisting of six skills: low block, middle block, inside block, outside block, high block and knife block skill. All participants were measured for Taekwondo blocking skills two times on two non consecutive day. The statistics used in the data analyses were mean, standard deviation, the index of item-objective congruence (IOC) and the intraclass correlation coefficient (ICC). The results showed acceptable IOC raged from .78–1.00 for each blocking skill. ICC of low block, middle block, inside block, outside block, high block and knife block skill were .913, .848, .861, .922, .871 and .942, respectively, indicated good and excellent reliability. Taekwondo blocking skills assessment developed by researchers was validated and reliable, and feasible for further use in Taekwondo blocking skill test for students.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมพลศึกษากระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2559). คู่มือฝึกอบรมผู้ฝึกสอนกีฬาเทควันโดตามหลักสูตรมาตรฐานวิชาชีพผู้ฝึกสอนกีฬาเทควันโด. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อและสิ่งพิมพ์แก้วเจ้าจอม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
กฤษดา เพียยุระ และโรจพล บูรณรักษ์. (2562). ความเชื่อมั่นและความเที่ยงตรงของเครื่องนับจำนวนครั้งและวัดความเร็วการเตะ ในกีฬาเทควันโดที่สร้างขึ้นเองในการทดสอบทักษะการเตะเฉียงในกีฬาเทควันโด สำหรับนักกีฬาเทควันโดระดับเยาวชน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 31(3), 109–121.
กาญจนา สุทธิแพทย์. (2554) การสร้างแบบประเมินค่าทักษะกีฬาเทควันโดสำหรับผู้เข้ารับการฝึกในศูนย์กีฬาเฉลิมพระเกียรติ 72 พรรษา . กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เต็มยศ แก้วแกมทอง และจุฑามาศ บัตรเจริญ. (2562). การสร้างแบบประเมินตามสภาพจริงทักษะกีฬาเทควันโดสำหรับนักเรียน โรงเรียนเบญจมราชานุสรณ์. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้. 5(2), 1–26.
บุญเรียง ขจรศิลป์. (2545). วิธีวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: พี.เอ็น.การพิมพ์.
บุญส่ง โกสะ. (2547). การวัดผลและประเมินผลทางพลศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาพลศึกษา คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สมนึก ภัททิยธนี. (2549). การวัดผลการศึกษา. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สมาคมเทควันโดแห่งประเทศไทย. (2559). ประวัติสมาคมกีฬาเทควันโดแห่งประเทศไทย. ค้นเมื่อ 12 มีนาคม 2656, จาก http://www.taekwondothai.com/about/tkdt
Baumgartner. (2003). Measurement to Health and Physical Education. Boston: Houghton.
David P. (2003). The Balanced Scorecard: translating strategy into action. Massachusetts: Harvard Business School Press.
J. Chen & R. K. h. Ching. (2015). The Effects of Mobile Customer Relationship Management on Customer Loyalty: Brand Image Does Matter. 40th Annual Hawaii International Conference on System Sciences (HICSS'07), Waikoloa, HI.
Jonsson, Anders & Gunilla Svingby. (2007). “The use of scoring rubrics: Reliability, validityand educational consequences.” Educational Research Review 2. 130–144.
Kirkendall, D. R., Gruber, J. J., & Johnson, R. E. (1987). Measurement and Evaluation for Physical Educators. Illinois: Human Kinetics publishers.
Koo T. K. & Li M. Y, (2016). A Guideline of Selecting and Reporting Intraclass Correlation Coefficients for Reliability Research. Journal of Chiropractic Medicine, 15(2), 155–163.
McMillan, J.H., & Schumacher. (2001). Research in Education. 5 th ed. New York: Addison Wesley Longman, Inc.
Rovinelli, R. J. & Hambleton, R. K. (1977). On the Use Content Specialist in the Assessment of Criterin Reference Test Item Validity. Dutch Journal of Educational Research.
Schober, R. (2014). Simultaneous wireless information and power transfer in modern communication systems. IEEE Communications Magazine, 52(11), 104–110.