The Visual Guidance Results Together with The Token Economy for Attentive Behavior Towards Learning of Students with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) Primary School in Chaiyaphum School for The Deaf
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aims to study the effect of the visual guidance and attitudes towards the behavior of attention to students with ADHD. The target groups are 4 students with ADHD who are studying in the 3rd grade. That has been diagnosed by a doctor and is screened by the school with the KUS-SI screening form of Kasetsart University. The tools used in this study are media used for visual guidance, strengthening kit with token economy, and behavior record for ignoring behavior. The Interobserver Reliability / point-by-point Agreement : IOR is 82.55. Statistics used in data analysis include Mean and The Interobserver Reliability / point-by-point Agreement : IOR.
The research found that the visual guidance results together with token economy make the behavior more attentive towards learning of students with ADHD increase. Causing behavior that is a problem to study include behavior leaving the seat, behavior pulling my friend, and behavior talking all the time of all students with ADHD decrease.
Article Details
References
เฉลิมชัย พันธ์เลิศ. (2554). การพัฒนากระบวนการเสริมสมรรถภาพการชี้แนะของนักวิชาการพี่เลี้ยงโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นประสบการณ์ในการอบรมโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาญวิทย์ พรนภดล. (2554). ความบกพร่องในการเรียนรู้แอลดีปัญหาการเรียนรู้ที่แก้ไขได้หน่วยจิตเวชเด็กและวัยรุ่น โรงพยาบาลศิริราช. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชลภัฏ จาตุรงคกุล. (2559). สมาธิสั้นใกล้ตัวกว่าที่คิด. กรุงเทพฯ: คลินิกพัฒนาการเด็ก ศูนย์กุมารเวชโรงพยาบาลกรุงเทพ.
บุญศรี โพธิ์กระสังข์. (2552). การศึกษาความเอาใจใส่ต่อการเรียนและพัฒนาตามแนวอัตตัญญุตาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เบญจพร ปัญญายง. (2556). คู่มือช่วยเหลือเด็กบกพร่องด้านการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2559). คู่มือการใช้แบบคัดกรองนักเรียนที่มีสมาธิสั้น บกพร่องทางการเรียนรู้และออทิสซึม (KUS-SI Rating scale: ADHD/LD/Autism (PDDs)). พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาและพัฒนาการจัดการศึกษาพิเศษ “คุณพุ่ม” คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
รดาธร นิลละออ. (2548). ผลของการใช้ โปรแกรมการปรับพฤติกรรมโดยการชี้แนะ ด้วยภาพเพื่อลดพฤติกรรมไม่ตั้งใจเรียนของเด็กสมาธิสั้น. สารนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษาพิเศษ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ลิขิต กาญจนาภรณ์. (2556). จิตวิทยา: พื้นฐานพฤติกรรมมนุษย์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปกร.
ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2556). จิตวิทยาเด็กและผู้ใหญ่ที่มีลักษณะพิเศษ: ด้อยความสามารถทางการเรียน (LD) สมาธิสั้นไฮเปอร์แอกทีฟ ปัญญาเลิศ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.
สุชาดา กลางสอน. (2556). การศึกษาผลของการเสริมแรงทางบวกต่อพฤติกรรมการก่อกวนในชั้นเรียนของเด็กสมาธิสั้น. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการศึกษาและการให้คำปรึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อัญชลี สารรัตนะ. (2561). การวิจัยเชิงทดลองแบบกลุ่มตัวอย่างเดี่ยว. ขอนแก่น: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อิชยา จีนะกาญจน์. (2554). ผลของการใช้เทคนิคการเสริมแรงด้วยกิจกรรมต่อพฤติกรรมความไม่ใส่ใจการเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษาและการให้คำปรึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Glynn, E. L. and Thomas, J. D. (2012). Effect of Cueing on Self Control of Classroom Behavior. Journal of Applied Behavior Analysis, 2(5), 11-13.