โมเดลสมการโครงสร้างโครงการเพิ่มผลิตภาพแรงงานของกรมพัฒนาฝีมือแรงงาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นงานวิจัยที่ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อผลลัพธ์ของโครงการเพิ่มผลิตภาพแรงงานไทย กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน โดยมีวัตถุประสงค์การวิจัย 3 ข้อ คือ (1) เพื่อวิเคราะห์ความคิดเห็นของนักพัฒนาฝีมือแรงงาน (2) เพื่อวิเคราะห์ความพึงพอใจของสถานประกอบกิจการขนาดกลาง และ (3) เพื่อทดสอบปัจจัยที่ส่งผลต่อผลลัพธ์ของโครงการเพิ่มผลิตภาพแรงงานไทยเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสำรวจที่ส่งไปยังกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม คือ นักพัฒนาฝีมือแรงงาน กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน และพนักงานของสถานประกอบกิจการที่เข้าร่วมโครงการเพิ่มผลิตภาพแรงงานของกรมพัฒนาฝีมือแรงงานจำนวน 135 แห่ง โดยผ่านระบบออนไลน์ของกรมพัฒนาฝีมือแรงงาน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้เทคนิคสมการโครงสร้าง (structural equation modeling techniques) โดยใช้โปรแกรมทางสถิติ SPSS 21.0 และ AMOS 21.0
ผลการวิจัยพบว่า ผลการสำรวจความคิดเห็นของนักพัฒนาผลิตภาพแรงงานที่รับผิดชอบโครงการฯใน 2 ด้าน พบว่า (1) ความคิดเห็นด้านรูปแบบการให้คำปรึกษา พบว่า ระดับเห็นด้วยปานกลาง ถึงเห็นด้วยมาก และ (2) ความคิดเห็นด้านรูปแบบการฝึกอบรม พบว่า ระดับเห็นด้วยน้อย ถึงเห็นด้วยมาก และผลการสำรวจความพึงพอใจของสถานประกอบกิจการที่เข้าร่วมโครงการฯใน 3 ด้าน พบว่า (1) ความพึงพอใจด้านบุคลากร พบว่า ระดับพึงพอใจมาก ถึงพึงพอใจมากที่สุด (2) ความพึงพอใจด้านรูปแบบการให้คำปรึกษา และรูปแบบการฝึกอบรม พบว่า ระดับพึงพอใจมาก และ (3) ผลลัพธ์ที่ได้จากการเข้าร่วมโครงการฯ พบว่า ระดับพึงพอใจมาก
ผลการทดสอบโมเดลปัจจัยที่ส่งผลต่อผลลัพธ์ของโครงการเพิ่มผลิตภาพแรงงานไทย พบว่า ความคิดเห็นของนักพัฒนาผลิตภาพแรงงาน และความพึงพอใจของสถานประกอบกิจการส่งผลเชิงบวกต่อผลลัพธ์ที่ได้จากการเข้าร่วมโครงการฯ แต่ไม่พบว่า ตัวแปรความคิดเห็น และความพึงพอใจส่งผลทางตรงต่อกัน และไม่ส่งผลทางอ้อมไปยังผลลัพธ์ที่ได้ของโครงการ
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน. (2559). กรอบแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของประเทศ ระยะ 20 ปี พ.ศ. 2560-2579. กระทรวงแรงงาน.
กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน. (2560). แผนยุทธศาสตร์กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2560-2564. กระทรวงแรงงาน.
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์, และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2565). ระเบียบวิธีการวิจัย. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดีการพิมพ์.
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior, organizational behavior and human decision processes, 50, 2, 179-211, Lange, Kruglanski and Higgins (Eds), Elsevier.
Ajzen, I. (2008). Consumer attitudes & behavior, in handbook of consumer psychology, haugtvedt, c.p. herr, p.m. and cardes, f.r. (eds.). New York: Lawrence Erlbaum Associates.
Anderson, J.C, & Gerbing, D.W. (1988). Structural equation modeling in practice: a review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin, 103, 3, 411-23.
Bryne, B.M. (2016). Structural Equation Modeling with Amos. New York, Routledge.
Collier, J.E. (2020). Applied structural equation modeling using amos. New York: Routledge.
Hunt, V., Nuttall, R. & Yamada, Y. (2021). From principle to practice: Making stakeholder capitalism work. McKinsey & Company, 1-11.
Kline, R. B. (2016). Principles and practices of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
Lim, G.S., Werner, J.M. & DeSimone, R.L. (2013). Human resource development for effective organizations. Singapore: Cengage Learning Asia.
McShane, S., Olekalns, M. & Travaglione, T. (2013). Organizational behavior. Australia: McGraw-Hill.
Myers, D. G., & Twenge, J.M. (2017). Social psychology. New York: McGraw-Hill Education.
Nickols, F. W. (2005). Why a stakeholder approach to evaluating training. Advances in Developing Human Resources, 7(1), 121-134.
Noe, R. A. (2020). Employee training & Development. New York: McGraw-Hill Education.
Noe, R., Hollenbeck, J., Gerhart, B. & Wright, P. (2021). Human resource management. New York: McGraw-Hill Education.
Peter, J.P., & Olsen, J.C. (2010). Consumer behavior & Marketing strategy. New York: McGraw-Hill Education.
Phusavat, K. (2013). Productivity Management in an Organization: Measurement and Analysis. ToKnowPress, www.toknowpress.net.
Phusavat, K., Comepa, N., Sitko-Lutek, A. & Ooi, K. (2013). Productivity management: integrating the intellectual capital. Industrial Management & Data Systems, 113, 6, 840-855.
Robbins, S. P. & Judge, T.A. (2015). Organizational behavior. Essex: Pearson Education Limited.
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2016). A beginner’s guide to structural equation modeling. New York: Routledge.
