ปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจใช้บริการขอคืนภาษีเงินได้นิติบุคคลผ่านระบบพร้อมเพย์ของผู้ยื่นภาษีเงินได้นิติบุคคลในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อทำการตรวจสอบปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจใช้บริการขอคืนภาษีเงินได้นิติบุคคลผ่านระบบพร้อมเพย์ของผู้ยื่นภาษีเงินได้นิติบุคคลในประเทศไทย งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลจาก 285 บริษัท โดยคนตอบแบบสอบถามจะต้องมีอำนาจในการตัดสินใจวิธีการขอคืนภาษี โดยใช้แบบสอบถามมาเป็นเครื่องมือในการวิจัย สุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ทดสอบสมมติฐานการวิจัยโดยใช้การวิเคราะห์เส้นทาง ผลการวิจัย พบว่า ปัจจัยด้านการรับรู้ประโยชน์จากการใช้งาน ด้านการรับรู้ว่าง่ายต่อการใช้งาน และด้านทัศนคติต่อการใช้งาน ส่งผลทางบวกต่อความตั้งใจใช้บริการขอคืนภาษีเงินได้นิติบุคคลผ่านระบบพร้อมเพย์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จากผลการวิจัยนี้ กรมสรรพากรและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องสามารถนำข้อมูลไปใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาและปรับปรุงระบบพร้อมเพย์ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ด้วยการพยายามออกแบบและยกระดับระบบและมาตรฐานการให้บริการเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้ใช้จะทำให้เกิดประโยชน์ร่วมกันเกี่ยวกับต้นทุนการทำรายการที่ลดลง
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2565). รายงานประจำปี 2565. ค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2566, จาก https://www.dbd.go.th/storage/manual/328ae223-5d4f-4b33-8b66-05b0e5265008.pdf
กรมสรรพากร. (2563). กรมสรรพากรพร้อมเปิดให้บริการคืนภาษีเงินได้นิติบุคคลผ่านระบบพร้อมเพย์ เริ่ม 1 พฤษภาคม 2563. ค้นเมื่อ 15 มกราคม 2566, จาก https://www.rd.go.th/fileadmin/user_upload/news/news28_2563.pdf
กนกกาญจน์ เสน่ห์ นมะหุต. (2564). การบรูณาการทฤษฎีการแพร่กระจายนวัตกรรมกับการรับรู้ความเสี่ยงและทัศนคติเพื่อวัดความตั้งใจในการใช้บริการโมบายแบงก์กิ้งของผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจเศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(1), 198-222.
ณัฐภัทร ขาวค้างพลู พงษ์นรินทร์ ปิดจัตุรัส ตามอุรา สาดนุ่ม พจนา บามขุนทด ผสุดี นิลสมัคร และ ณพรรณ สินธุศิริ. (2566). ทัศนคติที่ส่งผลต่อความไว้วางใจในระบบพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์และการยอมรับเทคโนโลยีของกลุ่มผู้ใช้สกุลเงินดิจิทัลในประเทศไทย. วารสารศรีปทุมปริทัศน์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 23(2), 53-66.
ณัฐพล สุทธิศักดิ์ศรี. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจใช้บริการทางอิเล็กทรอนิกส์ผ่าน Mobile Banking ของธนาคารออมสินในเขตราชบุรี. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ดารณี พานทอง. (2564). ทฤษฎีแรงจูงใจ. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ไทยรัฐ. (2566). คืนภาษีมูลค่าเพิ่มให้ผู้ประกอบการผ่านพร้อมเพย์เท่านั้น ตั้งแต่วันที่ 1 ม.ค. 67. ค้นเมื่อ 15 มกราคม 2567, จาก https://www.thairath.co.th/money/personal_finance/banking_bond/2747220
ธงชัย วจะสุวรรณ และ เจษฎา วงศ์แสนสุขเจริญ. (2564). การยอมรับเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่ส่งผลต่อความตั้งใจใช้โดรนเพื่อการเกษตรในอุตสาหกรรมเกษตร. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 14(1), 143-157.
ธีร์ภาวิชญ์ พึ่งเมือง. (2560). การยอมรับเทคโนโลยีทางการเงิน กรณีศึกษา เทคโนโลยีพร้อมเพย์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต วิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นัยน์ปพร ชุมเกษียร. 2563. อิทธิพลทางสังคม และทัศนคติที่มีต่อความไว้วางใจในการใช้เทคโนโลยีบาร์โค้ดของพนักงานในบริษัทกลุ่มอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอีสเทิร์นซีบอร์ด จังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นันทินี บุญยปรารภชัย. (2565). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดความตั้งใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคเจเนอเรชั่นเบบี้บูมเมอร์ และเจเนอเรชั่นเอ็กซ์ เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เนชั่นแนล ไอทีเอ็มเอ๊กซ์. (2566). สถิติพร้อมเพย์ (ณ 30 กันยายน 2566). ค้นเมื่อ 15 มกราคม 2567, จาก https://web.facebook.com/NationalITMX?locale=th_TH
ปัณณทัต จอมจักร และ ฤทธิกร พุ่มพวง. (2565). อิทธิพลของความเชื่อมั่นไว้วางใจ การยอมรับและการใช้เทคโนโลยีความพึงพอใจดิจิทัลที่มีต่อความตั้งใจใช้สกุลเงินคริปโต. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 15(2), 37-55.
ภรณ์ทิพย์ ทิพยโสต. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการระบบพร้อมเพย์ของสถานประกอบการในนิคมอุตสาหกรรมอีสเทิร์นซีบอร์ดจังหวัดระยอง. การค้นคว้าอิสระ ปริญญาเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
โพสต์ทูเดย์. (2561). พร้อมเพย์ นำไทย สู่สังคมไร้เงินสด. ค้นเมื่อ 11 เมษายน 2567, จาก https://www.posttoday.com/business/565009
รังสินี ชาสุวรรณ สมนึก เอื้อจิระพงษ์พันธ์ และสุพิศ ฤทธิ์แก้ว. (2565). การยอมรับเทคโนโลยีแอปพลิเคชันโมบายแบงก์กิ้งของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนบน. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย, 11(1), 159-174.
วณาลัย แก้วศรี และ พรพรรณ ประจักษ์เนตร. (2566). การยอมรับเทคโนโลยีการใช้งานกระเป๋าเงินอิเล็กทรอนิกส์ (E-Wallet) ของเจเนอเรชัน Y และ Z. วารสารนวัตกรรมสังคมและเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน, 6(3), 20-30.
วราภรณ์ ด่านศิริ กาย นิลวดี พิชชากร พินไธสงค์ ศศิวิมล แซ่บ่าง และ ศศิวิมล แสวงมิตร. (2566). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทัศนคติและความตั้งใจในการทำธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ผ่านผู้ให้บริการกระเป๋าเงินดิจิทัลของผู้บริโภคเจเนอเรชั่นวาย. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 14(2), 31-47.
วนัสนันท์ ผ่องแผ้ว และ ลัดดา ปินตา. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการยอมรับเทคโนโลยี e-Payment ของผู้ใช้บริการในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารบริหารธุรกิจและศิลปะศาสตร์ ราชมงคลล้านนา, 9(1), 1-10.
สุเมธ ศิริคุณโชติ กำธร สิริชูติวงศ์ อดิศักดิ์ สืบประดิษฐ์ และ ภิรัตน์ เจียรนัย. (2562). ภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร ปี 2562. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เรือนแก้ว.
ศิริพร มงคลรัตนาสิทธิ์ และ ศศิวิมล มีอำพล. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการใช้งานบริการชำระเงินผ่านระบบชำระเงินแบบไร้สัมผัส, วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 8(2), 16-32.
ศศิธร พุ่มขจร และ โกวิท รพีพิศาล. (2564). การศึกษาความเสี่ยงในการใช้ระบบพร้อมเพย์. วารสารรังสิตสารสนเทศ, 27(1), 136-152.
สุชารัตน์ บุญอยู่ ชูใจ สุภัทรพิศาล กนกอร บุญมาเกิด สมใจ บุญทานนท์ และ ธัญนันท์ บุญอยู่. (2564). อิทธิพลของการยอมรับเทคโนโลยีและความไว้วางใจที่มีผลต่อความตั้งใจใช้ระบบการชำระเงินผ่านคิวอาร์โค้ดของประชาชนในกรุงเทพมหานคร. วารสารศิลปศาสตร์และอุตสาหกรรมบริการ, 5(1), 45-56.
สุวรรณา แซ่พ่าน. (2561). อิทธิพลของการยอมรับเทคโนโลยี และความเสี่ยง ต่อความตั้งใจเลือกชำระค่าใช้บริการเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่ผ่านทางโมบายแอปพลิเคชันของผู้ใช้บริการ. การค้นคว้าอิสระ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
โสจิรัต อาจารยางกูร และ เจษฏา วงศ์แสนสุขเจริญ. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจใช้ยานยนต์ไฟฟ้าในองค์กรของบริษัทในนิคมอุตสาหกรรมจังหวัดชลบุรี. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 14(4), 67-83.
สุเมธ ผึ้งผู้นำ. (2562). การศึกษาทัศนคติที่ส่งผลต่อความตั้งใจใช้บริการธุรกรรมทางการเงินผ่านการบริการพร้อมเพย์. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
หนึ่งฤทัย ผ่องศรี. (2564). อิทธิพลของการรับรู้การใช้นวัตกรรมที่ส่งผลต่อความตั้งใจใช้ธนาคารออนไลน์ของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานครในยุคโควิด-19. การค้นคว้าอิสระ นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
อารียา ศูนยนต์. (2562). อิทธิพลของคุณภาพการให้บริการและความพึงพอใจของลูค้าที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการดิจิทัลทางการเงินของธนาคารกรุงเทพในจังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Aaker, D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2001). Marketing Research. New York : John Wiley and Sons.
Ajzen, I., & Fishbein, M. (1975). Belief, Attitude, Intention, and Behavior: An Introduction to Theory and Research. Massachusetts : Addison-Wesley.
Ajzen, I., & Fishbein, M. (1980). Understanding Attitudes and Predicting Social Behavior. New Jersey : Prentice Hall Inc.
Armstrong, J. S., & Overton, T. S. (1977). Estimating non-response bias in mail surveys, Journal of Marketing Research, 14(3), 396-402.
Davis, F. D. (1985). A technology acceptance model for empirically testing new end-user information systems: theory and results. Cambridge : MIT Sloan School of Management.
Davis, F. D., Bagozzi, R. P., & Warshaw, P. R. (1989). User acceptance of computer technology: A comparison of two theoretical models. Management science, 35(8), 982-1003.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis. 7th ed. New York : Pearson.
Lee, M., & Turban E. (2001). A trust model for consumer internet shopping. Journal of Electronic Commerce, 6(1), 75-91.
National e-Payment. (ม.ป.ป). National e-Payment เป็นระบบการชำระเงินแบบอิเล็กทรอนิกส์. ค้นเมื่อ 21 มกราคม 2566, จาก https://www.epayment.go.th/home/app/home
Salam, A. F., Iyer, L., Palvia, P., & Singh, R. (2005). Trust in E-commerce. Communications of the ACM, 48(2), 72-77.
Yamane, T. (1970). Statistics: An Introductory Analysis. 2nd ed. Tokyo : John Weatherhill, Inc.
