Promoting the Use of technology in the digital society to Raise Income Community Enterprise in Kanchanaburi Province
Keywords:
technology in the digital society, community enterprise, income enhancementAbstract
The objectives of this research were: 1) to study the problems and needs of using technology in a digital society to raise the income of community enterprises in Kanchanaburi Province, 2) to develop an appropriate approach for using technology in a digital society to raise the income of community enterprises in Kanchanaburi Province, and 3) promoting the use of appropriate digital technology to raise the income level of community enterprises in Kanchanaburi Province, using mixed methods research. Quantitative research was conducted using a questionnaire from a sample of 291 participants, including entrepreneurs and members of community enterprises in Kanchanaburi Province by multi-stage random sampling. And Qualitative research involves conducting focus group discussions with entrepreneurs and members of community enterprises that have products registered as OTOP, experts from academic disciplines specializing in management, accounting, digital technology, marketing, as well as communication and public relations, and related personnel from government agencies from Provincial Community Development Office of Kanchanaburi, Office of Small and Medium Enterprise Promotion and Kanchanaburi Provincial Agricultural Extension Office, totaled 12 people. Quantitative data were analyzed by descriptive statistics, including percentage, mean, and standard deviation. and qualitative data were used for content analysis. The findings were as follows: 1) the problematic state of using technology in a digital society to raise community enterprise income. Overall, all aspects moderate, the need for technology in a digital society to raise community enterprise income overall aspects, 2) Guidelines for using digital technology to raise income of community enterprises is Smart Community Enterprises: 3E’s Model, i.e., Easy: easy to use, Effective: good (effective), and Engage: participate, and 3) evaluation results of training to promote the use of digital technology to raise community enterprise income. Overall, all aspects at the highest level. The feedback and recommendations reveal that entrepreneurs and members of community enterprises face challenges regarding their skills in photography and videography for product presentations. There are no product reviews on online platforms, and a lack of knowledge and understanding about product quality standards. As a result, this prevents the ability to present narratives through online social media reviews. There is a demand for utilizing digital technology for inventory and raw material management through computer systems. The use of digital technology serves as an intermediary for purchasing and selling, establishing online stores, and conducting online marketing. Comprehensive knowledge about online marketing is sought to enhance their income by elevating their understanding of online marketing strategies. The guidelines for using digital technology to raise income of community enterprises in Kanchanaburi province should entail a participatory and practical training approach. This approach should be conducted through a user-friendly digital platform, catering to older entrepreneurs or community members. Additionally, upon implementation, it should demonstrate a high level of effectiveness and foster active engagement between entrepreneurs or members and the platform used.
References
กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร. (2563). ระบบสารสนเทศวิสาหกิจชุมชน. ค้นเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2563, จาก http://smce.doae.go.th/index.php.
โกสินทร์ ชำนาญพล และสุดาใจ โล่ห์วนิชชัย. (2562). การพัฒนารูปแบบเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อส่งเสริมศักยภาพผู้ประกอบการ. วารสารราชพฤกษ์, 17(2), 130-137.
โกสินทร์ ชำนาญพล วรรณวีร์ บุญคุ้ม และนรินทร์ สังข์รักษา. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเครือข่ายการตลาด วิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยวไทยเพื่อรองรับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารราชพฤกษ์, 14(3), 80-86.
ฐิตินัน คอมมอน. (2560). โซเชียลมีเดีย: เทคโนโลยีแห่งตัวตนและการสร้างอัตลักษณ์ในยุคสังคมหลังสมัยใหม่. วารสารสุทธิปริทัศน์, 31(97), 247-258.
ณภัทร บุญเผื่อน. (2559). วิสาหกิจชุมชนกับSMEs. ค้นเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2563, จาก https://www.gotoknow.org/posts/600251
นิตยา วงศ์ใหญ่. (2560). แนวทางการพัฒนาทักษะการรู้ดิจิทัลของดิจิทัลเนทีฟ. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(2), 1630-1642.
นิรุตต์ จรเจริญ. (2564). การจัดการธุรกิจด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล. กรุงเทพฯ : โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮาส์.
ไพศาล จันทรังษี. (2561). การจัดการเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนในประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 12(ฉบับเสริม), 22-36.
มาลินี คำเครือ และ ธีระพันธ์ โชคอุดมชัย. (2562). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้าโอทอปผ่านสื่อสังคมออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัดกาญจนบุรี. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 6(1), 1-8.
ระบบสารสนเทศวิสาหกิจชุมชน. (2565). รายชื่อวิสาหกิจชุมชน/เครือข่ายวิสาหกิจชุมชน. ค้นเมื่อ 27 ธันวาคม 2565, จากhttps://smce.doae.go.th/ProductCategory/SmceCategory.php?region_id=&province_id=71&hur_id=&key_word=
รัชมงคล ทองหล่อ กัลยา กสิโอฬาร บดินทร สมาธิ พรรัตน กำจัดภัย และ รติกร อยูจันทร. (2562). นวัตกรรมทางธุรกิจของผู้ประกอบการธุรกิจเดอะมูน โฮสเทล: การศึกษาเพื่อสร้างทฤษฎีฐานราก. Veridian E-Journal, 12(3), 141-156.
วัชรพจน์ ทรัพย์สงวนบุญ เวทยา ใฝ่ใจดี และ ปรียากมล เอื้องอ้าย. (2563). การเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัลเพื่อยกระดับความสามารถทางการแข่งขันองค์กร กรณีศึกษา ธุรกิจอาหารและเครื่องดื่ม. วารสารเกษตรศาสตร์ธุรกิจประยุกต์, 14(20), 25-44.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2563). เป้าหมายและผลสัมฤทธิ์ที่สำคัญของแผนด้าน ววน. พ.ศ. 2563-2565 ฉบับปรับปรุง สำหรับปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. ค้นเมื่อ 27 พฤศจิกายน, 2563, จาก https://www.tsri.or.th/th/page/What-is-Objectives-and-Key-Results-OKRs.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). นโยบายการนำประเทศสู่เศรษฐกิจดิจิทัล. วารสารเศรษฐกิจและสังคม, 53(2), 6-10.
อุทัย ปริญญาสุทธินันท์. (2560). “วิสาหกิจชุมชน” ปฏิทรรศน์ในการแข่งขันทางธุรกิจ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 37(2), 131-150.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of psychological (3rd ed.). New York : Harper and Row.
Dos Santos Marques, I. C., Fouad, M. N., Vickers, S .M., & Scarinci, I. (2020). Implementation of virtual focus groups for qualitative data collection in a global pandemic. Retrieved on August 1, 2022, from https://www.researchgate.net/profile/Isabel-Dos-Santos- Marques/publication/346196129...,Doi: 10.1016/j. amjsurg.2020.10.009.
Fisher RA. (1950). Statistical methods for research workers. 11th Edition. Edinburgh : Oliver & Boyd.
Jick, T. D. (1979). Mixing Qualitative and Quantitative Methods: Triangulation in Action. Administrative Science Quarterly, 24, 602-611.
Likert, R. (1932). A Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, 140, 1-55.
Nunnally, J. C., & Bernstein, I. H. (1994). The Assessment of Reliability. Psychometric Theory, 3, 248-292.
Townsend, P. (1979). Poverty in the United Kingdom: A Survey of Household Resources and Standards of Living. Middlesex, England : Penguin Books.
Yamanae, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. London : John Weather Hill, Inc.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Accountancy and Management
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว