The Association between Environmental, Social, and Governance (ESG) and the Performance of Listed Companies in the Stock Exchange of Thailand: The Context of the COVID-19 Pandemic
Keywords:
Environmental Social and Governance, ESG, Operating PerformanceAbstract
The objective of this study was to examine the association between the degree of environmental, social, and governance (ESG) responsibility and the performance of companies listed on the Stock Exchange of Thailand. The KLD indicator, derived from financial statements and annual reports from 2019 to 2022, was utilized as the primary source of information. A total of 936 samples were analyzed over a four-year period. Data analysis is based on descriptive statistic, multiple correlation, and multiple regression. The findings revealed a positive association between the levels of community engagement, product and service responsibility, and firm value (measured by Tobin's Q). This positive association indicates that companies with higher levels of community engagement and product and service responsibility tend to have higher enterprise values. Conversely, a negative association was observed between the levels of community engagement, product and service responsibility, and common stock yields (measured by Return). One possible explanation is that companies with a strong focus on ESG responsibility tend to prioritize long-term sustainability and social impact over short-term financial gains. They may invest more resources in environmental conservation, social initiatives, and ethical governance practices, which could impact their short-term profitability and, consequently, the returns generated by their common stocks. However, there were no statistically significant associations found between the ESG factors and the return on total assets (ROA) and the return on equity (ROE).
References
กนกพร รัตนอำพล ธารินี พงศ์สุพัฒน์ และ อภิชาตพงศ์สุพัฒน์. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อราคาหลักทรัพย์กลุ่มหุ้นยั่งยืนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. Journal of Buddhist Education and Research, 7(3), 62-72.
จ๊อบส์ดีบี ประเทศไทย. (2564). แผนกวิจัยและพัฒนาสำคัญอย่างไร องค์กรไหนที่ควรมี. ค้นเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2566, จาก https://th.jobsdb.com/th-th/articles/research-and-development/.
ณัฐกานต์ วุฒิสมานันท์. (2561). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และบรรษัทภิบาล(ESG) กับผลตอบแทนหลักทรัพย์ กรณีศึกษาบริษัทในกลุ่ม ESG100. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2560). การเปิดเผยข้อมูลและรายงานด้านความยั่งยืน Sustainability Disclosure and Reporting. ค้นเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2566, จาก https://setsustainability.com/page/disclosure.
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.(2566). ตลาดหลักทรัพย์ฯ ส่งเสริมระบบนิเวศด้านความยั่งยืนให้บริการ ESG Data Platform สำหรับบริษัทมหาชนจำกัด. ค้นเมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2566, จาก https://www.set.or.th/th/about/setsource/news-release/article/96-esg-data-platform-.
ไตรรงค์ สวัสดิกุล และคณะ. (2565). ผลกระทบของคะแนนสิ่งแวดล้อม สังคม และธรรมาภิบาลต่อผลลัพธ์ขององค์กรของบริษัทจดทะเบียนจาก IMT-GT. การประชุมงานสัมมนาวิชาการในระดับภูมิภาคประจำปี 2565. 1 กรกฎาคม 2565. ณ โรงแรมบายาสิตา มหาวิทยาลัยขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น.
ธนิสร ศิลามณีรัตน์. (2562). การศึกษาผลการดำเนินงานของกลุ่มหลักทรัพย์หุ้นยั่งยืนที่ได้รับการคัดเลือกโดยตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธีรพร ทองขะโชค และ อาคม ใจแก้ว. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทจดทะเบียน ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. Songklanakarin Journal of Management Sciences, 30(1), 23-51.
ธัญอร ยอดอุดม และ มุทราชัย สุทธิพันธ์. (2563). อิทธิพลของการเปิดเผยข้อมูล ESG ต่อมูลค่ากิจการในประเทศไทย เพื่อศึกษาขอบเขตและระดับของสิ่งแวดล้อม. Journal of Finance and Banking Review, 5(3),108-114.
นพพร แพทย์รัตน์. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดเผยข้อมูลการลงทุนเพื่อสังคมกับมูลค่าองค์กรตามราคาตลาด.วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 41(3), 74-87.
นฤมล ตั้งหมั่นทวีวัฒน์ และ วินัย หอมสมบัติ, (2559). การสร้างมูลค่าเพิ่มทางเศรษฐศาสตร์ผ่านคุณค่าตราผลิตภัณฑ์จากโครงการความรับผิดชอบต่อสังคม. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 19(1), 84-101.
นิตยา โยธาจันทร์ ศศิวิมล มีอำพล และ ไพบูลย์ ผจงวงศ์. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดเผยข้อมูลรายงานความยั่งยืนกับผลการดำเนินงานของบริษัทในกลุ่ม ESG100. วารสารบรรณศาสตร์ มศว., 13(2), 12-26.
เบญจรัตน์ ศรีสุรภานนท์. (2560). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรับผิดชอบต่อสังคมกับมูลค่าของกิจการและการถูกคัดเข้ากลุ่มหลักทรัพย์ ESG100 สำหรับบริษัทจดทะเบียนในกลุ่มดัชนี SET100. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปาณมน จันทบุตร. (2565). ผลกระทบของความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และบรรษัทภิบาลต่อความเสี่ยงจากการล้มเหลวทางการเงินของกิจการที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย บริบทของวิกฤตเศรษฐกิจ.วารสารวิชาชีพบัญชี, 18(59), 26-52.
พร้อมพร ภูวดิน. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างการเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับความยั่งยืนของบริษัทและผลการด าเนินงานทางการเงิน:กรณีศึกษาบริษัทจดทะเบียนในประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(3), 429-444.
พิมพ์โพยม สุดเจริญ. (2564). การศึกษาผลกระทบของระดับความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อม สังคมและบรรษัทภิบาล (ESG) ต่อผลการดําเนินงานผ่านความเสี่ยงของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พิมล เลิศทรัพย์อนันต์ และ ปริญญา มากลิ่น. (2565). อิทธิพลของการบริหารจัดการความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และการกำกับดูแลกิจการต่อความยั่งยืนทางการเงินของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. Journal of Business Administration and Languagesม 10(2), 101-122.
พิศิษฐ์ อัศวบรรจงผล. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างการรายงานความยั่งยืนกับอัตราส่วน Tobin’s Q ของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยในกลุ่มดัชนี SET 100. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ภัณฑิรา มณีไพรัตน์. (2562). อิทธิพลระหว่างการเปิดเผยข้อมูลความรับผิดชอบต่อสังคมกับผลตอบแทนผู้ถือหุ้น : กรณีศึกษาบริษัทที่ได้รับการจัดอันดับธุรกิจด้านการพัฒนาความยั่งยืน. วิทยานิพนธ์ปริญญาบัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ภัสสิริ ศรสงคราม. (2560). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และบรรษัทภิบาลขององค์กร (ESG) กับมูลค่ากิจการ (TOBIN’S Q) ในหมวดธุรกิจพลังงานที่จดทะเบียนอยู่ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วรพรรณ เผ่าสิริพัลลภ. (2564). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อมสังคม และบรรษัทภิบาล (ESG) ของบริษัท และการถูกคัดเลือกเข้าดัชนี SETTHSI ต่อแนวโน้มการทุจริต. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิรินันท์ ปิยะอัษฎารัตน์. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่าง ESG Performance กับประสิทธิภาพทางการเงินในกลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมที่อ่อนไหว (Sensitive Industries) กรณีศึกษาในกลุ่มสมาชิกสหภาพยุโรป. นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหิดล.
อัญชลี พิพัฒนเสริญ และ ศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2560). การตอบสนองของตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยกับธรรมาภิบาล คุณภาพกำไร และผู้สอบบัญชี. วารสารวิชาชีพบัญชี, 13(40), 22-31.
อัญชิสา เติมวาณิช. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างระดับของความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทและอัตราผลตอบแทนจากการลงทุนในหุ้น: กรณีศึกษาบริษัทในกลุ่ม ESG100. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Barnard, C. (1938), The Functions of the Executive. Cambridge, MA. : Harvard University Press.
Chen, Z., & Xie, G., (2022).ESG disclosure and financial performance: Moderating role of ESG investors. International Review of Financial Analysis, 83(4), 102291.
Crisóstomo, V. L., Freire, F. S. & Vasconcellos, F. C. (2011, June). Corporate social responsibility Firm Value and financial performance in Brazil. Social Responsibility Journal, 7(2), 295-309.
David, C., Chan, K., Cheng, Louis, T. W., & Wang, X. (2021). The role of ESG performance during times of financial crisis: Evidence from COVID-19 in China. Finance Research Letters, Elsevier, 38(C), 101716.
Fatemi, A., Glaum, M., & Kaiser, S. (2018). ESG performance and firm value: The moder-ating role of disclosure Special Issue on Corporate Social Responsibility and Ethics in Financial Markets. Global Finance Journal, 38, 45–64.
Freeman, R. E. (1984). Strategic management: A stakeholder approach. Boston : Pitman.
Gray, E. R., & Balmer, J. T., (1998). Managing Corporate Image and Corporate Reputation. Pergamon Press of Elsevier Science, 31(5), 695-702.
Gujarati, D. N., Bernier, B., & Bernier, B. (2004). Econométrie. Brussels : De Boeck.
Jaggi, B., & Freeman, M. (1992). An examination of the impact of pollution performance on economic and market performance: Pulp and paper firms. Journal of Business Finance and Accounting, 19(5), 697-713.
Jang, S. S., Ko, H., Chung, Y., & Woo, C. (2019). CSR, social ties and firm performance. Corporate Governance: The International Journal of Business in Society, 19(6), 1310-1323.
Kennedy, P. (1992). Violating Assumption Five: Multicollinearity. Guide to Econometrics, 1st ed.; Kennedy, P., Ed, 192-202.
Karishma, K., & Thaker, N. (2019). ESG and corporate financial performance: a panel study of Indian companies. The IUP Journal of corporate governance, 18(1), 44-59.
Lawrence, A. T., & Weber, J. (2010). Business and society: Stakeholders, ethics, public policy. Boston : McGraw-Hill Irwin.
Quintiliani, A. (2022). ESG and Firm Value. Accounting and Finance Research, 11(4), 37-47.
Ramic, H. (2019). Relationship between ESG performance and financial performance of companies: an overview of the issue. Thesis for Master of Science in Accounting, Control and Finance.
Shiu, Y.-M., & Yang, S. L. (2017). Does Engagement in Corporate Social Responsibility Provide Strategic Insurance-like Effects? Strategic Management Journal, 38(2), 455-470.
Suttipun, M. (2023). ESG Performance and Corporate Financial Risk of the Alternative Capital Market in Thailand. Cogent Business & Management, 10(1), 2168290.
Van Hoang, T., Segbotangnib, E., & Lahiani, A., (2021). ESG Performance and COVID-19 Pandemic: An Empirical Analysis of European Listed Firms. Social Science Research Network (SSRN), 28, 1-29.
Yoo, S., & Managi, S. (2022). Disclosure or action: Evaluating ESG behavior towards financial performance. Finance Research Letters, 44(C).
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Accountancy and Management
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว