The Study of Guideline for Value Creation in Supply Chain of Khao Wong Sticky Rice Farmers in Kalasin Province
Keywords:
Value Creation, Supply Chain Khao, Wong Sticky RiceAbstract
The objectives of this research study are to study systems, roles, and supply chain problems as well as the guidelines for improving supply chain efficiency of Khao Wong sticky rice of the Khao Wong rice producer group in Kalasin Province. This study was qualitative research using inductive descriptive and analysis by applying the Delphi technique sample group. This study used a research objective-based selection method by selecting those who can provide useful information from 3 groups: upstream: Khao Wong rice producers/villager scholars; midstream: rice mill groups in Khao Wong District and downstream including Khao Wong rice traders in Kalasin Province. A total sample consisting of 42 people. The results revealed the role system of the Khao Wong rice producer group Kalasin Province. The details are as follows: Upstream is raw material suppliers, which are divided into 3 orders: 1) rice seed, fertilizer and pesticide distributors; 2) farmers; 3) middlemen; midstream: rice mills; downstream: wholesalers, retailers, and Thai rice consumers both within the province and within the country. The results revealed the problems in the supply chain of Khao Wong rice and found that members of the Khao Wong rice supply chain in Kalasin province lack of knowledge and understanding of supply chain management. The development guidelines for the Khao Wong rice supply chain in Kalasin province are as follows: 1) building cooperation among members within the supply chain 2) promoting organic rice planting 3) recording information and using the data for analysis and forecasting for planning and 4) driven by using online marketplaces.
References
กัญญาภัทร ใบยพฤกษ์ เพียรศักดิ์ ภักดี และ สาธิต อดิตโต. (2560). การจัดการการผลิตและการตลาดข้าวเหนียวเขาวงของเกษตรกร กลุ่มฮักแพงแบ่งปัน อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารแก่นเกษตร, 45(ฉบับพิเศษ 1), 1454-1458.
กรมส่งเสริมการส่งออก. (2553). อุตสาหกรรมการเกษตร. กรุงเทพฯ : สำนักส่งเสริมการค้าสินค้าเกษตรและอุตสาหกรรม.
ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. (2550). การพัฒนาหลักสูตรหลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : อลีนเพรส.
ชัยวัช โชวเจริญสุข. (2565). แนวโน้มธุรกิจอุตสาหกรรม 2565-2567 : อุตสาหกรรมข้าว. กรุงเทพฯ : วิจัยกรุงศรี.
ณัฐเศรษฐ์ น้ำคำ และสุรชัย บุญเจริญ. (2560). การจัดการห่วงโซ่อุปทานข้าวกลุ่มวิสาหกิจชุมชนลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา. วารสารวิชาการคณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 1(10), 40-48.
ธนวัฒน์ ศรีติสาร. (2561). ห่วงโซ่อุปทานการผลิตข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้. วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาตรีเสนอภาควิชาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม คณะเกษตรศาสตร์ ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. พิษณุโลก มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ธันยธร ติณภพ ศิริลักษณ์ เมฆสังข์ และ ฉันทนา จันทร์บรรจง. (2559). การจัดการห่วงโซ่อุปทานโดยวิสาหกิจชุมชนผลิตข้าวอินทรีย์ในเขตภาคกลางของประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ : สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(3), 319-330.
บุญมี พันธ์ไทย. (2542). การประเมินผลวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
แผนยุทธศาสตร์จังหวัดกาฬสินธุ์. (2565). การผลิตข้าวเขาวง. สำนักงานจังหวัดกาฬสินธุ์, ค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565. จาก https://www.kalasin.go.th/
มานพ ชุ่มอุ่น วิ นยาภรณ์ พราหมณโชติ อาชวิน ใจแก้ว และ จินดาภา ศรีสำราญ. (2563). การจัดการห่วงโซ่อุปทานเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับพืชเศรษฐกิจ ในเขตอำเภอเมืองจังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 12(3), 48-62.
มุขรวี วัชรพงศธร และ นพปฎล สุวรรณทรัพย์. (2560). การจัดการห่วงโซ่อุปทานของผู้ผลิตข้าวเจ้าขนาดย่อม : กรณีศึกษาเกษตรกรผู้ผลิตข้าว เจ้าในเขตภาคกลาง. การประชุมนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาครั้งที่ 12 ปี การศึกษา 2560. จัดโดยบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรังสิต, 60-70.
ยุทธกร ฤทธิ์ไธสง เอกรัตน์ เอกศาสตร์ เบญจมาศ อภิสิทธิ์ภิญโญ และ สุวิมล ตั้งประเสริฐ. (2561). การปรับปรุงประสิทธิภาพห่วงโซ่อุปทานข้าวหอมมะลิทุ่งสัมฤทธิ์เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของสหกรณ์การเกษตรพิมาย อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา.วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ, 7(1), 123-145.
ศิริรัตน์ ตรงวัฒนาวุฒิ ปิยวรรณ สิริประเสริฐศิลป์ และ ชัยวัฒน์ ใบไม้. (2561). การวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานโรงสีข้าวอินทรีย์ขนาดเล็กจังหวัดเชียงใหม่ โดยตัวแบบจำลองอ้างอิงการดำเนินงานโซ่อุปทาน. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 36(1),157-180
ศิริสรณ์เจริญ กมลลิ้มสกุล ทวี วัชระเกียรติศักดิ์ ดวงพร กิจอาทร และ สุวรรณา เตชะธีระปรีดา. (2561). การจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทานข้าวจังหวัดนครราชสีมา: สถานการณ์ปัจจุบัน ความเชื่อมโยง ปัญหา และแนวทางการพัฒนา. วารสารเทคโนโลยีสุรนารี, 11(2), 119-143
สมาคมการส่งออกข้าวไทย. (2565). กรมศุลกากร การส่งออกข้าวในช่วง 8 เดือนแรกของปี 2565. ค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565. จาก http://www.thairiceexporters.or.th/.
สิรยา คงสมพงษ์. (2565). การสร้างมูลค่าจากต้นน้ำถึงปลายน้ำ. ค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565. จาก http://sesc.ocsc.go.th/uploads/km/121/OCSC_Value%20Chain_28042014.pdf
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดกาฬสินธุ์. (2558). ข้อมูลพื้นฐานจังหวัดกาฬสินธุ์. (ออนไลน์). ค้นเมื่อ 30 มิถุนายน 2558. จาก http://www.kalasin.go.th.
อรุณี อ่อนสวัสดิ์. (2551).ระเบียบวิธีวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Lambert, D. M., & Cooper, M.C. (2000). Issues in Supply Chain Management. Industrial Marketing Management, 28, 65-83.
Rana, S. S. M., Abdullah, O., Arman, H. A. M., Mohd, S. A. H., & Mohammad, S. (2016). Drivers of Retail Supply Chain Efficiency: Moderating Effect of Lean Strategy. International Journal of Supply Chain Management, 5(1), 52-62.
Chopra, S., & Meindl, P. (2001). Supply Chain Management : Strategy, Planning, and Operation. California : Prentice Hall.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Accountancy and Management
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว