ผลกระทบของการพัฒนาความรู้ที่มีต่อประสิทธิภาพการทำงานของนักวิชาการพัสดุสถาบันอุดมศึกษาในจังหวัดมหาสารคาม
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของการพัฒนาความรู้ที่มีต่อประสิทธิภาพการทำงานของนักวิชาการพัสดุสถาบันอุดมศึกษาในจังหวัดมหาสารคาม โดยทำการเก็บรวบรวมข้อมูลจากนักวิชาการพัสดุสถาบันอุดมศึกษาในจังหวัดมหาสารคาม จำนวน 92 คน และใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์พหุคูณ และการวิเคราะห์ความถดถอยแบบพหุคูณ พบว่า การพัฒนาความรู้ ด้านการฝึกอบรม ด้านการเพิ่มปริมาณงาน ด้านการเรียนรู้ด้วยตนเอง และด้านการเรียนรู้ จากการสอนงาน
มีความสัมพันธ์และผลกระทบเชิงบวกกับประสิทธิภาพการทำงานโดยรวม ผลลัพธ์ที่ได้จากการวิจัย สามารถนำไปเป็นแนวทางในการพัฒนาความรู้และปรับปรุงการบริหารงานพัสดุของสถาบันอุดมศึกษาให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น อีกทั้ง ยังเป็นแนวทางในการเพิ่มศักยภาพในการปฏิบัติงานของนักวิชาการพัสดุให้ถูกต้องตามกฎ ระเบียบ และข้อบังคับต่าง ๆ
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ เสมมณี กันยารัตน์ กรวิทยโยธิน และพรพเนตร โมะเมน. (2560). การเพิ่มปริมาณงาน และการเพิ่มคุณค่าในงาน. กรุงเทพฯ : กองฝึกอบรม กรมที่ดิน.
กองการเจ้าหน้าที่ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. (2564). ค้นหาบุคลากร. ค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2564, จาก http://www.pd.msu.ac.th/pd4/hr-สถิติบุคลากร.
กองบริหารงานบุคคล มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม. (2564). สถิติบุคลากร. ค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2564, จาก http://www.personnel.rmu.ac.th.
จิราภรณ์ พรหมทอง. (2559). การพัฒนาตนเองให้เป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้เพื่อเข้าสู่ศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อิสเทอร์น, 10(2), 63-72.
ชนินทร สุภา อัจฉริยา อิสสระไพบูลย์ ขวัญฤดี ตันตระบัณฑิตย์. (2561). ผลกระทบของการพัฒนาความรู้ความสามารถของพนักงานที่มีต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันของโรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 10(2), 125-137.
ทัศนีย์ สุนทร และกัญญดํา ประจุศิลปะ. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างการเรียนรู้ด้วยตนเอง ภาวะผู้นำของหัวหน้ากลุ่มงาน กับการปฏิบัติงานของวิสัญญีพยาบาล โรงพยาบาลทั่วไป สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วารสารพยาบาลทหารบก, 19(ฉบับพิเศษ), 477-486.
พนิดา เกรียงทวีทรัพย์ และสุรมงคล นิ่มจิตต์. (2561). รูปแบบการสื่อสารที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานภายในองค์กร : กรณีศึกษา สำนักงานบริหารหนี้สาธารณะ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ), 11(3), 3374-3394.
พิเชฐ บัญญัติ. (2547). การจัดการความรู้. กรุงเทพฯ : เนชั่น.
มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตมหาสารคาม. (2564). บุคลากร. ค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.tnsumk.ac.th/web.
เมฑิณี เมษสุวรรณ. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาความรู้ต่อเนื่องทางวิชาชีพกับคุณภาพงานบริการที่ให้ความเชื่อมั่นของผู้ประกอบวิชาชีพด้านการสอบบัญชีในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาการบัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
รัมย์ประภา บุญทะระ และสุวัฒนา ตุ้งสวัสดิ์. (2563). วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานในสถาบันอุดมศึกษาสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. วารสารการจัดการและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 7(2), 213-226.
วินท์นิศา รักภักดี จุลสุชดา ศิริสม และณรัฐวรรณ มุสิก. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่องกับผลการปฏิบัติงานของนักบัญชีสหกรณ์ออมทรัพย์ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 10(1), 186-196.
สมใจ ลักษณะ. (2552). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพฯ : คณะวิทยาการจัดการ สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2564). เกี่ยวกับ สกอ. ค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2564, จาก http://www.mua.go.th/index2.html.
สุทธิพงษ์ เกียรติวิชญ์. (2562). การพัฒนาแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการสอนงานของผู้บริหารที่มีอิทธิพลต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงานโดยมีการแลกเปลี่ยนระหว่างผู้นำและสมาชิก ความผูกพันของพนักงาน และความพึงพอใจในการทำงาน เป็นตัวแปรคั่นกลาง. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร(มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ), 12(2), 152-168.
อภิญญา ขอพรกลาง แววตา เตชาทวีวรรณ และจุฑารัตน์ ศราวณะวงศ์. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับกระบวนการจัดการความรู้ของสถาบันทันตกรรม กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 11(1), 14-29.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2552). การจัดทำแผนพัฒนารายบุคคล (Individual plan). กรุงเทพฯ : เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
อุรัชชา สุวพานิช. (2560). การจัดการความรู้. ค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2564, จาก http://www.erp.mju.ac.th/acticleDetail.aspx?qid=669.
Aaker, D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2005). Marketing Research. New York : John Wiley & Son.
Black, K. (2006). Business Statistics for Contemporary Decision Making. 4 th ed. New York : John Wiley & Son.
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory. 2nd ed. New York : McGraw-Hill.
