The Causal Factors of Environmental Marketing Perception Behavioral that Affects the Marketing Mix in Making Purchasing Decisions for The Online Market in The Northeast
Keywords:
Environmental marketing, Cognitive Behavioral, Marketing MixAbstract
The objectives of this research were 1) to study the causal of perceptual behavior an environmental marketing that affected the marketing mix to purchase for online market in the northeast, and 2) to analyze the perceptual behavior an environmental marketing that affected the marketing mix to purchase products. The sample group was 400 consumers in the online market in the Northeast. The instrument was a questionnaire and data analysis were performed by PLS-SEM method to measure the relationship of variables. The research found: 1) the causal of perceptual behavior an environmental marketing that affected the marketing mix to purchase for online market in the northeast, consisted the environmental improvement, environmental benefits, environmental efficiency, environmental information, environmental awareness, and environmental problem, and 2) the perceptual behavior an environmental marketing that was affected the marketing mix to purchase products by the Outer and Inner model. This method was accurately and reliably. The direct and indirect effect consisted environmental benefits, environmental efficiency, environmental information, environmental awareness and environmental improvement that have a direct effect. In addition, the environmental efficiency, environmental information, and environmental improvement were indirect effect to the marketing mix of consumer to purchase for online market in the northeast.
References
กนกอร นิลวรรณจะณกุล. (2556). ความรู้และทัศนคติที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้าที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 2(3), 65-83.
กานต์ธีรา พละบุตร. (2563). ความสามารถด้านนวัตกรรมเชิงกลยุทธ์ที่ส่งผลต่อความยั่งยืนขององค์กร : การศึกษาเชิงประจักษ์ของธุรกิจรถยนต์ในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 12(3), 109-125.
เกยูร ใยบัวกลิ่น. (2554). นโยบายการจัดจำหน่าย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ห้างหุ้นส่วนจำกัด ทีพีเอ็น เพรส.
พัฒทรรัตน์. (2563). เจาะลึกพฤติกรรม “ผู้บริโภครักษ์โลก” เพิ่มขึ้นเป็น 20% ยังมีช่องว่างให้แบรนด์ทำตลาด. ค้นเมื่อ 9 กันยายน 2564, จาก http://positioningmag.com/1297515.
ชลลดา สัจจานิตย์. (2563). อิทธิพลของกลุ่มอ้างอิงและการสื่อสารแบบปากต่อปากทางอิเล็กทรอนิกส์ต่อการตอบสนองของผู้บริโภคในสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อม.วารสารจุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 42(3), 68-92.
ชูชีพ อ่อนโคกสูง. (2522). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
ณัฐณิชา นิสัยสุข และขวัญกมล ดอนขวา. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภค. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 9(2), 57-67.
ธัญญาภัค หล้าแหล่ง, วิโรจน์ เจษฎาลักษณ์ และจันทนา แสนสุข. (2559). กลยุทธ์นวัตกรรมสีเขียวของธุรกิจในอุตสาหกรรมการผลิตของไทยกับการทดสอบเชิงประจักษ์ของตัวแปรสาเหตุและผลลัพธ์. วารสารวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา, 14(2), 71-86.
บริษัทโรงแรมเซ็นทรัลพลาซา จำกัด (มหาชน). (2562). ความรับผิดชอบต่อสังคมและการพัฒนาอย่างยั่งยืน. รายงานประจำปี 2562.
ประชากรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (2564). สืบค้นวันที่ 9 มีนาคม 2564, จาก https://th.wikipedia.org/wiki.
พวงพรภัสสร์ วิริยะ นาวิน มีนะกรรณ พิพัฒน์ นนทนาธรณ์ และทิพย์รัตน์ เลาหวิเชียร. (2560). การวิเคราะห์โมเดลองค์ประกอบของปัจจัยการตลาดเพื่อสังคมที่มีต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคในประเทศไทย. Journal of the Association of Researchers, 22(1), 67-80.
พิริยาภรณ์ อันทอง และ ศุภกร เอกชัยไพบูลย์. (2559). Checklist พิชิตธุรกิจยั่งยืน ฉบับ SME. พิมพ์ครั้งที่ 1, ศูนย์พัฒนาความรับผิดชอบต่อสังคม ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.
ภาวิณี ทองแย้ม. (2561). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาการตลาดสีเขียวและการตลาดเพื่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภค จังหวัดจันทบุรี. Journal of Modern Management Science, 11(2), 107-124.
ราชกิจจานุเบกษา. (2535). พระราชบัญญัติส่งเสริมรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ. เล่มที่ 109, หน้า 1-43.
วิลาวัลย์ จันทร์ศรี. (2561). รูปแบบการดำเนินชีวิตของผู้บริโภคที่ใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์กิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมขององค์กรและความภักดีในตราสินค้า: กรณีศึกษาลูกค้าสปาในจังหวัดภูเก็ต. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(2), 31-44.
สุวิมล ติรกานันท์. (2550). การประเมินโครงการ: แนวทางสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำเริง ไกยวงค์. (2559). ปัจจัยเชิงสาเหตุและประโยชน์ทางธุรกิจของการมีความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรธุรกิจในอุตสาหกรรมเครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(2), 341-351.
Belz, F-M., & Peattie, K. (2009). Sustainablility Marketing: A Global Perspective. United Kingdom : John Wiley & Sons, Ltd.
Cohen, J., Cohen, P., West, S.G., & Aiken, L. S. (2013). Applied Multiple Regression/Correlation Analysis for the Behavioral Science. Routledge, New York : Routledge.
Fornell, C., & Larcker, David F. (1981). Evaluating Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Gotz, O., Liehr-Gobbers, K., & Krafft, M. (2010). Evaluation of structural equation models using the partial least squares (PLS) approach. In Handbook of Partial Least Squares (pp. 691-711). Springer Berlin Heidelberg.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). New York : Cengage.
Hair, J. F., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2011). PLS-SEM: Indeed a silver bullet. The Journal of Marketing Theory and Practice, 19(2), 139-152.
Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2013). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM). Thousand Oaks : Sage.
Henseler, J., C.M. Ringle, & Sinkovics, R.R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. Advances in International Marketing, 20(1), 277- 319.
Henseler, J., Ringle, C. M. & Sarstedt, M. (2015). A new criterion for assessing discriminant validity in variance-based structural equation modeling. Journal of the Academy of Marketing Science.
Hootsuite & Wearesocial. (2018). Insights into behavior Internet usage of Thai people January 2018. Retrieved October 13, 2018, from https://www.marketingoops.com/reports/behaviors/thailand-digital-In-2018.
Jhantasana, C. (2017). The path analysis of islander’ benefit to support for tourism development using PLS-SEM. NIDA Business Journal, 20, 54-89.
Kotler, P., & Armstrong, G.(2001). Principles of Marketing. Ninth Edition. New Jersey : Prentice -Hall.
Kotler,P., & Armstrong,G. (2003). Marketing management. New Jersey : Prentice-Hall.
Kotler, P., & Armstrong, G. (2004). Principles of marketing (10th ed). Upper Saddle River, NJ : Prentice-Hall Brand valuation as an immanent component of brand value building and managing
Koayoo, P., & Youngkimb, K. (2013). Green marketing functions in building corporate image in the retail Setting. Journal of Business Research. 66(10), 1709-1715.
McTaggart, D. (1992). Christopher Findlay, and Michael Parkin. Economics. Sydney. Australia : Addison-Wesley Publishing Company.
Nunnally, I. C., & Bernstein, I. (1994). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
Nunnally, J. (1978). Psychometric Theory. New York : McGraw-Hill.
Pride, W. M.,& Ferrell, O. C. (2008). Marketing, 14th edition. New York : Houghton Mifflin.
Teo, T. S., Srivastava, S. C., & Jiang, L. (2008). Trust and electronic government success: An empirical study. Journal of Management Information Systems, 25(3), 99-132.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. New York : Harper and Row Publication.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
