The Study of Skills Development Methodology for Entrepreneur in Digital Era
Keywords:
Skills, Entrepreneurs, Human Resource Development, DigitalAbstract
Business in digital era changes rapidly. Entrepreneurs have to adapt themselves in order to survive under competitive environment. Non-degree programs are designed for entrepreneurs to develop themselves along with doing business. This study aims to examine necessary knowledges and skills and for successful entrepreneurs in the digital era. Moreover, the development methodology for successful entrepreneurs in the digital era will be examined. This research deploys qualitative method using an in-depth interview. The results find out that three most essential knowledge and skills are 1) marketing to acquire customers, 2) information technology, human resources management, decision making and problem-solving skills. 3) Communication and negotiation. The top 3 development methods for successful entrepreneurs in the digital era including: 1) self-learning, 2) site visit and mentoring,
3) training and job instruction. Entrepreneurs will be beneficial from this research by selecting the appropriate development methodology to suit with the circumstances and chances in order to succeed in their own businesses.
References
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. (2563). ข้อมูลการจดทะเบียนประจำปี. ค้นเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2563, จาก https://www.dbd.go.th/more_news.php?cid=1780
จุฑาพร รัตนโชคกุล. (2561). เส้นทางสู่ความสำเร็จของการเป็นผู้ประกอบการดิจิทัลที่ขายสินค้าออนไลน์. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประกอบการ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชลิตา บุญนภา. (2557). คุณลักษณะของผู้ประกอบการ และโอกาสของธุรกิจที่มีผลต่อความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจวัสดุก่อสร้างในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการเป็นเจ้าของธุรกิจ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ฐิตยาพร พัฒนเสถียรกุล และคณะ. (2562). ปัจจัยความสำเร็จและอุปสรรคในการประกอบธุรกิจของร้านสถานีมีหอย. วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 12(2), 1346 - 1360.
ภวัต ธนสารแสนล้าน. (2558). การพัฒนาศักยภาพของผู้ประกอบการธุรกิจขนาดย่อมในจังหวัดปทุมธานี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2(2), 75 - 86
วันวิสาข์ โชคพรหมอนันต์. (2557). คุณลักษณะของผู้ประกอบการที่มีต่อความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจของผู้ประกอบการร้านค้า ในตลาดน้ำดอนหวาย จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิไล พึ่งผล และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2561). คุณลักษณะความเป็นผู้ประกอบการรุ่นใหม่ที่ส่งผลต่อ การดำเนินธุรกิจผ่านความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจสตาร์ตอัพ. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(2), 303 – 318.
ศิณาภรณ์ หู้เต็ม. (2564). ปัจจัยองค์การที่สัมพันธ์กับความสำเร็จทางธุรกิจของผู้ประกอบการสินค้า OTOP ที่ได้รับคัดสรรระดับ 5 ดาว จังหวัดนนทบุรี. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 13(1), 112 - 124.
ศันสนีย์ บุญนิธิประเสริฐและสืบสกุล นรินทรางกูร ณ อยุธยา. (2562). ความต้องการจำเป็นของการพัฒนาสมรรถนะด้านการใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารของพนักงานมหาวิทยาลัยสายสนับสนุน ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วารสารครุศาสตร์ (OJED), 14(2), 1 - 13.
ษิตาพร สุริยา (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของเครื่องมือการพัฒนาสมรรถนะส่วนบุคคล กรณีศึกษาสำนักงาน. คณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ. วารสารมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 19(2), 69 – 80.
สัญญา บริสุทธิ์ และนุจรี ภาคาสัตย์. (2562). คุณลักษณะผู้ประกอบการภูมิความรู้ความชำนาญที่นำไปสู่ความสำเร็จทางธุรกิจของผู้ประกอบการกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาหลักสูตรสาขาการพัฒนาองค์การและการจัดการสมรรถนะของมนุษย์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
สถาบันพัฒนาผู้ประกอบการการค้ายุคใหม่. (2564). กระจายความรู้สู่ผู้ประกอบการยุคใหม่ (From Gen Z to be. CEO). ค้นเมื่อ 7 พฤษภาคม 2564, จาก https://nea.ditp.go.th/
สุธีรา อะทะวงษา. (2556). คุณลักษณะของการเป็นผู้ประกอบการและลักษณะของสถานประกอบการที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สุเนตตา แซ่โก๊ะและคณะ. (2563). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ภายใต้การแข่งขันทางเศรษฐกิจของประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(1), 48 – 67.
สมทบ แก้วเชื้อ และคณะ. (2562). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจออนไลน์ในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 15(2), 1 - 44.
สว่างพงษ์ แซ่จึง. (2559). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจแฟรนไชส์ร้านอาหารไทยประเภทร้านก๋วยเตี๋ยวในเขตจังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ สำหรับผู้บริหาร วิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
สิราวิชญ์ วราโชติชนกานต์และวิสูตร โพธิ์เงิน. (2560). การพัฒนาหลักสูตรอบรมอาชีพระยะสั้นสำหรับผู้ประกอบการอาหารปรุงสำเร็จเพื่อสุขภาพ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 15(2), 174 – 183.
สหธร เพชรวิโรจน์. (2561). ทักษะการเป็นผู้ประกอบการที่การศึกษาไทยไม่ค่อยสอน. ค้นเมื่อ 3 กรกฎาคม 2564, จาก https://thematter.co/brandedcontent/tmb-biz-wow/51401
อภิธีร์ ทรงบัณฑิตย์. (2555). การจัดทำแผนพัฒนาบุคลากร (Individual Development Plan, IDP) เพื่อการบริหารโรงเรียนและสถาบันการศึกษาให้ประสบความสำเร็จ. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 9(16), 1 – 11.
อรนุช ลิมตศิริ. (2560). การศึกษานอกห้องเรียนเพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(3), 1643 – 1657.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Journal of Accountancy and Management
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
