การพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร อำเภอเบตง จังหวัดยะลา ตามวิถีปกติใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาธุรกิจร้านอาหาร อำเภอเบตง จังหวัดยะลา ตามวิถีปกติใหม่โดยเป็นงานวิจัยและพัฒนา ซึ่งใช้แบบสอบถาม และ การปฏิบัติการพัฒนา รวบรวมข้อมูลการวิจัย จากกลุ่มเป้าหมายที่เป็นผู้ประกอบการธุรกิจร้านอาหาร จำนวน 50 คน และใช้แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูลผลการพัฒนาจากลูกค้ารวม 400 คน ผลการวิจัยเป็นดังนี้ 1) การวางแผนพัฒนา ระดับความพร้อมของผู้ประกอบการที่มีต่อการพัฒนาธุรกิจร้านอาหารตามวิถีปกติใหม่โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก คิดเป็น ค่าเฉลี่ย 2.34 ± 0.54 โดยผู้ประกอบการมีความพร้อมในการดำเนินงานพัฒนาระดับมากด้านการงดดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในสถานที่จำหน่ายอาหาร ค่าเฉลี่ย 2.90 ± 0.11 การงดเว้นการแสดงดนตรี และการกำหนดห้วงเวลาการให้บริการ ตั้งแต่เวลา 05.00 - 21.00 น. ค่าเฉลี่ย 2.80 ± 0.22 ส่วน 2) การดำเนินงานพัฒนา โดยการจัดอบรมให้ความรู้เรื่อง “การยกระดับมาตรฐานการให้บริการธุรกิจ ร้านอาหารตามวิถีปกติใหม่” และการสนับสนุนวัสดุ/อุปกรณ์ป้องกันเชื้อโควิด-19 ส่วน 3) การสรุปผลการพัฒนา
ซึ่งพบว่า ระดับความพอใจของลูกค้าที่มีต่อการพัฒนาธุรกิจร้านอาหารตามวิถีปกติใหม่โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง คิดเป็น ค่าเฉลี่ย 2.19 ± 0.52 โดยลูกค้ามีความพึงพอใจระดับมากด้านการงดดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายในสถานที่จำหน่ายอาหาร ค่าเฉลี่ย 2.85 ± 0.15 การมีจุดบริการล้างมือด้วยสบู่หรือแอลกอฮอล์เจลไม่ต่ำกว่า 70% ค่าเฉลี่ย 2.65 ± 0.45 การที่ผู้ประกอบการและพนักงานสวมหน้ากากอนามัย หรือหน้ากากผ้า ใส่ที่บังหน้า และสวมถุงมือตลอดเวลาให้บริการ ค่าเฉลี่ย 2.58 ± 0.56
Downloads
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
คำนวณ อึ้งชูศักดิ์ และศุภมิตร ชุณห์สุทธิวัฒน์. (2563). วิกฤติโควิด-19 ในประเทศไทย: การเปลี่ยนผ่านจากมาตรการ “กึ่งล็อคดาวน์” สู่การมี “เสถียรภาพ”. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 29(2) : 377-380.
เทศบาลนครยะลา. (2563). แบบคำร้องมาตรการผ่อนคลายสถานการณ์ COVID-19 ในพื้นที่เทศบาลนครยะลา. ค้นเมื่อ 30 พฤษภาคม 2563 จาก http://www.yalacity.go.th/news/detail/1031.
ธานี ชัยวัฒน์, จารุวัฒน์ เอมซ์บุตร, นิชาภัทร ไม้งาม, ปกรณ์สิทธิ์ ฐานา, ณัฏฐ์ศุภณ ดำชื่น และชนลักษณ์ ชัยศรีลักษณ์. (2563). Behavioral Insights ของครัวเรือนไทยภายใต้สถานการณ์ COVID-19 (โครงการวิจัยเศรษฐศาสตร์พฤติกรรมว่าด้วยเส้นทางชีวิตและกิจกรรมร่วมของครัวเรือนไทยภายใต้สถานการณ์โควิด-19). ค้นเมื่อ 29 มิถุนายน 2563 จาก https://www.facebook.com/photo?fbid=3742524639122537&set=pcb.3742551539119847.
สุรัยยา หมานมานะ, โสภณ เอี่ยมศิริถาวร และสุมนมาลย์ อุทยมกุล. (2563). โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). วารสารสถาบันบำราศนราดูร. 14(2) : E1-10.
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดยะลา. (2562). รายงานคุณภาพชีวิตประชาชนจังหวัดยะลา ปี 2562. ยะลา : สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดยะลา.
ศุภสิทธิ์ พรรณนารุโณทัย. (2563). จะผ่านพ้นวิกฤตโลก โควิด 19 ระบาด ด้วยฐานความรู้และการปฏิบัติ. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. 14(1) : 1-6.
คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. (2563). คู่มือวิถีปกติใหม่ของธุรกิจร้านอาหาร. ยะลา : มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
Zhang, J., Wu, W., Zhao, X. and Zhang, W. (2020). Recommended Psychological Crisis Invention Response to the 2019 Novel Coronavirus Pneumonia Outbreak in China: a Model of West China Hospital. Cite June 29, 2020. Avaiable from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7107095/.