ผลกระทบของสภาพแวดล้อมภายในที่มีต่อประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อทดสอบผลกระทบของสภาพแวดล้อมภายในที่มีต่อประสิทธิภาพ การบริหารความเสี่ยงของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล จากผู้บริหารหน่วยงานภายในของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน จำนวน 99 ราย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบพหุคูณ การวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า1) สภาพแวดล้อมภายใน ด้านกระบวนการทำงาน ด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ และด้านข้อมูลข่าวสารและการควบคุม มีความสัมพันธ์และผลกระทบเชิงบวกกับประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงโดยรวม 2) สภาพแวดล้อมภายใน ด้านการนำองค์กร และด้านโครงสร้างองค์กร ไม่มีความสัมพันธ์และผลกระทบเชิงบวกกับประสิทธิภาพ การบริหารความเสี่ยงโดยรวม ดังนั้น ผู้บริหารมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน ควรใช้สารสนเทศนี้เป็นแนวทางในการพัฒนากระบวนการดำเนินงานและการจัดวางระบบการบริหารจัดการให้สอดคล้องและเหมาะสมกับสถานการณ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาในปัจจุบัน เพื่อให้หน่วยงานสามารถคาดการณ์และเตรียมความพร้อมได้อย่างทันท่วงที ส่งผลให้สามารถดำเนินงานตามกระบวนการบริหารความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพและทำให้บรรลุตามวัตถุประสงค์ที่ได้กำหนดไว้
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กรมสรรพากร. (2560). มุมสรรพากร. วารสารสรรพากร : กรมสรรพากร, 6(59), 22.
กฤตยาวดี เกตุวงศา. (2553). ผลกระทบของคุณลักษณะองค์กรที่มีต่อประสิทธิผลการบริหารความเสี่ยงของ สถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบัญชีมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบัญชี คณะการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
กัญญาภัทร จันทร์ขาว ธนายุ ภูมิวิทยาธร และนิตย์ หทัยวสีวงศ์ สุขศรี. (2560). บรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานของบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้ : มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี, 10(2), 49-55.
งานสารสนเทศเพื่อการบริหาร. (2558). รายงานประจำปี. นครราชสีมา : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
จันทนา สาขากร นิพันธ์ เห็นโชคชัยชนะ และศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2557). การควบคุมภายในและการตรวจสอบภายใน. กรุงเทพฯ : ทีพีเอ็นเพรช.
จันทิมา วงศ์วรรณ. (2555). ผลกระทบของวิสัยทัศน์และนโยบายที่มีต่อประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบัญชีมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบัญชี คณะการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชนงกรณ์ กุณฑลบุตร. (2556). หลักการจัดการองค์การและการจัดการสมัยใหม่. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชลาวา ละวาทิน. (2559). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงของสถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิจัยและพัฒนา : มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(1), 61-69.
ฐาปนา ฉิ่มไพศาล. (2559). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นฤมล สอาดโฉม. (2550). การบริหารความเสี่ยงองค์กร. กรุงเทพฯ : ฐานการพิมพ์.
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2556). การจัดการสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ : บริษัท ทริปเพิ้ล กรุ๊ป จำกัด.
เบญจมาศ สมสุระ. (2557). ผลกระทบของประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงสมัยใหม่ที่มีต่อความสำเร็จขององค์กรของธุรกิจของผลิตอาหารในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาบัญชีมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบัญชี คณะการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน. (2559). โครงสร้างการบริหารหน่วยงาน. ค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2559, จาก http://www.rmuti.ac.th/2015/th/faculty-and-institution/department
รัชนี อัศวจุฬามณี. (2555). ผลกระทบของสภาพแวดล้อมและศักยภาพภายในองค์กรที่มีผลต่อความเครียดเชิงบทบาทของนักบัญชีธุรกิจ SMEs ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาบัญชีมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบัญชี คณะการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
รัตนาพร เลารุจิราลัย เกียรติชัย วีระญาณนนท์ และวรรณสินท์ สัตยานุวัตร. (2561). ปัจจัยสภาพแวดล้อมภายในองค์กรที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการบริหารจัดการสโมสรโรตารีในประเทศไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา : มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย, 11(2), 39-49.
วันชัย มีชาติ. (2554). การบริหารองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2552). ระเบียบวิธีวิจัยสาหรับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 8). มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2556). คู่มือการบริหารความเสี่ยง. ค้นเมื่อ 27 ตุลาคม 2558,
จาก http:www.udru.ac.th/~qaudru/attachments/article/71/คู่มือบริหารความเสี่ยง.pdf
อังสนา ศรีประเสริฐ. (2553). การบริหารความเสี่ยงกับการตรวจสอบภายใน. วารสารวิชาการ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 30(1), 151-161.
อุษณา ภัทรมนตรี. (2558). การตรวจสอบภายในสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Aaker, D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2001). Marketing research (7th ed.). New York : John Wiley & Sons.
Black, K. (2006). Business statistics for contemporary decision making. (4th ed.). New York : John Wiley & Sons.
Hair, J.F., Black, W.C., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate data analysis. (6th ed.). New Jersey : pearson.
Zain, M., & Kassim, N. M. (2012). The Influence of Internal Environment and Continuous Improvements on Firms Competitiveness and Performance. International Congress on Interdisciplinary Business and Social Science, 65, 26–32.
