ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่องกับผลการปฏิบัติงานของนักบัญชีสหกรณ์ออมทรัพย์ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

Main Article Content

วินท์นิศา รักภักดี
จุลสุชดา ศิริสม
ณรัฐวรรณ มุสิก

บทคัดย่อ

                การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่องกับผลการปฏิบัติงานของนักบัญชีสหกรณ์ออมทรัพย์ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากนักบัญชีสหกรณ์ออมทรัพย์ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน 143 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบพหุคูณและการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ ซึ่งการพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่องได้ถูกกำหนดให้เป็นตัวแปรอิสระที่มีความสัมพันธ์และผลกระทบต่อผลการปฏิบัติงาน ผลการวิจัย พบว่า การพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่อง ด้านการฝึกอบรม ด้านการสอนงาน ด้านการเพิ่มพูนความรู้อย่างไม่เป็นทางการ และด้านการศึกษาโดยใช้มาตรฐานเปรียบเทียบมีความสัมพันธ์และผลกระทบเชิงบวกกับผลการปฏิบัติงานโดยรวม ผลลัพธ์ที่ได้จากการวิจัยสามารถที่นำไปใช้ประโยชน์ในการปรับปรุง หรือพัฒนาตนเองของนักบัญชีให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น และเป็นข้อสนเทศให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องนำไปปรับปรุงการพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่อง เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการปฏิบัติงานให้ดียิ่งขึ้น

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รักภักดี ว., ศิริสม จ., & มุสิก ณ. (2009). ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่องกับผลการปฏิบัติงานของนักบัญชีสหกรณ์ออมทรัพย์ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 10(1), 186–196. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/mbs/article/view/237143
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมสหกรณ์. (2558). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสหกรณ์. ค้นเมื่อ 11 สิงหาคม 2558, จาก http://www.thaicooperative.org/.

เครือวัลย์ ลิ่มอภิชาติ. (2544). หลักและเทคนิคการฝึกอบรมและพัฒนา. กรุงเทพฯ : สยามศิลป์การพิมพ์.

จารุวรรณ มหาวงศ์. (2554). แนวทางในการพัฒนาความรู้ทางบัญชีของบุคลากรส่วนการคลังในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์บัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.

ณพิชญา อภิวงค์งาม. (2551). ทัศนคติของผู้ทำบัญชีในจังหวัดลำพูนต่อการพัฒนาความรู้ต่อเนื่องทางวิชาชีพของผู้ทำบัญชี. วิทยานิพนธ์บัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ปาริชาติ แสงพานิช. (2545). การศึกษาเปรียบเทียบความเฉลียวฉลาดทางอารมณ์และประสิทธิภาพในการทำงานของกลุ่มแรงงานเด็กที่เข้าร่วมและไมเข้าร่วมทำกิจกรรมในสโมสรแรงงานเด็ก. วิทยานิพนธ์การบริหารศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ผุสดี รุมาคม. (2558). การประเมินผลการปฏิบัติงาน. ค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2558, จาก http://tsumis.tsu.ac.th/tsukm

พิเชฐ บัญญัติ. (2547). การจัดการความรู้. กรุงเทพฯ : เนชั่น.

รัตนา บุญชัย. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อความต้องการในการพัฒนาความรู้ทางการบัญชีของพนักงานบัญชีสหกรณ์ในจังหวัดอุทัยธานี. วิทยานิพนธ์บัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

วาสนา ศรีมะเรือง. (2550). ความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะผู้ทำบัญชีที่พึงประสงค์ของผู้ประกอบการธุรกิจในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์บัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

วิทยา ด่านธำรงกุล. (2546). การบริหาร. กรุงเทพฯ : วิรัตน์ เอ็ดดูเคชั่น.

วีรวุธ มาฆะศิรานนท์. (2553). การพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพ : เอ็กซ์เปอร์เน็ท.

สำนักนายทะเบียนและกฎหมาย กรมส่งเสริมสหกรณ์. (2558). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสหกรณ์. ค้นเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 2558, จาก http://webhost.cpd.go.th/rlo/knowledge.html.
สุภาพร แจ่มศรี. (2554). ผลกระทบของการเรียนรู้ทางการบัญชีอย่างต่อเนื่องที่มีผลต่อการปฏิบัติงานของผู้ทำบัญชีในจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์บัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

Aaker,D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2001). Marketing research (7th ed.). New York : John Wiley and Sons..

Black, K. (2006). Business statistics for contemporary decision making (4th ed.). U.S.A. : John Wiley & Son.

Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nded.). New York : McGraw Hill.