ผลกระทบของประสิทธิภาพการจัดการสวัสดิการที่มีต่อความจงรักภักดี ของพนักงานโรงแรมในอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อทดสอบผลกระทบของประสิทธิภาพการจัดการสวัสดิการที่มีต่อความจงรักภักดีของพนักงานโรงแรมในอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากพนักงานโรงแรมในอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น จำนวน 287 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์สหสัมพันธ์พหุคูณ และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า ประสิทธิภาพการจัดการสวัสดิการ ด้านการกำหนดเงินเดือนขั้นพื้นฐาน ด้านการให้สิ่งจูงใจ และด้านผลประโยชน์เกื้อกูล มีความสัมพันธ์และผลกระทบเชิงบวกกับความจงรักภักดีของพนักงาน ดังนั้น ผู้บริหารธุรกิจโรงแรมควรให้ความสำคัญเกี่ยวกับประสิทธิภาพการจัดการสวัสดิการ โดยเฉพาะการให้สิ่งจูงใจ และการให้ผลประโยชน์เกื้อกูลอย่างมีคุณค่า เพื่อให้พนักงานเกิดขวัญและกำลังใจในการทำงาน มีการปฏิบัติงานโดยยึดถือการสัมฤทธิ์ผลของงานเป็นหลักอันจะส่งผลให้เกิดความจงรักภักดีของพนักงานในอนาคตต่อไป
Downloads
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กัลยาณี คูณมี. (2554). การบริหารค่าตอบแทนเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2559). แหล่งท่องเที่ยวในประเทศไทย. ค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2559, จาก http://thai.tourismthailand.org
ข้อมูลจากฝ่ายทรัพยากรมนุษย์. (2561). จำนวนพนักงานโรงแรมในอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น ระดับมาตรฐาน 4-5 ดาว. ค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2561, จาก www.kkchamber.com
ชัยวัช โซวเจริญสุข. (2557) ธุรกจิโรงแรมในภาคตะวนออกเฉียงเหนือ. ค้นเมื่อ 27 มีนาคม 2562, จากhttps://www.lhbank.co.th/Files/economic/economic_20161207093242.pdf
ฐานเศรษฐกิจ. (2559). ปี 59 ธุรกิจโรงแรมเติบโตร้อยละ 4.7-6.0 การลงทุนต่างจังหวัดขยายตัว. ค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2559, จาก http://www.thansettakij.com/2016/03/02/34817
ดวงฤทัย ณ นครพนม, สายทิพย์ จะโนภาษ, ศิริวรรณ เพชรไพร และนิภาภัทร แสนอุบล. (2560). กลยุทธ์การบริหารค่าตอบแทนที่ไม่ใช่ตัวเงินที่มีผลต่อความรักในงานของบุคลากรสายวิชาการมหาวิทยาลัยนครพนม: รายงานสืบเนื่องการประชุมสัมมนาวิชาการ (Proceedings) การนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติเครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ ครั้งที่17. สาขาวิชาการบัญชี คณะวิทยาการจัดการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยนครพนม. ค้นเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2561, จาก http://gnru2017.psru.ac.th/proceeding/352- 25600830210630.pdf
เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2559). การจัดการทรัพยากรบุคคล: พื้นฐานแนวคิดเพื่อการปฎิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิตยา เงินประเสริฐศรี. (2558). ทฤษฎีองค์การและการออกแบบในคริสต์ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2553). การจัดการสมัยใหม่ (7th ed.). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พิมพ์หทัย บำรุงกิจ. (2555). การมุ่งผลสัมฤทธิ์ของงาน และการทางานเป็นทีม ของการเสริมสร้างศักยภาพ บุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ลำปาง สู่องค์กรแห่งการเรียนรู้. มหาวิทยาลัย
เทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. ค้นเมื่อ 19 พฤศจิกายน 2559, จาก http://km.lpc.rmutl.ac.th/wp-content/uploads/2014/06/a2.pdf
พุทธชาด ลุนคำ. (2560). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2561-63: ธุรกิจโรงแรม ธันวาคม 2560. ค้นเมื่อ 25 กรกฎาคม 2560, จาก ttps://www.krungsri.com/bank/getmedia/9027bab8-d979-4f28-9ff3-f21444f5dab1/IO
วรรณา จารีย์. (2557). ค่าตอบแทนกับประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรห้างสรรพสินค้าไดอานา สาขาหาดใหญ่. วิทยานิพนธ์ บธ.ม. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ. ค้นเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2561, จาก http://kb.tsu.ac.th/jspui/bitstream/123456789/3178/1/วรรณา จารีย์ 00193969.pdf
Aaker, D. A., Kumar, V. and Day, G. S. (2001). Marketing Research (7th ed.). New York: John Wiley & Sons.
Black, K. (2006). Business Statistics for Contemporary. USA: John Wiley & Sons.
Burke, Y. P. (2017). Benefit. In Technical Career Survival Handbook 100 Things You Need to Know (97–98).
Nunnally, J.C. and Bernstein, I. H. (1994). Psychometric Theory. New York: McGraw-Hill.
Rovinelli, R. J. and Hambleton, R. K. (1977). On the Use of Content Specialists in the Assessment of Criterion - Referenced Test Item Validity. Journal of Educational Research, 5(1), 49–60.
