Human Resource Risk Management affecting Performance of Spa Business in Koh Samui, Surat Thani Province

Authors

  • ธนายุ ภู่วิทยาธร
  • นิตย์ หทัยวสีวงศ์ สุขศรี

Keywords:

Human Resource Risk Management, Performance, Spa Business

Abstract

      The purpose of this research were to study human resource risk management affecting performance of spa business in Koh Samui, Surat Thani province. The questionnaires were used for collecting data from 114 business owners or spa managers as well as supervisors.  The statistics used for data analyzing were mean, standard deviation and multiple regression analysis. The result showed that the overall human resource risk management was at high level. When considering each aspect, it was found that at highest level in two areas, namely recruitment selection and placement risk and labor relation risk. At a high level in three areas, namely compensation and welfare risk, operation management risk, and personal information system risk.
The performance management was at very higher level; when analyzing each aspect, it was found that at highest level in two aspects: financial perspective and customer perspective. At a high level in two areas: internal process perspective and learning and growth perspective. Furthermore, the study indicated that human resource risk management in the dimensions of personal information system risk, compensation and welfare risk, and recruitment, selection and placement risk positively and significantly affect on performance of spa business in Koh Samui, Surat Tthani province.

References

กนกพรรณ นวลงาม, นิติพงษ์ ส่งศรีโรจน์ และสุธีรา พ่วงพรพิทักษ์. (2557). ผลกระทบของศักยภาพการตอบสนองลูกค้าที่มีต่อ
ผลการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมในภาคเหนือ.วารสารบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 7(1), 1-12.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2555). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพฯ : ธรรมสาร.

จิตราภรณ์ ทับทมและ ธีรพรรณ อึ๊งภากรณ์และอนิรุทธิ์ ผงคลี. (2559). ผลกระทบของมาตฐานการบริการที่ดีที่มีต่อผลการดำเนินงาน
ของธุรกิจสปาในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 8(1), 107-120.

ฐาปนา ฉิ่นไพศาล. (2559). องค์กรและการจัดการ. กรุงเทพฯ : ธนรัชการพิมพ์.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2556). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ทายาท ศรีปลั่ง. (2555). บริหารทรัพยากรบุคคลอย่างไร ในยุคอัตราการขยายตัวของประชากรเป็นศูนย์. Journal of Human
Resource intelligence, 7(1), 60-63.

ทิฆัมพร ทับศรี, จินดารัตน์ ปีมณี และภูริศร์ พงษ์เพียจันทร์. (2558).ผลกระทบของการตลาดบริการเชิงกลยุทธ์ที่มีต่อผลการดำเนินงาน
ของธุรกิจสปาในประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 34 (3), 255-267 .

ทิพเนตร พวงจินดา และธีระ ฤทธิรอด. (2556). การจัดการความเสี่ยงด้านการบริหารงานบุคคลขององค์กรบริหารส่วนตำบลโพธิ์ไทร
อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารบัณฑิตศึกษามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 2 (2), 15-34.

นิคม ถนอมเสียง. (2550). เอกสารประกอบการอบรมเรื่อง การตรวจสอบคุณภาพแบบสอบถาม. ค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2560,
จาก http://web.kku.ac.th/nikom/item_relia_validity_2007_u1.pdf

เนตรชนก พรมนอก. (2556). ผลกระทบของการบริหารความสัมพันธ์ที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจการบริการ ด้านสุขภาพใน
ประเทศไทย. วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ปณิชา พงษ์นิกรและธนวิทย์ บุตรอุดม. (2557). กระบวนการบริหารความเสี่ยงด้านทรัพยากรบุคคลของโรงพยาบาลมะเร็งลำปาง
อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 2 (2), 84 - 96.

พิชิต เทพวรรณ์. (2555). การจัดการทรัพยากรมนุษย์เชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.

มยุรี สีเชียงหา, นวลละออง อรรถรังสรรค์และ พีรวัฒน์ ไชยล้อม. (2558). ผลกระทบของการบริหารภาพลักษณ์องค์กรที่มีต่อผล
การดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมในเขตภาคเหนือ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 34 (4),
104-116.

รัฐพล ชาวสี. (2558). ผลกระทบของกลยุทธ์การจัดการสมัยใหม่ที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมในประเทศไทย.
วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงกลยุทธ์. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ราณี อิสิชัยกุล. (2555). การจัดการทรัพยากรมนุษย์เพื่ออุตสาหกรรมท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่3. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ศักดิ์การณ์ ไชยเจริญ, วัลลภา อารีรัตน์ และจตุภูมิ เขตจัตุรัส. (2554). การบริหารความเสี่ยงด้านทรัพยากรบุคคลในโรงเรียน
มัธยมศึกษาอำเภอมัญจาคีรี จังหวัดขอนแก่น.วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น,
5(2), 130-137.

สาธารณสุขจังหวัดสุราษฎร์ธานี.( 2559).จำนวนสปาในจังหวัดสุราษฎร์ธานีที่ได้รับรองมาตรฐาน. ค้นเมื่อ 28 สิงหาคม
2559 ,จาก http:// http://www.stpho.go.th/rx/down/spa.

สสว. (2556). การจัดทํายุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติการส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมรายสาขา. ค้นเมื่อ 25
กันยายน 2559, จาก http://www.sme.go.th/SiteCollectionDocuments/สปาและบริการสุขภาพ%20_final.pdf.

สำนักธุรกิจบริการและโลจิสติกส์การค้า กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ. (2558). ธุรกิจสปาไทย. ค้นเมื่อ 25 กันยายน
2559, จาก http://www.ditp.go.th/contents_attach/143532/143532.pdf.

สุณีย์ ล่องประเสริฐ. (2557). การพัฒนามาตรฐานธุรกิจสปาในอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานีสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน.
วารสารวิทยาการจัดการ, 1 (1), 125-141.

สุดสงวน บุญศิวนนท์, ปพฤกษ์ อุตสาหะวาณิชกิจ และพลาญ จันทรจตุรภัทร. (2554). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยง
ด้านทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลต่อการดำเนินงานของธุรกิจเครื่องนุ่งห่มในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 3(1), 96-107.

Berber, N., Đorđević, B. & Milanović, S. (2018). Electronic Human Resource Management (e-HRM): A New
Concept for Digital Age. Strategic Management, (23) 2, 022-032.

Black, K. (2006). Business statistics : for contemporary decision making. USA : John wiley and Son.

Economic Intelligence Center (EIC). (2561). Hotel spa โอกาสทางธุรกิจแบบ win-win. ค้นเมื่อ 1 กันยายน 2561,
จาก https://www.scbeic.com/th/detail/file/product/4383/exu8jbu48o/NOTE_TH_Hotel-Spa_20180131.pdf

Kaplan, R.S. & Norton, D.P. (1993). Using the balanced scorecard as a strategic management system. Harvard
Business Review, 74 (1), 75-85.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological
Measurement, 30 (3), 607-610.

Downloads

Published

09-10-2019

How to Cite

ภู่วิทยาธร ธ., & สุขศรี น. ห. (2019). Human Resource Risk Management affecting Performance of Spa Business in Koh Samui, Surat Thani Province. Journal of Accountancy and Management, 11(2), 169–182. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/mbs/article/view/220563

Issue

Section

Research Articles