POTENTIAL OF COMMUNITY ENTERPRISE GROUP MANAGEMENT CASE STUDY MUSHROOM GROUP, THA MUANG SUB - DISTRICT, SELAPHUM DISTRICT, ROI ET PROVINCE

Main Article Content

Patcharapong Chernniyom
Pongsawut Rachjun
Surapong Sangrano
Wutthichai Talphet
Natthaphong Ratchmee

Abstract

This research aims to 1. Study the potential of community enterprise group management. 2. Analyze the problems and obstacles in the potential of community enterprise group management. 3. Propose guidelines for solving problems and obstacles in the potential of community enterprise group management. The research method was analyzed through qualitative research by in-depth interviews with 18 key informants. The data was analyzed by separating into various issues using descriptive data analysis according to the purpose of the study.


The research results found that 1. The group leader allowed group members to gather at the community enterprise to meet to plan their work and divided their tasks into sections in order to make the work faster.
2. Members did not attend the meeting or did not attend all the work, causing the work to be delayed. Sometimes, members were busy, causing the work to not be completed on time. 3. The group leader and group members would help each other find ways to solve the problems and express their opinions to find ways to solve the problems. When there were any problems, the leader would call the group members to meet to find a solution and plan the work every time.

Article Details

Section
Research Articles

References

กรมการพัฒนาชุมชน. (2555). เศรษฐกิจชุมชนในแนวคิดของงานพัฒนาชุมชนกับการแก้ปัญหาความยากจน. กรุงเทพมหานคร: บริษัท บีทีเอสเพรส จำกัด.

กรมวิทยาศาสตร์บริการ. (2555). การสร้างความยั่งยืนให้กับการพัฒนาผลิตภัณฑ์. กรุงเทพมหานคร: กรมวิทยาศาสตร์บริการ.

กัญญามน อินหว่าง และคณะ. (2554). กลยุทธ์การพัฒนาระบบการจัดการและความสำเร็จจากการนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปใช้ของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. นนทบุรี: สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ.

ชมภูนุช หุ่นนาค ปภาวดี มนตรีวัต และวิพร เกตุแก้ว. (2563). แนวทางการจัดการวิสาหกิจชุมชน. กาญจนบุรี : วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.

ทวีศักดิ์ สาสงเคราะห์. (2551). การออกแบบและพัฒนารูปแบบบรรจุภัณฑ์. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

ณรงค์ เพ็ชรประเสร็ฐ และพิทยา ว่องกุล. (2545). วิสาหกิจชุมชน กลไกเศรษฐกิจฐานราก. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: เอดิสันเพลส โปรดักส์.

ณัฐพล บัวเปลี่ยนสี ปรีดาพร อารักษ์สมบูรณ์ และนิชชิชญา นราฐปนนท์. (2561). การพัฒนาศักยภาพของวิสาหกิจชุมชนเพื่อสร้างความเข้มแข็งอย่างยั่งยืน. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.

ณรงค์ เส็งประชา. (2562). มนุษย์กับสังคม. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

ทองใบ สุดชารี. (2542). ทฤษฎีองค์การวิเคราะห์แนวความคิด ทฤษฎี และการประยุกต์. อุบลราชธานี: ภาควิชาบริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.

นิศาชล เตจ๊ะขอด. (2562). บทบาทของผู้นำในการดำเนินงานกลุ่มวิสาหกิจชุมชน. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2546). มิติเรื่องฐานทรัพยากรกับเศรษฐกิจพอเพียง. กรุเทพมหานคร: คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.

บัณฑร อ่อนดำ และวิริยา น้อยวงศ์นยางค์. (2533). ยุทธศาสตร์ในการพัฒนาชนบทประสบการณ์ของประเทศไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สาขาพัฒนาชุมชน คณะสังคสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วรกันต์ จารุพพัฒน์. (2548). การวัดประสิทธิภาพกลุ่มวิสาหกิจชุมชนสินค้าผ้าพื้นเมืองในโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

วิมลสิริ กูกขุนทด, ณัฐชนน มาพิจารณ์, อิสสราพร กล่อมกล่ำนุ่ม และณัฐพล บ้านไร่.

(2563). การพัฒนาวิสาหกิจชุมชนสู่ความสำเร็จ. กำแพงเพชร: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยกำแพงเพชร.

สมคิด บางโม. (2542). องค์การและการจัดการ. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: วิทยพัฒน์.

สมยศ นาวีการ. (2538). การบริหาร. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้า.

เสรี พงศ์พิศ. (2546). วิธีคิด วิธีทำ แผนชีวิตเศรษฐกิจชุมชน. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ภูมิปัญญาไท.

สุพาดา สิริกุตตา. (2566). แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2539). องค์กรและการจัดการ ฉบับมาตรฐาน. กรุงเทพมหานคร: บริษัทธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.