MANAGEMENT ALLIANCE BUSINESS TRAVEL (MICE) OF HOTELS IN HUAHIN DISTRICT PRACHUAPKIRIKHAN PROVINCE AND CHA-AM DISTRICT PETCHBURI PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to 1) describe reports of various business tourism in the area of Hua Hin District. Prachuap Khiri Khan Province and Cha-am District, Phetchaburi Province. 2) Identify problems that may occur in business tourism in Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province and Cha-am District, Phetchaburi Province. 3) Propose business tourism management guidelines for hotels in Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province and Cha-am District, Phetchaburi Province. This research was a qualitative research. Twenty-one key informants were collected using in-depth interviews and participant and non-participant observation. Analyze data by synthesizing the essence.
Research Results 1. The context of business tourism management of hotels in Hua Hin-Cha-am district consists of air and land transportation. Public and private sectors work together to push and support the organization of activities to promote business tourism. Safety for tourists who come to use the service both local and international In terms of image and reputation, it is an ancient old town. The environment focuses on development. Infrastructure coupled with sustainable environmental preservation the terrain is sloping from the forest to the beach. 2) Problems of business tourism management of hotels in Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province and Cha-am District, Phetchaburi Province. In the process of developing infrastructure Air and land transport, double-track railway In terms of readiness, there is a drive to promote, develop, and educate entrepreneurs and personnel on a regular basis. Technology currently developing both online, offline and AI systems. 3. Business tourism management guidelines for hotels in Hua Hin District Prachuap Khiri Khan Province and Cha-Am District, Phetchaburi Province Bring modern technology to adapt to broadcast. Public relations to reach all groups.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤศกร จิรภานุเมศ.และคนอื่น ๆ. (2563). ผลของการมุ่งเน้นความเป็นผู้ประกอบการ กลยุทธ์ที่มีต่อความสามารถทางนวัตกรรมและผลการดำเนินงานการศึกษาเชิงประจักษ์ของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์เอ็ม เอ ไอ. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
กฤษณะ ดาราเรื่อง. (2559). ตัวแบบองค์การแห่งการเรียนรู้และการจัดการความรู้สู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้. วารสารวิชาการ, 21(8), 134-142.
กฤษณะ ดาราเรื่อง. (2559). การรับรู้ระดับบุคคลด้านวัฒนธรรมองค์การและการจัดการความรู้ที่มีอิทธิพลต่อนวัตกรรม ของกลุ่มบริษัท KTIS มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา. วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(9), 59-65.
ปรารถนา หลีกภัย และเกิดศิริ เจริญวิศาล. (2560). ผลของการมุ่งเน้นความเป็นผู้ประกอบการการมุ่งเน้นตลาด และการมุ่งเน้นการเรียนรู ที่มีตอความสามารถทางนวัตกรรมองคกร. วารสารวิทยาการ จัดการ, 29(1), 77-90
ปรารถนา หลีกภัย และเกิดศิริ เจริญวิศาล. (2560). ผลของการมุ่งเนนความเป็นผู้ประกอบการการมุ่งเน้นตลาดและการมุ่งเน้นการเรียนรู ที่มีตอความสามารถทางนวัตกรรมองคกร. วารสารวิทยาการ จัดการ, 29(1), 77-90.
เผด็จ อมรศักดิ์. (2561). การพัฒนารูปแบบองค์กรแห่งการเรียนรู้ในธุรกิจอุตสาหกรรมที่เป็นเลิศ. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ไพโรจน์ บุตรชีวัน. (2560). การศึกษาความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นองค์กร แห่งนวัตกรรมของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลาง และขนาดย่อมเพื่อสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันอย่างยั่งยืน. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 9(2), 85-97.
วิภาวี เนาวรังษี. (2560). การศึกษาผลการมุ่งเน้นการตลาดที่มีต่อผลการดำเนินงานธนาคารออมสินภาค 13. ใน การศึกษาคนควาอิสระหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.
สุชาติ หัตถ์สุวรรณ. (2560). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏในกรุงเทพมหานคร. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.