Adopting the Philosophy of Sufficiency Economy to School Management according to the Competencies of School Administrators under the Office of Special Education Administration in Mae Hong Son Province

Main Article Content

Sanya Yaiyon
Chacharin Chuanwon
Teerapat Prasomsuk

Abstract

The purpose of this study was to study the application of the philosophy of sufficiency economy to school administration based on the competency of school administrators. Schools under the Office of Special Education Administration Mae Hong Son Province The population and data sources used in this study is a purposive random sampling were Total of 144 people: 4 administrators and 140 government teachers. in schools under the Office of Special Education Administration Mae Hong Son Province, Academic Year 2022. The tools used in the study were questionnaires. Data were analyzed using statistics, frequency, percentage, mean and standard deviation.


          The study found that Schools under the Office of Special Education Administration Mae Hong Son Province applies the philosophy of sufficiency economy to school administration based on the competency of school administrators. Overall, it was at a high level. In descending order of the average is leadership competency. Digital technology competencies, team cooperation competencies, human resource development competencies and communication skills.  In summary, the guideline for applying the philosophy of sufficiency economy to school administration according to the competency of school administrators is that educational institutions should be managed by adhering to the principle of participatory administration. Work attitudes should be changed in the same direction. Should build a strong team and work together to achieve the goal. Personnel should be encouraged to develop themselves. should use a packaged program for communication Public relations and creating assessment forms.


 

Article Details

How to Cite
Yaiyon, S., Chuanwon, C. ., & Prasomsuk , T. . (2023). Adopting the Philosophy of Sufficiency Economy to School Management according to the Competencies of School Administrators under the Office of Special Education Administration in Mae Hong Son Province. Journal of Educational Management and Research Innovation, 5(3), 647–658. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/261018
Section
Research Article

References

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงหาดไทย. (2564). คู่มือหลักเกณฑ์การบริหารกิจการ บ้านเมืองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์พับลิชชิ่ง.

ขวัญรุ่ง อยู่ใจเย็น. (2556). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาในจังหวัดเพชรบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 10 (วิทยานิพนธ์ศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎเพชรบุรี.

ชัยยนต์ เพาพาน. (2559). แนวคิดและทฤษฎีพื้นฐานการเป็นผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(1), 1-9.

ทองคำ พิมพา. (2556). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวิสัยทัศน์และภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดอ่างทอง.(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ทองดี พิมพ์สาลี. (2558). การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของผู้บริหารสถานศึกษา ในอำเภอนานกยูง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 4(วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.

ธีรวีร์ แพบัว. (2564). ทักษะการสื่อสารของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 3 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 8(1), 55-68.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 1. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.

พรชัย เจดามาน, ขจรศักดิ์ บัวระพันธ์, โชคชัย ยืนยง, ไพรฑูรย์ พิมดี, อัคพงศ์ สุขมาตย์ และ เจริญ สุขทรัพย์. (2566). ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการศึกษาในพลวัตศตวรรษที่ 21 สู่การเป็นประชาคมอาเซียนอย่างยั่งยืนของกลุ่มประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 168-186.

โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 22. (2563). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา. แม่ฮ่องสอน: โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 22.

วิมลรัตน์ ศรีสำอาง. (2558). สมรรถนะหลักทางการบริหารสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็น ของครูในโรงเรียนมัธยมศึกษา อำเภอนาแก จังหวัดนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 5(2), 80-89.

สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16(1), 353-360.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). ประกาศสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ 2552. กันยายน 2551.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ. (2560-2579). กรุงเทพฯ: พริกหวาน

กราฟฟิค.

สุรศักดิ์ ปาเฮ. (2562). การศึกษาภควันตภาพเรียนได้ทุกหนทุกแห่งและทุกเวลา. แพร่: แพร่ไทยอุตสาหการพิมพ์.

Phumphongkhochasorn, P., Damnoen, S., Tuwanno, P. D. M.., Srichan, P. W. (2022). Educational Quality Assurance and School Management Standards According to International. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 6(1), 1–16