การพัฒนาการส่งเสริมทักษะอาชีพที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักเรียนในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนาการส่งเสริมทักษะอาชีพของนักเรียน 2) เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตของนักเรียน 3) เพื่อศึกษาการพัฒนาการส่งเสริมทักษะอาชีพที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักเรียน และ 4) เพื่อศึกษาแนวทางพัฒนาการส่งเสริมทักษะอาชีพที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักเรียน รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ พื้นที่วิจัยคือ สถานศึกษา สังกัดสพป.กาญจนบุรีเขต 2 กลุ่มตัวอย่างเป็นครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี จำนวน 233 คน โดยใช้ตารางขนาดของกลุ่มตัวอย่างของเครซี่และมอร์แกน และสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าสถิติต่าง ๆ รวมทั้งใช้วิเคราะห์เนื้อหา แล้วเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาทักษะอาชีพของนักเรียนอยู่ในระดับมาก โดยทักษะกระบวนการแก้ปัญหาและทักษะการแสวงหาความรู้มีระดับสูงสุด 2) คุณภาพชีวิตของนักเรียนอยู่ในระดับมาก โดยด้านร่างกาย จิตใจ ความสัมพันธ์ทางสังคม และสิ่งแวดล้อมมีคุณภาพสูงสุด 3) ปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักเรียนคือทักษะการทำงานร่วมกัน และทักษะกระบวนการแก้ปัญหา 4) แนวทางการพัฒนาคือการจัดกิจกรรมตามความสนใจของนักเรียน ส่งเสริมทักษะที่หลากหลาย และพัฒนาให้ผู้เรียนสามารถนำความรู้ไปใช้จริง งานวิจัยนี้ได้ข้อค้นพบกระบวนการพัฒนาการส่งเสริมทักษะอาชีพของผู้เรียนที่สำคัญ คือ แนวทางในการบริหารสถานศึกษา สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับกระบวนการบริหารสถานศึกษา โดยควรให้ความสำคัญกับภาวะผู้นำ เครือข่าย หลักสูตร และผู้เรียน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 –2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 1. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ : สุรีวิริยาสาส์น.
พลวัฒน์ กัลยาประสิทธิ์. (2566). รูปแบบการบริหารหลักสูตรสถานศึกษาเพื่อส่งเสริมทักษะอาชีพ สำหรับโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา(วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 8). นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2559). พจนานุกรมไทย ฉบับนักเรียน. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: เสริมวิทย์.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2561). แนวทางการเสริมทักษะและสร้างเสริมประสบการณ์อาชีพให้กับนักเรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.
องค์การอนามัยโลก. (2541). นิยามศัพท์ส่งเสริมสุขภาพ ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2541. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ดีไซร์.
Oluyomi, S., & Sulaiman, O. (2017). Structural Determinants of Students' Employability: Influence of Career Guidance Activities. South African Journal of Education, 37(4), 1-13.
Babarović, T., Dević, I. & Blažev, M. (2020). The Effects of Middle-School Career Intervention on Students’ Career Readiness. International Journal for Educational and Vocational Guidance, 20(1), 429–450.
World Health Organization. (2002). Quality of Life: Measuring and Assessing. Geneva: World Health Organization.
