การส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยี ร่วมกับบทบาทสมมติ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

Main Article Content

จิราพร เขียวเครือ
นพมาศ ชัชวาลย์
ณัชนนท์ ภูฆัง
ณัฐวัตร นนท์อุบล
อนุสิษฐ์ พันธ์กล่ำ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีร่วมกับบทบาทสมมติสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 75/75 2) ส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีร่วมกับบทบาทสมมติสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โดยเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นที่มีต่อการใช้เทคโนโลยีร่วมกับบทบาทสมมติเพื่อส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/9 ปีการศึกษา 2/2567 โรงเรียนกำแพงเพชรพิทยาคม จำนวน 40 คน คัดเลือกโดยการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าประสิทธิภาพ E1/E2 และ T-test ผลการวิจัย พบว่า 1) ประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีร่วมกับบทบาทสมมติ เท่ากับ 87.48 (E1) และ 72.56 (E2) ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนรู้ในระดับมากที่สุด สรุปได้ว่าการใช้เทคโนโลยีร่วมกับบทบาทสมมติสามารถพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนอย่างมีนัยสำคัญ ส่งเสริมความคล่องแคล่วและความถูกต้อง ทั้งในด้านการออกเสียง โครงสร้างประโยค ท่าทางประกอบการพูด และการสื่อสารในสถานการณ์จริง นักเรียนสามารถประยุกต์ใช้ทักษะที่ได้รับในชีวิตประจำวัน นำไปสู่การพัฒนาการใช้ภาษาอังกฤษในบริบททางวิชาการและวิชาชีพในอนาคต

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เขียวเครือ จ., ชัชวาลย์ น., ภูฆัง ณ., นนท์อุบล ณ., & พันธ์กล่ำ อ. (2025). การส่งเสริมทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยี ร่วมกับบทบาทสมมติ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 7(2), 213–226. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/276549
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

จิรารัตน์ ประยูรวงษ์. (2562). Digital Learning การเรียนรู้ภาษาอังกฤษบนโลกดิจิทัลในศตวรรษที่ 21. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 13(1), 210-223.

ธนาภัสสร์ สนธิรักษ์, สิทธิศักดิ์ พรมสิทธิ์, กันต์ภูษิต วิโรจะ, วันวิสาข์ เชื้อชวด และ ณัฐวุฒิ เชื้อชวด. (2566). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในชีวิตประจำวันโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้อำเภอลานสัก สังกัดสำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ จังหวัดอุทัยธานี. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 9(2), 220-222.

บงกชกร มาศธนานันต์ และ ทำรงลักษณ์ เอื้อนครินทร์. (2566). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้เทคนิคการเรียนรู้แบบร่วมมือสำหรับ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพรานกระต่ายพิทยาคม จังหวัดกำแพงเพชร. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(7), 236-252.

ปาจรีย์ สินประเสริฐ. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารที่มีต่อความสามารถ ในการฟังภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 14(2), 17-22.

ปรียาภัทร ทองจำนงค์ และ สุนีตา โฆษิตชัยวัฒน์. (2567). ผลของการใช้กิจกรรมบทบาทสมมติร่วมกับกิจกรรมละครเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 22(1), 173-185.

พรเทพ เจิมขุนทด. (2563). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาญี่ปุ่น โดยใช้บทบาทสมมติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนสตรีสิริเกศ. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 37(1), 61-62.

พระมหาสมัคร มหาวีโร. (2559). ความสำคัญของภาษาอังกฤษในประชาคมอาเซียน. ความสำคัญของภาษาอังกฤษในประชาคมอาเซียน. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 7(1), 170–180.

พิชิตชัย เที่ยงทำ. (2566). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้บทบาทสมมติร่วมกับเทคนิคเกมมิฟิเคชั่นที่ส่งแสริมทักษะทางสังคม และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้วิชาหน้าที่พลเมืองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 7(4), 88-97.

ภทรกมล นันตะนะ และ บุญชม ศรีสะอาด. (2566). การพัฒนาแบบวัดทักษะการพูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 17(2), 35-47.

ภัททิรา เดชฤกษ์ปาน และ ชนสิทธิ์ สิทธิ์สูงเนิน. (2567). รูปแบบการสอนภาษาอังกฤษเพื่อเสริมสร้างความสามารถในกาฟังและการพูดภาษาอังกฤษสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(8), 1462-1479.

วรัญญา โอภาษี, อารีรักษ์ ศรีวราพงศ์ และ พิชชากร จันทา. (2563). การพัฒนาทักษะการฟัง พูดด้วยตนเองผ่าน VRChat สำหรับผู้เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 14(3), 17-28.

วิลดา ศรีทองกุล. (2562). การพัฒนาทักษะการฟัง-พูดในวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี สมุทรปราการ โดยใช้แอปพลิเคชัน Echo English. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 2(3), 23-42.

ศศิกานต์ โคตรนาถ และ อโณทัย พลเยี่ยม เพชรแสง. (2564). การใช้กิจกรรมบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษสําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 15(1), 82-91.

ศรสวรรค์ ทูลธรรม และ ดุจเดือน ไชยพิชิต. (2563). การพัฒนาความสามารถด้านการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค CIRC ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารสถาบันวิจัยพิมลธรรม, 7(2), 125-133.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13 พ.ศ. 2566-2570. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.

เอษณ ยามาลี. (2561). ความท้าทายของการประยุกต์ใช้ภาษาอังกฤษในฐานะภาษาสากลในบริบทการเรียนการสอนของไทย. วารสารราชพฤกษ์, 16(3), 19-29.

Bachman, L. F., & Palmer, A. S. (1996). Language Testing in Practice: Designing and Developing Useful Language Tests. Oxford: Oxford University Press.

Baothongchan, W., Na Nongkhai, S., & Phoodokmai, B. (2023). Applying Role-Play as an Active Learning Activity to Stimulate English Speaking of Undergraduate Students. Journal of Teaching English, 4(2), 32-45.

British Council. (n.d.). Learn English - British Council. Retrieved from https://learnenglish.britishcouncil.org/

Cronbach, L. J. (1951). Coefficient Alpha and the Internal Structure of Tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.

Educational Testing Service. (2022). TOEFL iBT Test and Score Data Summary 2022. Retrieved from ets: https://www.ets.org/pdfs/toefl/toefl-ibt-test-score-data-summary-2022.pdf

EF Education First. (2023). EF English Proficiency Index. Retrieved from https://www.ef.co.th/epi/

Kuder, G. F., & Richardson, M. W. (1937). The Theory of the Estimation of Test Reliability. Psychometrika, 2(3), 151–160.

Likert, R. (1932). A Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, 22(140), 1-55.

Luoma, S. (2004). Assessing Speaking. Cambridge: Cambridge University Press.

Sensay. (n.d.). What is Sensay? Retrieved from https://www.oksensay.com/what-is-sensay/

Vygotsky, L. S. (1962). Thought and Language. Massachusetts: MIT Press.