แนวทางการประยุกต์หลักโอวาทปาติโมกข์เพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์  1) เพื่อศึกษาหลักการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท  2) เพื่อศึกษาหลักโอวาทปาติโมกข์ในพระไตรปิฎก  3) เพื่อนำเสนอแนวทางการประยุกต์หลักโอวาทปาติโมกข์เพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา เป็นการวิจัยแบบคุณภาพ เน้นวิจัยเอกสาร วิเคราะห์ เรียบเรียง และนำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า  แนวทางการประยุกต์หลักโอวาทปาติโมกข์เพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่พบคือ  1) หลักการ  3 ได้แก่  การไม่ทำบาปทั้งปวงคือ ละอกุศลกรรมบถ  10 ซึ่งเป็นทางชั่ว ความเสื่อม และความทุกข์ การทำกุศลให้ถึงพร้อมด้วยการสร้างกุศลธรรมบถ  10 ซึ่งเป็นทางแห่งความเจริญ และ การทำจิตใจของตนให้สะอาดด้วยการละสังโยชน์  10 มีสักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉา เป็นต้น  2) อุดมการณ์ 4 ได้แก่ ความอดทน นิพพานซึ่งเป็นภาวะที่เป็นความสงบสุขสูงสุด เป็นอิสรภาพสมบูรณ์ด้วยการบรรลุอริยบุคคล การไม่ฆ่าสัตว์ การไม่เบียดเบียนคิดทำร้ายผู้อื่นแต่คิดช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นทุกข์   3) วิธีการ 6 ได้แก่ การไม่กล่าวว่าร้ายคนอื่นด้วยการละวจีทุจริต 4 มีการไม่พูดเท็จ เป็นต้น การไม่ทำร้ายผู้อื่นด้วยการละกายทุจริต   3 มีการไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักขโมย เป็นต้น ความสำรวมในปาติโมกข์ คือ สำรวมในศีล  2 27 ข้อ เว้นจากข้อที่ทรงห้าม และปฏิบัติตามข้อที่อนุญาตไว้  รู้จักประมาณในอาหารด้วยการบริโภคไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไปแต่พอดีกับความต้องการของร่างกาย  การอยู่ในเสนาสนะที่สงัด คือ อยู่ในเสนาสนะป่า สงัดกายซึ่งเป็นโอกาสที่จะทำจิตให้สงบได้ง่าย และการประกอบความเพียรด้วยการเจริญสมาบัติ 8 มีการเจริญปฐมฌาน เป็นต้น เป็นประจำ ทำความสงบให้เกิดขึ้นในจิตใจ