ระบบการจัดการตนเองตามหลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความอยู่ดีมีสุขของชุมชนวัดสำปะซิว จังหวัดสุพรรณบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ความรู้เกี่ยวกับระบบการจัดการตนเองตามหลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความอยู่ดีมีสุข ของชุมชนวัดสำปะซิว จังหวัดสุพรรณบุรี 2) เพื่อพัฒนาระบบการจัดการตนเองตามหลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความอยู่ดีมีสุขของชุมชนวัดสำปะซิว จังหวัดสุพรรณบุรี และ 3) เพื่อประเมินประสิทธิภาพ ระบบการจัดการตนเองตามหลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความอยู่ดีมีสุขของชุมชนวัดสำปะซิว จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นการวิจัยและพัฒนา ประกอบด้วยการวิเคราะห์เอกสาร โดยใช้เครื่องมือเป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ทดลองระบบจากแบบสอบถามประชากรกลุ่มตัวอย่างชุมชนวัดสำปะซิว จำนวน 30 คน ข้อมูลผู้ให้ข้อมูลสำคัญจากการสัมภาษณ์ประธานและคณะกรรมการชุมชนวัดสำปะซิว จำนวน 12 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า
1. ด้านองค์ความรู้ระบบการจัดการตนเองตามหลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความอยู่ดีมีสุขของชุมชนวัดสำปะซิว จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า ระบบ ANHK System ประกอบด้วย A = Action ระบบปฏิบัติการ คือ กระบวนการสนับสนุนการจัดการตนเอง N = Natural capital คือทุนทรัพยากรธรรมชาติ H = Human capital คือทุนมนุษย์ และ K = Knowledge capital คือ ทุนองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น
2. ด้านพัฒนาระบบการจัดการตนเองตามหลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความอยู่ดีมีสุขของชุมชนวัดสำปะซิว จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า เป็นการนำหลักพุทธธรรมคือ 1) หลักมัชฌิมาปฏิปทา 2) หลักสันโดษ 3) หลักทิฏฐธัมมิกัตถะ มาบูรณาการกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อใช้พัฒนาชุมชนวัดสำปะซิว 3 ด้าน คือ ด้านการจัดการตนเอง ด้านการมีส่วนร่วม และ ด้านการมีภูมิคุ้มกัน
3. ด้านประเมินประสิทธิภาพ ระบบการจัดการตนเองตามหลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างความอยู่ดีมีสุขของชุมชนวัดสำปะซิว จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า 1) ด้านการจัดการตนเอง โดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับมาก 2) ด้านการมีส่วนร่วม โดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับปานกลาง 3) ด้านการมีภูมิคุ้มกัน โดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับปานกลาง
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงสาธารณสุข. (2567). รายงานข้อมูลตำบลสนามชัย. สืบค้นเมื่อ 12 เมษายน 2567, จาก https://3doctor.hss.moph.go.th/main
จันทนา อินทฉิม. (2563). การจัดการชุมชนเข้มแข็ง ตามแนวคิดปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาศูนย์การเรียนรู้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ตำบลบางปลา อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 8(3), 116-127.
จิรายุ อิศรางกูร ณ อยุธยา. (2548). การขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารเศรษฐกิจและสังคม, 42(6), 41-47.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2551). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสตร์ คำวัด. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต) (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 17).กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระพุทธัปปิยเถระ. (2527). รูปสิทธิปกรณ์นิรุติศาสตร์ภาษาบาลี. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรมการศาสนา.
มนูญ มุกข์ประดิษฐ์. (2534). โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ รูปแบบและแนวคิดในลักษณะเป็นยุทธศาสตร์สังคม. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
มหามกุฎราชวิทยาลัย. (2524). มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: นานมีบุคส์พับลิเคชั่นส์.
รุ่งทิพย์ กล้าหาญ และ บรรชร กล้าหาญ. (2550). การพัฒนาตนเองตามหลักพุทธธรรมโดยอาศัยหลักสามัคคีธรรม(รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2543). การดำเนินชีวิตในระบบเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารข้าราชการ, 45(2), 1-6.
อนันตวุฒิ บุญเนือง, ทนงศักดิ์ เหมือนเตย และ เด่นณรงค์ ธรรมมา. (2566). ปัจจัยความสำเร็จในการสร้างชุมชนเข้มแข็งบ้านสัมมาชีพชุมชน กรณีศึกษาบ้านโกรกลึก ตำบลน้ำรอบ อำเภอลานสัก จังหวัดอุทัยธานี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(2), 342-356.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The Exercise of Control. New York: Freeman and Company.
Browder, D. M., & Shapiro, E. S. (1985). Applications of Self-Management to Individuals with Severe Handicaps: A Review. Journal for the Association for Persons with Severe Handicaps, 10(4), 200-208.
Damnoen, P. S., Siri, P., Supattho, P. S., & Kaewwilai, K. (2021). The Development of Student Characteristics in According to the Nawaluk Framework of the Buddhist integration of Buddhapanya Sri Thawarawadee Buddhist College. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(2), 126–135.
Homan, M. S. (2015). Promoting Community Change: Making It Happen in the Real World. (6th ed.). Massachusetts: Cengage Learning.
Klomkul, L., Damnoen, S., Sawasdee, U., & Wilairadtanakun, A. (2023). Network Development of Buddhist Communication Innovative Space For Media Literacy of Thai Youths. Journal of Namibian Studies: History Politics Culture, 35, 919-935.
Lorig, K., & Holman, H. (1993). Arthritis Self-management Studies: A Twelve-year Review. Health Education Quarterly, 20(1), 17-28.
Yates, B. T. (1986). Applications in Self-management. California: Wadsworth Publishing.