แนวทางการแก้ปัญหาการลดลงของพุทธศาสนิกชนผู้รักษาอุโบสถศีลของวัดในเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการรักษาอุโบสถศีลในคัมภีร์พระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาปัญหาการลดลงของพุทธศาสนิกชนผู้รักษาอุโบสถศีลของวัดในเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร 3) เพื่อวิเคราะห์แนวทางการแก้ปัญหาการลดลงของพุทธศาสนิกชนผู้รักษาอุโบสถศีลของวัดในเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญรวม 15 รูป/คน ผลการวิจัย พบว่า อุโบสถศีล แบ่งเป็น 3 ประเภท คือ 1) ปกติอุโบสถ 2) ปฏิชาครอุโบสถ 3) ปาฏิหาริยอุโบสถ อุโบสถศีล หมายถึง ข้อวัตรหรือระเบียบที่ต้องรักษาในวันที่เข้าอยู่จำ คือ ศีล 8 ข้อ อันประกอบไปด้วยวัน 1 กับคืน 1 ที่ต้องสมาทานในวันอุโบสถ คือ ในวัน 8 ค่ำ 15 ค่ำ และ 14 ค่ำ ที่คฤหัสถ์ผู้ครองเรือน ต้องปฏิบัติรักษาให้ดียิ่งขึ้น ปัญหาการลดลงของพุทธศาสนิกชนผู้รักษาอุโบสถศีลของวัดในเขตทวีวัฒนา เกิดจากผู้รักษาอุโบสถศีลมีอายุมากขึ้น สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง จึงไม่เอื้ออำนวยในการปฏิบัติ สภาพทางเศรษฐกิจฝืดเคือง มีภาระเพิ่มมากขึ้น อีกทั้งบุคลากร พระวิทยากร พระวิปัสสนาจารย์ไม่มีความชำนาญ แนวทางการแก้ปัญหาการลดลง โดยการปลูกฝังความศรัทธา หาคนรุ่นใหม่มาทดแทนคนรุ่นเก่า และมีการฝึกอบรมพระวิทยากร พระวิปัสสนาจารย์ให้มีความชำนาญเพิ่มมากขึ้น มีสถานที่ร่มรื่นเงียบสงบ สะอาด ปลอดภัย สะดวกในการเดินทาง ดังนั้นอุโบสถศีล จึงเป็นการยกระดับของจิตใจ เพื่อเพิ่มความบริสุทธิ์ต่อการประพฤติพรหมจรรย์ ซึ่งจะส่งผลต่อการทำสมาธิขั้นสูงให้ได้ผลดียิ่งขึ้นอันเป็นเส้นทางสู่มรรคผล นิพพาน