Educational Supervision for Early Childhood Quality Development in Bangkok Metropolitan School
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The government aims to develop the country with the Thailand 4.0 policy to propel the country toward stability, prosperity, and sustainability with an emphasis on education reform to develop people in all dimensions as well as preparing manpower and enhancing the potential of all ages populations to become a high potential human of the country. Especially, the starting to develop the children and youth from early childhood. Bangkok Metropolitan Administration provides education covering all target groups by setting a compass for early childhood quality development in line with the Sustainable Development Goals (SDGs) 2016-2030. Furthermore, the 4th goal of Sustainable Development Goals is to provide security that everyone has a quality education comprehensively and equally includes supporting opportunities for lifelong learning to ensure that all children have access to development and quality child care in early childhood development institutions. Educational supervision is therefore important to propel the quality of early childhood education to achieve the goals with the systematic process as follows 1) Preparing supervision 2) Planning supervision 3) Supervision operations 4) Evaluation of supervision 5) Improvement and reporting of supervision results 6) Encouragement. These would be to develop the quality of early childhood education to be effective and comprehensive in four aspects of child development; physical, emotional-mental, social, and intellectual as specified by educational institutions. This is consistent with the education management policy of Bangkok Metropolitan to raise the level of education quality development to a higher level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เก็จกนก เอื้อวงศ์. (2564). หน่วยที่ 1 ปรัชญาและแนวคิดทางการศึกษา ใน ประมวลสาระชุดวิชาการ พัฒนาระบบการจัดการเรียนรู้ หน่วยที่ 1-5. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ขวัญจิรา จำปา, สุวดี อุปปินใจ, ไพรภ รัตนชูวงศ์, พูนชัย ยาวิราช. (2566). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนคุณภาพของชุมชน. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 430-447.
จุฬาพร พลรักษ์, นิราศ จันทรจิตร และ พิจิตรา ธงพานิช. (2566). รูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้เสริมสร้างความสามารถการแก้ปัญหาและการคิดอย่างมีเหตุผลของเด็กปฐมวัย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(2), 865-884.
ฐิติมา วรรณศรี. (2563). นวัตกรรมสู่การพัฒนาสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์รัตนสุวรรณการพิมพ์.
ทิพย์วรรณ สุพิเพชร. (2566). นวัตกรรมการเรียนการสอนเพื่อการศึกษาในอนาคต. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(2), 471-480.
ทิพวรรณ ถาวรโชติ. (2564). รูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อส่งเสริมประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา (ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ปรียานุช ธรรมปิยา. (2562). สืบสานสู่ปฏิบัติ เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ปรียานุช ธะนะฉัน, นิพนธ์ วรรณเวช และ สาโรจน์ เผ่าวงศากุล. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาญจนบุรี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 1-12.
พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูกรุงเทพมหานคร และบุคลากรกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2554. (2554). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 128 ตอนที่ 42 ก หน้า 1 (27 พฤษภาคม 2554).
ยุวดี พงษ์สาระนันทกุล, สมสิริ รุ่งอมรรัตน์, อาภาวรรณ หนูคง และ ลัดดาวัลย์ ทรัพย์เจริญมาก. (2564). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพสถานพัฒนาเด็กปฐมวัย กรณีศึกษาศูนย์พัฒนาเด็กก่อนวัยเรียนแห่งหนึ่งสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลศาสตร์, 39(3), 91-105.
วชิรา เครือคำอ้าย. (2558). ตำราการนิเทศการศึกษา. เชียงใหม่: ส.การพิมพ์.
สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร. (2563). รายงานสรุปผลแผนปฏิบัติราชการหน่วยศึกษานิเทศก์. กรุงเทพฯ: สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). ศาสตร์ และ ศิลป์ในการนิเทศการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานยุทธศาสตร์การศึกษา. (2563). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานกรุงเทพมหานคร ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2564-2569). กรุงเทพฯ: ส่วนนโยบายและแผนการศึกษา กรุงเทพมหานคร .
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). มาตรฐานสถานพัฒนาเด็กปฐมวัยแห่งชาติ 2562. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. สืบค้นเมื่อ 25 มิถุนายน 2566, จาก http//nscr.nesdc.go.th/wp-content/uploads/2023/06/NS_PlanOct 2018.pdf
David, J. L. (2006). Learning to Learn the Skill and Will of College Success. London: Pearson Education.
Department for Education and Skills. (2007). Practice Guidance for the Early Years Foundation Stage. London: DfES.
Epstein, A. S. (2018). The Intentional Teacher Choosing the Best Strategies for Young Children's Learning. Washington D.C.: National Association for the Education of Young Children.
Glickman, C. D. (1985). Supervision of instruction a developmental approach. Boston: Allyn and Bacon.
Glickman, C. D. (2001). Leadership For Learning How to Help Teachers Succeed. Alexandria: Association for Supervision and Curriculum Development.
Glickman, C. D., Gordon, S. P., & Ross-Gordon, J. M. (2013). Supervision and Instructional Leadership A Developmental Approach. London: Pearson Education.
Harris, B. M. (1985). Early Childhood Education A Constructivist Perspective. New York: Teachers College Press.
Katz, L. G. (2015). Intellectual and Academic Outcomes. In Handbook of Early Childhood Development Research and Its Impact on Global Policy. Oxford: Oxford University Press.
Kume, H. (2019). Trust-Based School Leadership Perspectives from Teachers and Administrators in Japan. Journal of Educational Administration and History, 51(1), 1-15.
Ministry of Education of Thailand. (2020). Early Childhood Education Curriculum B.E. 2563 (A.D. 2020). Retrieved June 25, 2023, from http//www.acad.go.th/elearn/files/ek2_0.pdf
National Association for the Education of Young Children. (2020). Early Learning Standards and Guidelines Prekindergarten Through Third Grade. Washington, D.C.: NAEYC.
Nutbrown, C. (2014). Key Concepts in Early Childhood Education and Care. London: Sage.
OECD. (2001). Starting Strong Early Childhood Education and Care. Paris: OECD Publishing.
OECD. (2012). Better Skills, Better Jobs, Better Lives A Strategic Approach to Skills Policies. Paris: OECD Publishing.
OECD. (2021). Starting Strong Curricula and Pedagogies in Early Childhood Education and Care. Retrieved June 25, 2023, from https//www.oecd.org/education/school/starting-strong-curricula-and-pedagogies-in-early-childhood-education-and-care-9789264070238-en.htm
Puckett, M. B., & Black, J. B. (2018). Digital Play Computer Games and Language Aims in the Second Language Classroom. Oxfordshire: Routledge.
Siraj-Blatchford, I., & Siraj-Blatchford, J. (2010). A Guide to Effective Observation and Assessment in The Early Years. UK: Open University Press.
Siraj-Blatchford, I., & Sylva, K. (2004). Researching Pedagogy in English Pre-Schools. British Educational Research Journal, 30(5), 713-730.
Sylva, K., Melhuish, E., Sammons, P., Siraj-Blatchford, I., & Taggart, B. (2008). Early Childhood Matters Evidence from the Effective Pre-school and Primary Education Project. London: Routledge.
Trawick-Smith, J. (2014). Early Childhood Development A Multicultural Perspective. (6th ed.). London: Pearson Education.
UNESCO. (2020). Global Education Monitoring Report. Retrieved June 25, 2023, from https//en.unesco.org/gem-report/home
World Bank. (2021). Early Childhood Development A Smart Beginning for School Success. Retrieved June 25, 2023, from https//www.worldbank.org/en/topic/earlychildhooddevelopment
Yogman, M., Garner, A., Hutchinson, J., & Hirsh-Pasek, K. (2018). The Power of Play: A Pediatric Role in Enhancing Development in Young Children. Pediatrics, 142(3), Pediatrics (2018) 142 (3): e20182058. https://doi.org/10.1542/peds.2018-2058
