กลไกการพัฒนาและยกระดับการจัดการศึกษาอาชีววิถีพุทธที่เป็นเลิศ สำหรับการเรียนรู้ยุคชีวิตวิถีใหม่

Main Article Content

วรวิทย์ นิเทศศิลป์
บุญมี พรรษา
พงศ์ศธร พิมพะนิตย์
ขวัญตระกูล บุทธิจักร
พระวิทวัส โกฎิฉกรรจ์
ณัฐพรหมเสน ลึกสิงแก้ว

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ทบทวนและสร้างกลไกการพัฒนาและยกระดับการจัดการศึกษาอาชีววิถีพุทธ 2) ปฏิรูปการจัดการศึกษาอาชีววิถีพุทธให้เป็นเลิศ 3) สร้างเวทีประชาพิจารณ์ในการยกระดับการจัดการศึกษาอาชีววิถีพุทธที่เป็นเลิศสำหรับการเรียนรู้ยุคชีวิตวิถีใหม่ รูปแบบการศึกษาผสมผสานประกอบด้วย การวิจัยเชิงเอกสาร การวิจัยเชิงปริมาณ การวิจัยเชิงคุณภาพ และการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหาร คณาจารย์ นักศึกษา คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยผู้ที่มีความเชี่ยวชาญ พื้นที่สถานศึกษาอาชีวศึกษาวิธีพุทธพระราชทาน 10 แห่ง เครื่องมือวิจัยมี แบบสัมภาษณ์ การอภิปรายกลุ่มย่อย ชุดกิจกรรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนาความ


ผลการวิจัยพบว่า 1. การทบทวนและสร้างกลไกการพัฒนา สรุปได้ว่าสถานศึกษาอาชีวศึกษาวิธีพุทธพระราชทานชัดเจนในวิสัยทัศน์ พันธกิจ เป้าหมายเชิงกลยุทธ์ สนับสนุนการจัดการเรียนรู้ การมีส่วนร่วมสร้างความสอดคล้องเชิงนโยบาย แผนงานและเป้าหมายการพัฒนาคุณภาพ 2. การปฏิรูปการจัดการศึกษาอาชีววิถีพุทธให้เป็นเลิศ สรุปได้ว่าการนำหลักธรรมคำสอนมาแทรกเกิดการปฏิรูปการจัดการศึกษา จะก่อเกิดผลลัพธ์ดังนี้ 1) มีระบบการบริหารจัดการและเครือข่ายในการพัฒนาที่ยั่งยืน 2) เกิดกลไกการดูแลนักเรียนเป็นรายบุคคล  3) สังคมมีการขับเคลื่อนสู่ทิศทางที่ดี เยาวชนมีศีลธรรมประจำตนส่งผลให้สังคมสงบสุข 3. การสร้างเวทีประชาพิจารณ์ มีดังนี้ 1) การจัดทำยุทธศาสตร์ นโยบาย แผนงาน เป้าหมายร่วมกัน 2) การปฏิบัติการตามแผนยุทธศาสตร์ 3) การติดตามและประเมินผล 4) การสร้างกลไกการพัฒนาและยกระดับการจัดการศึกษา 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นิเทศศิลป์ ว. ., พรรษา บ. ., พิมพะนิตย์ พ. . ., บุทธิจักร ข. ., โกฎิฉกรรจ์ พ. ., & ลึกสิงแก้ว ณ. . (2023). กลไกการพัฒนาและยกระดับการจัดการศึกษาอาชีววิถีพุทธที่เป็นเลิศ สำหรับการเรียนรู้ยุคชีวิตวิถีใหม่. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(3), 777–788. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/263543
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กุลิสรา จิตรชญาวนิช และคณะ. (2665). การจัดการเรียนรูในยุคชีวิติวิถีใหมสูการพัฒนาอยางยั่งยืน. Journal of Modern Learning Development, 7(7), 490-503.

พระมหาจักรพล สิริธโร. (2564). การศึกษาในยุค New Normal. Journal of Modern Learning Development, 6(6), 346-356.

พระมหาวิชาญ บัวบาน. (2564). การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานโรงเรียนวิถีพุทธ. วารสารมหาจุฬานาคร

ทรรศน์, 8(1), 245-262.

พระศรีธรรมภาณี และคณะ. (2564). สภาพปัญหาและแนวทางการพัฒนาโครงการโรงเรียนวิถีพุทธ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(6), 344-357.

พัชราภรณ์ ดวงชื่น. (2563). การบริหารจัดการศึกษารับความปกติใหม่หลังวิกฤตโควิด–19. วารสารศิลปการจัดการ, 4(3), 783–795.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2562). โรงเรียนวิถีพุทธ. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มารุต พัฒผล. (2563). การประเมินการเรียนรู้ใน New Normal. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

โรงเรียนวิถีพุทธ. (2564). จำนวนบุคลากรของโครงการโรงเรียนวิถีพุทธ. สืบค้นเมื่อ 19 มีนาคม 2564 จาก http://www.vitheebuddha.com/main.php?url=download_view&id=S

วิชัย วงศ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2563). การออกแบบการเรียนรู้ใน New Normal. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.