A Model of Academic Affairs Administration According to the Four Noble Truths for Teachers Under Office of Samutprakan Primary Educational Service Area 2
Main Article Content
Abstract
This article aimed to study 1) to study the current situation desirable condition and the necessary needs of teacher’s academic administration. 2) Developing a model for academic administration according to the Four Noble Truths for teachers. And 3) Presenting a model for academic administration based on the Four Noble Truths for teachers. The research design is a combined method research. The research area is Samut Prakan Primary Educational Service Area Office 2. The sample group was 242 teachers and child caregivers. There are 3 types of research tools: 1) questionnaires, 2) interview forms, and 3) questionnaires for focus group discussions. Data were analyzed using percentage, mean, and standard deviation. Necessary value and analyze the content. The research results were found as follows;
1. Overall, it was at a high level. In order from most to least is the evaluation. Development and use of teaching materials and curriculum development There is an overall need. PNIModified = 0.193.
2. Consisting of 1) academic administration It is the administration of educational institutions by organizing activities related to the improvement and development of teaching and learning for good results. 2) The integration of the Four Noble Truths for application in academic administration in educational institutions for maximum efficiency.
3. It consists of 5 components: 1) Principles 2) Objectives 3) Methods 4) Academic administration according to the Four Noble Truths 5) The evaluation found that it was appropriate and possible to apply the model.
The body of knowledge from the research found that the application of the Four Noble Truths was integrated in academic administration in all 4 aspects, namely Face 1 Integrated Curriculum Development, Face 2 Integrated Instructional Management, Face 3 Development and Utilization. Integrated teaching media and aspect 4 Integrated assessment according to the 4 Noble Truths.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). ศูนย์พัฒนาหนังสือชุดฝึกอบรมวิทยากรแกนนำหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 เรื่องการพัฒนาสื่อการสอน ชุดที่ 13. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). การบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กัณยกร อัครรัตนากร, (2018). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการศึกษาศูนย์การเรียนรู้ ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 10(2)142-156.
กิดานันท์ มลิทอง. (2540). เทคโนโลยีทางการศึกษาและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กิดานันท์ มลิทอง. (2545). เทคโนโลยีการศึกษาร่วมสมัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คัมภีร์ สุดแท้. (2553). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ชารี มาประจง. (2557). การพัฒนาประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาขนาดเล็ก(วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาราชภัฏบุรีรัมย์.
ธวัชชัย รัตตัญญู. (2551). การพัฒนารูปแบบการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในโรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น(วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสยาม.
ธำรง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร การออกแบบและพัฒนา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์.
ธีระ รุญเจริญ,.(2546). การบริหารโรงเรียนยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แอล ที เพรส.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2550). แนวทางการพัฒนาการสอนกระบวนการคิด. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์, (2546), การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: สหมิตรออฟเซท.
พรศักดิ์ อุ่นใจ, (2556). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเชิงกลยุทธ์สำหรับสถานศึกษาขั้นพื้นฐานจังหวัดศรีสะเกษ((วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2543). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาทวีศักดิ์ คุณธมฺโม. (2559). การพัฒนารูปแบบการบริหารวิชาการของโรงเรียนการกุศลของวัดในพระพุทธศาสนาสู่ความเป็นเลิศ(ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 4). (2562). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนที่ 57 ก หน้า 49 (1 พฤษภาคม 2562).
มลวิภา สิขเรศ, (2558), รูปแบบการบริหารงานวิชาการเชิงพุทธบูรณการของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดสมุทรปราการ(ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
รุ่ง แก้วแดง. (2541). ปฏิวัติการศึกษาไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มติชน.
วิจิตร ศรีสะอ้าน. (2550). เอกสารประกอบการประชุมสัมนาทางวิชาการเรื่อง โรงเรียนนิติบุคคล : มิติใหม่ของการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
ศิริเดช สุชีวะ. (2546). ชุดเครื่องมือการประเมินตนเองของครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เนทบุ๊ค.
สิรพงศ์ พงศ์เชื้อทอง และ พงษ์ศักดิ์ รวมชมรัตน์. (2566). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษากาญจนบุรี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 13-24.
สุมน อมรวิวัฒน์. (2544). หลักบูรณาการทางการศึกษาตามนัยแห่งพุทธธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุมาลี จันทร์ชลอ. (2542). การวัดผลและประเมินผล. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
สุมิตร คุณานุกร. (2528). หลักสูตรและการสอน. กรุงเทพฯ: ชวนพิมพ์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ. (22 พฤษภาคม 2564) แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565, จาก: http://samut2.spn2.go.th/?p=2528. สืบค้นเมื่อ 22 พฤษภาคม 2564.
อมรา เล็กเริงศิลป์. (2540. หลักสูตรและการจัดการมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.
อุทัย บุญประเสริฐ และ จิราภรณ์ จันทร์สุพัฒน์. (2540). หลักสูตรและการบริหารงานวิชาการของโรงเรียน.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
อุทัย บุญประเสริฐ. (2538). การวางแผนการศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Miller, V. (1965). The Public Administration of American School. New York: Macmillan Publishing Company.
Phumphongkhochasorn, P., Damnoen, S., Tuwanno, P. D. M.., & Srichan, P. W. (2022). Educational Quality Assurance and School Management Standards According to International. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 6(1), 1–16.