การอยู่ปริวาสกรรมที่มีผลต่อการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่อง ศึกษาการอยู่ปริวาสกรรมที่มีผลต่อการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย 2 ประการ คือ) เพื่อศึกษาการอยู่ปริวาสกรรมในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท 2) เพื่อการศึกษาการอยู่ปริวาสกรรมที่มีผลต่อการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา ใช้วิธีวิจัยเชิงเอกสารจากการศึกษาพบว่า ปริวาสกรรม เป็นการอยู่ชดใช้ เรียกโดยทั่วไปว่า การอยู่กรรมเป็นชื่อวุฎฐานวิธี คือวิธีออกจากอาบัติ ซึ่งเป็นกระบวนการขั้นที่ 1 ที่ภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสสแล้วปิดไว้ ประสงค์จะบริสุทธิ์จากอาบัตินั้น จะต้องประพฤติให้ครบตามจำนวนวันที่ปิดอาบัติไว้ วัตรของภิกษุผู้อยู่ปริวาสมี 94 ข้อ ซึ่งปรับอาบัติหนักรองจากปาราชิก คือเป็นครุกาบัติ แต่เป็น สเตกิจฉา แปลว่าแก้ไขหรือเยียวยาได้ คำว่า สังฆาทิเสส แปลว่า หมวดอาบัติที่ต้องอาศัยสงฆ์ในกรรมเบื้องต้นและกรรมที่เหลือ คือต้องอยู่ปริวาสเท่าจำนวนวันที่ปกปิดอาบัติไว้ แล้วอยู่มานัต คือการนับราตรี อีก 6 ราตรี ทั้ง 2 ขั้นตอนนี้ต้องอาศัยสงฆ์เป็นผู้ให้ ต่อจากนั้นจึงประชุมสงฆ์ไม่น้อยกว่า 20 รูปทำพิธีสวดให้พ้นจากอาบัติสังฆาทิเสส ขั้นตอนสุดท้ายนี้ชื่อว่า อัพภาน มีการสวดญัตติ 1 ครั้ง สวดอนุสาวนา 3 ครั้ง รวมเป็น 4 ครั้ง เรียกว่า ญัตติจตุตถกรรมวาจา จึงจะเป็นผู้บริสุทธิ์จากอาบัติ