[RETRACTED ARTICLE] การออกแบบปรับปรุงที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ประเทศไทยมีอัตราของกลุ่มผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องนั้น ส่งผลกระทบก่อให้เกิดปัญหาความปลอดภัยและความเหมาะสมในสภาพที่อยู่อาศัย ซึ่งจำเป็นต้องมีการประเมินเพื่อปรับเปลี่ยนรูปแบบของที่อยู่อาศัยให้ตอบสนองความต้องการที่เปลี่ยนแปลง บทความฉบับนี้ จึงมีวัตถุประสงค์ในการทดลองและสร้างต้นแบบการปรับปรุงหน่วยที่อยู่อาศัยตามอารยสถาปัตย์ที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุในประเทศไทย โดยมีแนวทางการปรับปรุงตามลักษณะจำเพาะของผู้สูงอายุแต่ละบุคคล ที่มีความแตกต่างด้านข้อจำกัดการเคลื่อนไหว ร่วมกับการพิจารณาศักยภาพทางการเงินที่ผู้สูงอายุแต่ละกลุ่มจะสามารถจ่ายได้ โดยจำแนกแนวทางการดำเนินการศึกษาออกเป็น 3 ขั้นตอน คือ (1) การศึกษาข้อมูลก่อนการออกแบบ ได้แก่ การศึกษาข้อมูลทุติยภูมิและการรวบรวมข้อมูลปฐมภูมิ (2) การดำเนินการออกแบบ คือ การสร้างต้นแบบการปรับปรุงหน่วยที่อยู่อาศัยตามอารยสถาปัตย์ที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุในประเทศไทย และ (3) การศึกษาข้อมูลหลังการออกแบบ คือ การเก็บข้อมูลด้านความเป็นอยู่และด้านการประเมินความสามารถในการจ่าย ด้วยวิธีการสำรวจโดยใช้แบบสอบถามและการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา จากผลการศึกษา พบว่า เมื่อดำเนินการทดลองเพื่อวิเคราะห์ถึงการปรับปรุงหน่วยที่อยู่อาศัยตามอารยสถาปัตย์ สามารถช่วยแก้ไขปัญหาด้านการล้ม การใช้งาน และการเข้าถึงของกลุ่มผู้สูงอายุในประเทศไทยได้ และกลุ่มผู้สูงอายุมีความพึงพอใจต่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น โดยพบว่าความสัมพันธ์ของจำนวนรายได้เฉลี่ยต่อเดือนกับรายจ่ายของกลุ่มผู้สูงอายุ ที่มีรูปแบบที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันส่งผลต่อการตัดสินใจในการเลือกใช้วัสดุเกรดที่แตกต่างกันด้วย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Fletcher, P.C. & Hirdes, J.P. (2004). Restriction in activity associated with fear of falling among community-based seniors using home care services. Age and Ageing, 33(3), 273-279.
Jarosz, E. (1996). Determination of the workspace of wheelchair users. International Journal of Industrial Ergonomics, 17(2), 123-133.
Jarutach, T., et al. (2005). Khrong karn sueksa mattrathan khantam samrap thiphak asai lae saphapwaetlom khong phusungayu. (In Thai) [The project for study the minimum standards for the housing and environment of the elderly]. Bangkok: Thailand Science Research and Innovation (TSRI) the Thailand National Health Foundation (NHF) and Thai Health Promotion Foundation (ThaiHealth).
Lawton, M.P. (1975). Planning and managing housing for older people. New York: John Wiley & Sons, Ltd.
National Office for Empowerment of Persons with Disabilities. (2016). Handbook for design environment of person with disabilities and all ages (11th Edition). Bangkok: Author.
Permsirivanich, W., et al. (2009). Comparing the effects of rehabilitation swallowing therapy vs. neuromuscular electrical stimulation therapy among stroke patients with persistent pharyngeal dysphagia: a randomized controlled study. J Med Assoc Thai, 92(2), 259-265.
Prathomkulvesaruch, M. (2011). Karn prapprung lae phatthana tonbaep thiyu asai thi plotphai kap karn chai chiwit khong phusungayu yang mee khunnaphap koranee sueksa tambon Tha Ngam, amphoe Inburi, changwat Singburi. (In Thai) [Improvement and development of appropriate community facility of the elderly in rural: a case study of Tha Ngam, Inburi sub-district, Singburi province] (Master’s thesis). Bangkok: Chulalongkorn University.
Seplaki, C.L., et al. (2013). Assistive devices in context: cross-sectional association between challenges in the home environment and use of assistive devices for mobility. The Gerontologist, 54(4), 651–660.
Skaradzinska, M. (1989). Data for design and adjustment of flats for wheelchair users. Works and Materials of Institute of Industrial Design, 59, 155-178.
Skelton, D.A., et al. (2013). Environmental and behavioural interventions for reducing physical activity limitation in community-dwelling visually impaired older people. New York: John Wiley & Sons, Ltd.
Wilson-Mitchell, K., Bennett, J. & Stennett, R. (2009). Psychological health and life experiences of pregnant adolescentMothers in Jamaica. Public Health 2014, 11(5), 4729-4744.
