แนวทางพัฒนาฐานช่องทางดิจิทัลเพื่อตอบสนองการนำเสนอผลงานศิลปกรรม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
โครงการวิจัยเรื่องแนวทางพัฒนาฐานช่องทางดิจิทัลเพื่อตอบสนองการนำเสนอผลงานศิลปกรรม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางพัฒนาฐานช่องทางดิจิทัลเพื่อตอบสนองการนำเสนอผลงานศิลปกรรมของมหาวิทยาลัยศิลปากรให้สอดคล้องกับความต้องการของศิลปิน ผู้จัดแสดงงานศิลปกรรม และผู้ชมงานศิลปกรรม ใช้ทฤษฎีเทคโนโลยีการสื่อสารเป็นตัวกำหนด แนวคิดคุณสมบัติสื่อใหม่ และแนวคิดสื่อนิทรรศการและการจัดแสดงงานศิลปกรรมบนแพลตฟอร์มออนไลน์ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมทั้งการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกศิลปินรุ่นใหม่ ศิลปินร่วมสมัย และศิลปินที่ได้รับรางวัลศิลปินแห่งชาติ รวม 18 คน ผู้จัดแสดงงานศิลปกรรมที่เป็นผู้บริหารหอศิลป์ของมหาวิทยาลัยและหอศิลป์ขององค์กรภายนอกที่ไม่แสวงหากำไร รวม 4 คน และสนทนากลุ่มผู้เข้าชมงานศิลปกรรมที่มีพฤติกรรมเข้าชมงานสม่ำเสมออีก 10 คน และการวิจัยเชิงปริมาณด้วยแบบสอบถามทัศนคติผู้ชมงานในสถานที่แสดงงานศิลปกรรม 3 แห่ง จำนวน 400 คน ระหว่างเดือนมกราคม - สิงหาคม 2565 ผลการวิจัยพบว่า เมื่อเกิดฐานช่องทางดิจิทัลทำให้ศิลปินต้องปรับกระบวนการสร้างงานแบบใหม่ ผู้จัดแสดงงานศิลปกรรมจำเป็นต้องนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาร่วมใช้ในการจัดแสดงผลงานทั้งในพื้นที่เชิงกายภาพและบนแพลตฟอร์มออนไลน์ ขณะที่ผู้ชมงานศิลปกรรมต้องการให้มีการจัดนิทรรศการบนแพลตฟอร์มออนไลน์โดยมีเนื้อหาหลากหลายรูปแบบและสนุกในการใช้ควบคู่ไปกับมีการจัดแสดงในพื้นที่จริง แนวทางพัฒนาฐานช่องทางดิจิทัลสำหรับนำเสนอผลงานศิลปกรรมของมหาวิทยาลัยศิลปากรควรเป็นเว็บไซต์ และมีแพลตฟอร์มเสริมอื่น ๆ เช่น เฟซบุ๊ก อินสตาแกรม ยูทูบ มีระบบสืบค้นเมื่อการแสดงงานจบไปแล้ว และมีพื้นที่สร้างรายได้ให้กับศิลปิน โดยต้องมีทีมงานที่มีความเชี่ยวชาญด้านการสร้างเนื้อหาและบริหารงานได้อย่างอิสระ มีรายได้ประจำจากงบประมาณของหน่วยงาน และสามารถหารายได้เพิ่มเติม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ จันทวร. (2555). การบริหารจัดการ/หอศิลป์ของรัฐ. วิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต, สาขาวิชาทฤษฎีศิลป์ ภาควิชาทฤษฎีศิลป์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กาญจนา แก้วเทพ. (2555). คู่มือสื่อใหม่ศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารแห่งนักคิดทฤษฏีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.กำจร สุนพงษ์ศรี. (2556). สุนทรียศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2.). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัชชญา คัณฑเขตต์. (2560). ความต้องการสารสนเทศของผู้เยี่ยมชมหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการจดหมายเหตุและสารสนเทศมรดกทางวัฒนธรรม บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณัฐพัชร วรรณภูริพัฒน์. (2558). การจัดนิทรรศการศิลปะกับสื่อสังคมออนไลน์ ในปี ค.ศ. 2000 – 2013. วิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต, สาขาวิชาทฤษฎีศิลป์ ภาควิชาทฤษฎีศิลป์ บัณฑิตมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. (บรรณาธิการ). (2549). ศิลปวิชาการ 2 : ศิลปะคืออะไร กรุงเทพฯ: มูลนิธิศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรีอนุสรณ์.
ศันสนีย์ เล้าอรุณ. (2563). VIRTUAL MUSEUM EXPERIENCES การเสพศิลป์จากพิพิธภัณฑ์ผ่านดิจิทัลแพลตฟอร์ม EP.2. วันที่เข้าถึงข้อมูล 27 กันยายน 2566, แหล่งที่มา https://www.creativethailand.org/view/article-read?article_id=32465
ศูนย์ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2552). คู่มือความรู้ด้านบริหารจัดการการจัดกิจกรรมนิทรรศการของงาน STKC. กรุงเทพฯ: ศูนย์ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (อัดสำเนา).
The Momentum. (2563). 7 ออนไลน์มิวเซียม สำหรับสายอาร์ตที่ไม่สามารถออกจากบ้านหรือบินไปไหนได้ในยามนี้. วันที่เข้าถึงข้อมูล 14 กันยายน 2565, แหล่งที่มา https://themomentum.co/online-museum-collections/
Baran, S.J., & Davis, D.K. (2012). Mass Communication Theory: Foundations, Ferment, and Future (6th ed.). Canada: Nelson Education Ltd.
Biagi, S. (2010). Media/Impact: An Introduction to Mass Media (9th ed.). Boston: Wadsworth Cengage Learning.
Cornell, L., & Halter, E. (2015). Aleksandra Domanović and Oliver Laric in Conversation with Caitlin Jones. In L. Cornell & E. Halter (Eds), Mass Effect: Art and the Internet in the Twenty-First Century (pp. 107-122). MIT Press.
Croteau, D. & Hoynes, W. (2014). Media/society: industriesm images, and audiences (5th ed.). Los Angeles: SAGE Publication, Inc.
Dewey, J. (1980). Art as Experience. Retrieved February 14, 2023, from https://archive.org/details/deweyjohnartasanexperience/mode/2up
Feinstein, L. (2020). 'Beginning of a new era': how culture went virtual in the face of crisis. Retrieved September 27, 2023, from https://www.theguardian.com/culture/2020/apr/08/art-virtual-reality-coronavirus-vr
Gere, C. (2004). New Media Art and the Gallery in the Digital Age. Retrieved February 18, 2021, from https://www.tate.org.uk/research/tate-papers/02/new-media-art-and-the-gallery-in-the-digital-age
Graham, B. (2014). Modes of Collection. In B. Graham (Ed), New Collecting: Exhibiting and Audiences after New Media Art (pp. 29-55). Routledge.
Golant Media Ventures. (2018). The Adoption of Digital Technology in the Arts. Digital Innovation Fund for the Arts in Wales.
Harding, C., Liggett, S., & Lochrie, M. (2019). Digital Engagement in a Contemporary Art Gallery: Transforming Audiences. Arts, 8(3), e90.
Kapukotuwa, A. (2017). Museum Exhibition, interpretation and Communication Techniques. International Journal of Research in Economics and Social Sciences (IJRESS), 7(2), 167-178.
Kulavijit, B. (2019). Exhibitions in the museum’s digital age. Journal of the faculty of Arts, Silpakorn University, 41(2), 303-317.
Lee, C. A., & Tibbo, H. (2011). Where’s the Archivist in Digital Curation? Exploring the Possibilities through a Matrix of Knowledge and Skills. Archivaria, 72(Fall 2011), 123–68.
McLuhan, M. (1964). Understanding Media: The Extensions of Man. New York: McGraw Hill.
McQuail, D. (2010). Mass Communication Theory (6th ed.). Los Angeles, London, New Delhi, Singapore and Washington DC: SAGE Publications Ltd.
Post, C. (2017). Ensuring the Legacy of Self-Taught and Local Artists: A Collaborative Framework for Preserving Artists’ Archives. Art Documentation, 36(1), 73–90.
Rogers, E. M. (2003). Diffusion of Innovations (5th ed.). New York: Free Press.
Stallabrass, J. (2003). Internet Art: The Online Clash of Culture and Commerce. London: Tate Publishing.
Sylaiou, S. et al. (2009). Virtual museums, a survey and some issues for consideration. Journal of Cultural Heritage, 10(4), 520-528.
