การปรับตัวขององค์กรข่าวเพื่อความอยู่รอดทางธุรกิจ และบทบาทหน้าที่ต่อสังคม: กรณีศึกษาองค์กรสื่อกระแสหลัก

Main Article Content

อริน เจียจันทร์พงษ์
พรรษาสิริ กุหลาบ

บทคัดย่อ

โครงการวิจัยการปรับตัวขององค์กรข่าวเพื่อความอยู่รอดทางธุรกิจและบทบาทหน้าที่ต่อสังคม: กรณีศึกษาองค์กรสื่อกระแสหลัก มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา 2 ข้อคือ 1) ศึกษาการปรับตัวขององค์กรข่าวที่มีช่องทางการนำเสนอทั้งแบบดั้งเดิมและสื่อออนไลน์ และ 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินงานขององค์กรข่าว ใช้แนวคิดสังคมวิทยาวารสารศาสตร์ ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองของสื่อ และการดำเนินงานเชิงธุรกิจขององค์กรสื่อ ศึกษา 5 องค์กร ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาข่าวเด่นประจำวันระหว่างวันที่ 16 มีนาคม -14 เมษายน 2564 ด้วยสถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์กรอบข่าวเหตุการณ์ที่มีผลกระทบต่อสังคมไทยในปี 2563 และการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้บริหารและกองบรรณาธิการ ผลการศึกษาพบว่า 1) องค์กรข่าวที่เป็นสื่อกระแสหลักขนาดใหญ่และองค์กรขนาดกลางมีการปรับโครงสร้างการบริหารสำหรับการรายงานข่าวข้ามแพลตฟอร์ม โดยทุกองค์กรใช้ระบบฐานข้อมูลข่าวร่วมกัน และวางแผนการนำเสนอข่าวทางช่องทางดั้งเดิมและออนไลน์ภายในเครือร่วมกันเป็นบางกรณี มีการกำหนดประเด็นข่าวและรูปแบบการนำเสนอตามเอกลักษณ์ดั้งเดิมขององค์กร กำหนดกลุ่มผู้รับสารเป้าหมายที่เฉพาะกลุ่มมากขึ้นตามประเด็นข่าวที่เป็นความเชี่ยวชาญขององค์กร และพัฒนาวิธีหารายได้ที่หลากหลายขึ้น  ขณะที่องค์กรขนาดใหญ่เน้นการนำเสนอเนื้อหาขนาดสั้นจำนวนมากและมีความถี่ทางช่องทางออนไลน์เพื่อเพิ่มรายได้ระบบโฆษณาอัตโนมัติ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินงาน ได้แก่ ปัจจัยภายในองค์กร ได้แก่ นโยบายขององค์กรในการบริหารจัดการทรัพยากรและการกำหนดประเด็นข่าวที่ต้องตอบสนองเป้าหมายการเป็นองค์กรธุรกิจที่หวังกำไร และความเข้าใจในการนำเสนอเนื้อหาสำหรับช่องทางออนไลน์ ส่วนปัจจัยภายนอก ได้แก่ สภาพเศรษฐกิจที่ตกต่ำ ตลาดสื่อที่แข่งขันสูงเนื่องจากจำนวนผู้ประกอบการมีมากขึ้น ระบบการจัดสรรส่วนแบ่งรายได้จากโฆษณาของผู้ให้บริการแพลตฟอร์มที่ไม่เป็นธรรม และระบอบการเมืองไม่เสรี ทั้งหมดนี้ส่งผลให้องค์กรข่าวไม่ได้แสดงบทบาทสถาบันทางสังคมตามพันธกิจสื่อวารสารศาสตร์ในระบอบประชาธิปไตยมากนัก

Article Details

ประเภทบทความ
Articles

เอกสารอ้างอิง

กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2564). งบกำไรขาดทุน บริษัท วัชรพล จำกัด. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://datawarehouse.dbd.go.th/fin/profitloss/5/0105518003594

ก่อเขต จันทเลิศลักษณ์. ผู้อำนวยการสำนักข่าว สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส. (16 มิถุนายน 2564) สัมภาษณ์.

กรุงเทพธุรกิจ. (2563). อาฟเตอร์ช็อก!! 'ช่อง 3' โละพนักงาน 300 ชีวิต. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://bangkokbiznews.com/news/detail/905404

เกศราพร ทองพุ่มพฤกษา. (2560). การบริหารธุรกิจสื่อสิ่งพิมพ์: แนวทางแห่งการอยู่รอดในศตวรรษที่ 21. วารสารศาสตร์, 10(3), 7-64.

ฉัตรชัย นามตาปี. บรรณาธิการข่าว หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์. (1 กรกฎาคม 2564) สัมภาษณ์.

ชัยณรงค์ กิตินารถอินทราณี. บรรณาธิการกรุงเทพธุรกิจออนไลน์. (18 พฤษภาคม 2564) สัมภาษณ์.

ดวงแก้ว เธียรสวัสดิ์กิจ. (2564). ถึงเวลามองปัญหาองค์กรข่าวด้วยกรอบคิด Sociology of Journalism. วารสารศาสตร์, 14(2), 10-41.

ดำฤทธิ์ วิริยะกุล. บรรณาธิการข่าวภูมิภาค หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. (26 ตุลาคม 2564) สัมภาษณ์.

เดือนเด่น นิคมบริรักษ์ และธิปไตร แสละวงศ์ (2558). รายงานการวิจัยเรื่อง รัฐและการแทรกแซงสื่อ. สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (TDRI).

ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2564). สรุปข้อสนเทศบริษัทจดทะเบียน: บริษัท บีอีซี เวิลด์ จำกัด (มหาชน). วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://set.or.th/set/factsheet.do?symbol=BEC

ไทยรัฐ. (2562). กสทช.สรุปคืนเงินทีวีดิจิทัล 7 ช่อง 2,932.68 ล้าน ช่อง 3SD มากสุด. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://thairath.co.th/business/economics/1613043

ธนาคาร ธนาเกียรติภิญโญ. (2563). การปรับตัวขององค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทยในยุค Digital Transformation และ COVID-19. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารธุรกิจบันเทิงและการผลิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ประชาชาติธุรกิจ. (2563). จับนักข่าวประชาไท ระหว่างไลฟ์รายงานข่าว ขึ้นรถคุมผู้ต้องขัง. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://prachachat.net/politics/news-539295

ประชาไท. (2564). #ม็อบ18กรกฎา: นักข่าวถูกยิงด้วยกระสุนยางเข้าสะโพก ไม่มีการแจ้งเตือน ทั้งที่มีสัญลักษณ์สื่อชัดเจน. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://prachatai.com/journal/2021/07/94032

พงศ์สิน พรหมพิทักษ์. (2561). การจัดการเชิงธุรกิจและแนวดำเนินงานสื่อในยุคดิจิทัล. วารสารศิลปศาสตร์, 6(2), 181-194.

พณัฐสิทธิ์ ศรีรัตนวงศ์. หัวหน้าบรรณาธิการข่าวหน้าหนึ่ง หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. (13 ตุลาคม 2564) สัมภาษณ์.

ภัทชา ด้วงกลัด. (2563). ความสำเร็จของนิวยอร์กไทมส์ ข่าวร้ายของวงการสื่อ?. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://the101.world/the-success-of-the-new-york-times

ภัทรภรณ์ ศรีทองแท้. บรรณาธิการเว็บไซต์ Decode ส.ส.ท. (28 กรกฎาคม 2564) สัมภาษณ์.

ยุทธนา นวลจรัส. ผู้ช่วยบรรณาธิการข่าว หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ. (29 ตุลาคม 2564) สัมภาษณ์.

รุ่งลักษณ์ นาคพงษ์, มนฑิรา ธาดาอำนวยชัย, และธรรญธร ปัญญโสภณ. (2561). ปัจจัยในการบริหารงานข่าวของสถานีโทรทัศน์ดิจิทัลและการปรับตัวในยุคที่ภูมิทัศน์สื่อมีการเปลี่ยนแปลง. ใน รายงานการประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับชาติมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 8, หน้า 50-68. 23 พฤศจิกายน 2561 ณ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ฤทธิกร มหาคชาภรณ์. รองผู้อำนวยการ สถานีโทรทัศน์วอยซ์ทีวี. (17 มิถุนายน 2564) สัมภาษณ์.

วรลักษณ์ อิศรากูร ณ อยุธยา. บรรณาธิการข่าวและผู้ประกาศข่าว สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส. (20 กรกฎาคม 2564) สัมภาษณ์.

วอยซ์ทีวี. (2561). ช่อง 3 เลิกจ้างพนักงานฝ่ายข่าวกว่า 80 คน. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://voicetv.co.th/read/BkeF7zMk4

วัชร วัชรพล. ประธานเจ้าหน้าที่บริหารธุรกิจ บริษัท ทริปเปิล วี บรอดคาสต์ จำกัด (สถานีโทรทัศน์ไทยรัฐทีวี) และบริษัท เทรนด์ วีจี 3 จำกัด (ไทยรัฐออนไลน์). (14 กรกฎาคม 2564) สัมภาษณ์.

วิจักรพันธุ์ หาญลำยวง. ผู้สื่อข่าวการเมืองอาวุโส หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์. (21 กรกฎาคม 2564) สัมภาษณ์.

ศันสนีย์ ชัยประเสริฐ. (2559). การบริหารรายการข่าวของสถานีโทรทัศน์ดิจิทัลเพื่อการแข่งขัน. วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาสื่อสารมวลชน คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศิวนารถ หงษ์ประยูร. (2550). ตระกูลรายการข่าวโทรทัศน์ในประเทศไทย พ.ศ. 2548. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศูนย์ข้อมูลกฎหมายและคดีเสรีภาพ. (2564). ตารางรวมคดีมาตรา 112 ยุคการชุมนุมนักศึกษา-ราษฏรตั้งแต่ปี 2563. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://freedom.ilaw.or.th/node/817?fbclid=IwAR33lNSYCri6OaEd9suGD_9oIIKifwOlT7FlM2RgSXZo7C-DUqZE07kyjE

สกุลศรี ศรีสารคาม. (2561). ทิศทางผู้ประกอบการด้านวารสารศาสตร์: โอกาสและความท้าทายของวิชาชีพและวิชาการ. วารสารการสื่อสาร มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 1(3), 18-41.

อรพิณ ยิ่งยงพัฒนา. บรรณาธิการบริหาร ไทยรัฐออนไลน์. (29 มิถุนายน 2564) สัมภาษณ์.

อดิศักดิ์ ลิมปรุ่งพัฒนกิจ. ผู้อำนวยการใหญ่ บริษัท เนชั่น บรอดแคสติ้ง คอร์ปอเรชั่น จำกัด (มหาชน). (3 กันยายน 2564) สัมภาษณ์.

อิสรภาพ หนุนภักดี. ผู้สื่อข่าวการเมืองอาวุโส สถานีโทรทัศน์วอยซ์ทีวี. (22 กรกฎาคม 2564) สัมภาษณ์.

เอมพงศ์ บุญญานุพงศ์. บรรณาธิการข่าวออนไลน์ สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส. (9 มิถุนายน 2564) สัมภาษณ์.

The Bangkok Insight. (2562). เงินชดเชย ‘ช่อง 3’ กว่า 800 ล้าน กับพนักงานที่โดน ‘ปลดฟ้าผ่า’ 200 ชีวิต เซ่นพิษ ‘ทีวีดิจิทัล’. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://thebangkokinsight.com/news/business/175562

Voice Labour. (2560). “วอยซ์ ทีวี” แถลงปรับโครงสร้าง เลิกจ้างพนักงานจำนวน 127 คน. วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มีนาคม 2565, แหล่งที่มา http://bit.ly/3ii039O

Amnesty International. (2021). THAILAND 2020. Retrieved March 22, 2022, from http://amnesty.org/en/countries/asia-and-the-pacific/thailand/report-thailand

Evens, T., Raats, T., & Bjørn von Rimscha, M. (2017). Business model innovation in news media organisations - 2018 special issue of the European Media Management Association (emma). Journal of Media Business Studies, 14(3), 167-172.

Dominick, J.R. (2011). The Dynamics of Mass Communication: Media in Transition. 11th Edition. New York: McGraw-Hill, Chapter 12.

Freedom House. (2021). Thailand: Freedom in the World 2021. Retrieved March 22, 2022, from http://freedomhouse.org/country/thailand/freedom-world/2021

Herman, E., & Chomsky, N. (1988). Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media. New York: Pantheon Books.

Human Rights Watch. (2021). Thailand: World Report 2021. Retrieved March 22, 2022, from http://hrw.org/world.report/2021/country-chapters/Thailand

Lloyd, J., & Toogood, L. (2015). Journalism and PR: News Media and Public Relations in the Digital Age. London: Reuters Institute for the Study of Journalism, University of Oxford.

McChesney, R. (1999). Rich Media, Poor Democracy: Communication Politics in Dubious Times. Urbana/Champagne, Ill.: University of Illinois Press.

McChesney, R. (2008). The Political Economy of Media: Enduring Issues, Emerging Dilemmas. New York: Monthly Preview Press.

McNair, B. (1998). The Sociology of Journalism. London: Arnold.

McQuail, D. (2013). Journalism and Society. Los Angeles, London, New Delhi, Singapore and Washington DC: SAGE Publications Ltd.

__________. (2010). Mass Communication Theory. 6th Edition. Los Angeles, London, New Delhi, Singapore, and Washington DC: SAGE Publications Ltd.

Petrova, M. (2008). Inequality and Media Capture. Journal of Public Economics, 92(1-2), 183-212.

Reporters without Borders. (2021). Thailand: 2021 World Press Freedom Index. Retrieved March 22, 2022, from http://rsf.org/en/Thailand

Reuters Institute for the Study of Journalism. (2021). Thailand: 2021 Digital News Report. Retrieved March 22, 2022, from http://reutersinstitute.politics.ox.ac.uk/digital-news-report/2021/Thailand

Schudson, M. (1989). The sociology of news production. Media, culture & society, 11(3), 263-282.

Shoemaker, P.J., & Reese, S.D. (2014). Mediating the Message in the 21st Century: a media sociology perspective. 3rd Edition. New York: Routledge.

Shorenstein Center on Media, Politics, and Public Policy. (2019, December 9). Case Study: Mother Jones. Creating a Thriving Legacy News Magazine through Mission, Strategy, and Experimentation. Retrieved March 22, 2022, from http://shorensteincenter.org/mother-jones-case-study

Sobbrio, F. (2013). The Political Economy of News Media: Theory, Evidence and Open Issues. Handbook of Alternative Theories of Public Economics, Chelthenam, Edward Elgar Press, Forthcoming.

Tambini, D. (2017). “Fake News: Public Policy Responses” Media Policy Brief 20. London: Media Policy Project, London School of Economics and Political Science. Retrieved March 22, 2022, from http://eprints.lse.ac.uk/73015/1/LSE%20MPP%20Policy%20Brief%2020%20%20Fake%20news_final.pdf

Tameez, H. (2019, December 12). Four ways Mother Jones became profitable in this turbulent industry. Retrieved March 22, 2022, from http://niemanlab.org/2019/12/four-ways-mother-jones-became-profitable-in-this-turbulent-industry

Wasko, J. (2014). The study of the political economy of the media in the twenty-first century. International Journal of Media & Cultural Politics, 10(3), 259-271.