แนวทางการบรรยายข้อความชื่อในรายการสารคดีสำหรับการผลิตเสียงบรรยายภาพ
Main Article Content
บทคัดย่อ
โครงงานวิจัยเรื่อง “แนวทางการบรรยายข้อความชื่อในรายการสารคดีสำหรับการผลิตเสียงบรรยายภาพ” มีวัตถุประสงค์เพื่อรวบรวมแนวทางและวิธีการบรรยายข้อความชื่อในรายการสารคดีสำหรับการผลิตเสียงบรรยายภาพ โดยศึกษาตัวบทของรายการสารคดีชุดจากสถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอสจำนวน 4 รายการ รวม 15 ตอน
ผลการวิจัย พบว่าการบรรยายข้อความชื่อในรายการสารคดีที่มีการผลิตเสียงบรรยายภาพใช้แนวทางการบรรยายแบบผสมผสานที่มีทั้งการบรรยายแบบตรงตามตัว และการบรรยายแบบเล่าเรื่อง เทคนิควิธีการบรรยายข้อความชื่อใช้การเพิ่มข้อความ ตัดข้อความ คงข้อความเดิม และปรับข้อความ นอกจากนี้ ลักษณะการบรรยายไม่บอกรายละเอียดเกี่ยวกับการออกแบบของข้อความและภาษาที่ใช้ ตำแหน่งการบรรยายข้อความชื่อพบได้ทั้งในตำแหน่งก่อนพูด ขณะพูด และหลังพูด หากเป็นตำแหน่งทับเสียงขณะพูดจะมีการคลอเสียงต้นฉบับให้ได้ยินด้วย การบรรยายข้อความชื่อไม่ได้บรรยายทุกครั้งที่ขึ้นข้อความชื่อ โดยหากรายการต้นฉบับมีการพูดชื่อไว้แล้วหรือเสียงบรรยายภาพได้เคยบรรยายชื่อนั้นแล้วจะบรรยายชื่อนั้นซ้ำอย่างมากที่สุดไม่เกินคนละ 3 ครั้งต่อตอน หรืออาจไม่บรรยายเลย และข้อความชื่อของตัวแสดงที่ขึ้นมาครั้งแรกถือว่ามีความสำคัญสำหรับการบรรยายข้อความชื่อมากกว่าครั้งอื่น ๆ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรรณิกา รุ่งเจริญพงษ์. (2557). รายการวิทยุและโทรทัศน์ประเภทสาระ. ใน สมสุข หินวิมาน (บ.ก.), ความรู้เบื้องต้นทางวิทยุและโทรทัศน์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). (หน้า 88-107). ปทุมธานี: สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กุลนารี เสือโรจน์. (2561). หลักการเขียนบทเสียงบรรยายภาพ สำหรับรายการสารคดีทางโทรทัศน์. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ธารินี อินทรนันท์. (2561). คู่มือการผลิตเสียงบรรยายภาพเบื้องต้น (ฉบับสื่อสาธารณะ). กรุงเทพฯ: สถาบันวิชาการสื่อสาธารณะ องค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทย.
ธีร์ธวัช เจนวัชรรักษ์. (2558). คู่มือการผลิตเสียงบรรยายภาพ: สื่อภาพยนตร์ ละคร และรายการโทรทัศน์. กรุงเทพฯ: สถาบันคนตาบอดแห่งชาติเพื่อการวิจัยและพัฒนา.
______________. (2554). การสร้างออดิโอเดสคริปต์ชั่นในภาพยนตร์การ์ตูนเพื่อเด็กพิการทางการมองเห็น. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประกาศคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2559, กุมภาพันธ์). เรื่องการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของคนพิการให้เข้าถึงหรือรับรู้และใช้ประโยชน์จากรายการของกิจการโทรทัศน์. ราชกิจจานุเบกษา. 133. หน้า 6-13 และภาคผนวก.
ประกาศคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2563, มีนาคม). เรื่องการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของคนพิการให้เข้าถึงหรือรับรู้และใช้ประโยชน์จากรายการของกิจการโทรทัศน์. ราชกิจจานุเบกษา. 137 (3) . หน้า 13-14 และภาคผนวก.
ภัทธีรา สารากรบริรักษ์. (2558). เสียงบรรยายภาพที่ผู้พิการทางการเห็นต้องการ (รายงานผลการวิจัย). ปทุมธานี: คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
แม่วงก์ (2562) [รายการโทรทัศน์ ฉบับเสียงบรรยายภาพ]. กรุงเทพ: สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส.
ศิริมิตร ประพันธ์ธุรกิจ. (2558). การวิจัยเพื่อการผลิตรายการวิทยุและโทรทัศน์. ปทุมธานี :คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
________________. (2557). การสร้างความหมายบนหน้าจอโทรทัศน์. ใน สมสุข หินวิมาน (บ.ก.), ความรู้เบื้องต้นทางวิทยุและโทรทัศน์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). (หน้า 310-320). ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ.(2560). แนวทางการจัดทำล่ามภาษามือ คำบรรยายแทนเสียง และเสียงบรรยายภาพสำหรับการให้บริการโทรทัศน์. กรุงเทพฯ: สำนักงาน กสทช.
แสงไฟไม่เคยดับ สืบนาคะเสถียร (2562) [รายการโทรทัศน์ ฉบับเสียงบรรยายภาพ]. กรุงเทพ: สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส.
หอมกลิ่นสยาม (2562) [รายการโทรทัศน์ ฉบับเสียงบรรยายภาพ]. กรุงเทพ: สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส.
อยุธยาที่ไม่รู้จัก (2562) [รายการโทรทัศน์ ฉบับเสียงบรรยายภาพ]. กรุงเทพ: สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส.
อารดา ครุจิต และคณะ. (2558). หลักการผลิตเสียงบรรยายภาพ (Audio Description). ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อารดา ครุจิต. (2560). โทรทัศน์เพื่อการเข้าถึงของคนพิการ. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Audio Description Coalition. (2009). Standards for audio description and code of professional conduct for describers. Retrieved January 30, 2016, from http://audiodescriptionccoalition.org/standards.html
Bignell, J. & Orlebar, J. (2005). The television handbook (3rd ed.). London and New York: Routledge.
Blesterfeld, P. Documentary interview tips. Retrieved January 2, 2021, from http://www.videomaker.com/article/c 18/14239-documentary-interview-tips
___________. The six primary types of documentaries. Retrieved January 6, 2021, from www.videomaker.com.
Hart, C. (1999). Television program making. New York: Routledge.
Holland, P. (2000). The television handbook. (2nd ed.). London and New York: Routledge.
Netflix. (2019). Audio descriptions for Netflix movies and TV shows. Retrieved January 30, 2016, from Audio Description Style Guide v2.1 – Netflix | Partner Help Center (netflixstudios.com)
Remael, A., Revieres, N., & Vercuauteren, G. (2014). Pictures painted in words: ADLAB audio description guidelines. Retrieved January 30, 2016, from Pictures painted in words: ADLAB Audio Description guidelines | OpenstarTs (units.it)
Snyder, J. (2014). The visual made verbal: A comprehensive training manual and guide to the history and applications of audio description. Arlington: American Council of the Blind, Inc.