การดัดแปลงบทละครโทรทัศน์เรื่องเลือดสุพรรณ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งวิเคราะห์การดัดแปลงบทละครเรื่องเลือดสุพรรณของหลวงวิจิตรวาทการสู่บทละครโทรทัศน์เรื่องเลือดสุพรรณ ซึ่งได้รับการออกอากาศทางสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบกในเดือนตุลาคม ปีพุทธศักราช 2562 ผ่านมุมมองของผู้เขียนบทละครโทรทัศน์ เอกลักษณ์งของผลงานสร้างสรรค์ชิ้นนี้ คือการศึกษาค้นคว้าเชิงลึกทางประวัติศาสตร์โดยใช้ข้อมูลหลักฐานเมียนมาร์เพื่อการดัดแปลง โดยรูปแบบการดัดแปลงที่ปรากฏจำแนกออกเป็น 2 ด้าน ได้แก่ 1)การดัดแปลงโครงเรื่อง ซึ่งประกอบไปด้วยการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง การตัดทอนเนื้อเรื่อง และการเปลี่ยนแปลงเนื่อเรื่อง 2)การดัดแปลงตัวละคร พบการสร้างสรรค์ตัวละครใหม่ขึ้นทั้งที่เป็นตัวละครจากข้อมูลทางประวัติศาสตร์ และตัวละครตามจินตนาการ อย่างไรก็ดีการดัดแปลงไม่มีสูตรสำเร็จ โดยผู้เขียนบทละครดัดแปลงควรศึกษาค้นคว้าอย่างลึกซึ้งทั้งความสำคัญและความโดดเด่นของตัวบทต้นทาง ข้อมูลแวดล้อมเชิงลึก ตลอดจนควรมีความเคารพตัวบทต้นทาง และรับผิดขอบต่อผลงานดัดแปลงด้วย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. (2553). แนวพินิจใหม่ในสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จำเริญลักษณ์ ธนะวังน้อย. (2544). ประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ไทยตั้งแต่แรกเริ่มจนสิ้นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชิน ชุมรม. (2535). ประวัติพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ ปลัดบัญชาการสำนักนายกรัฐมนตรี. ใน กรมศิลปากร, อธิบดีคนแรกของกรมศิลปากร พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. (น.5-28). จงเจริญการพิมพ์.
เชื้อ สาริมาน. (2535). คนแรกในประเทศไทย. ใน กรมศิลปากร, อธิบดีคนแรกของกรมศิลปากร พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. (น.33-35). จงเจริญการพิมพ์.
ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์. (2555). บทโทรทัศน์ เขียนอย่างไรให้เป็นมือโปร. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
ธนสิน ชุตินธรานนท์. (2555). สัมพันธบทของบทละครเรื่องสาวิตรีและการสร้างสรรค์ใหม่เพื่อสื่อสารอุดมคติแห่งรัก. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, คณะนิเทศศาสตร์.
ธนสิน ชุตินธรานนท์ และจิรยุทธ์ สินธุพันธ์. (2559). สาวิตรี เดอะ มิวสิเคิล: การสื่อสารความรักเชิงอุดมคติผ่านละครเพลง. วารสารนิด้าภาษาและการสื่อสาร 21(29), 72-91.
นราธิปประพันธ์พงศ์, กรมพระ. (2550). พระราชพงศาวดารพม่า. กรุงเทพฯ: ศรีปัญญา.
นัทธนัย ประสานนาม. (2561). หลวงวิจิตรวาทการกับนิยายโรมานซ์แนวจักรวรรดินิยม. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้งติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
นิตยาภรณ์ พรมปัญญา และมาโนช พรหมปัญโญ. (2557). พม่าในแบบเรียนของไทย. ใน สุเนตร ชุตินธรานนท์ และคณะ, ชาตินิยมในแบบเรียนไทย. (น.82-125). มติชน.
ปนัดดา ธนสถิตย์. (2531). ละครโทรทัศน์ไทย. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรีดา อัครจันทโชติ. (2561). ความเป็นจีนในละครโทรทัศน์ไทย. วารสารนิเทศศาสตร์ 36(1), 1-20.
พระราชบัญญัติการประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ พ.ศ.2551. (2551, 4 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 125 ตอนที่ 42 ก. หน้า 14-44.
พิชญาวี เกื้อสกุล. (2561). กรอบแนวคิดและแนวปฏิบัติเพื่อพัฒนาโทรทัศน์สาธารณะในยุคดิจิทัลภายใต้นโยบายความมั่นคงแห่งรัฐของสถานีวิทยุโทรทัศน์กองทัพบก ช่อง 5. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, คณะนิเทศศาสตร์.
เพชรี สุมิตร, ผู้แปล. (2548). ประวัติศาสตร์พม่า. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2545). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมอังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
วิจิตรวาทการ, หลวง. (2505). เลือดสุพรรณ บทประพันธ์ของพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. กรุงเทพฯ: รัชดารมภ์.
วิจิตรวาทการ, หลวง. (2535). ความยากลำบากสำหรับงานใหม่เป็นอธิบดีกรมศิลปากร. ใน กรมศิลปากร, อธิบดีคนแรกของกรมศิลปากร พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. (น.55-71). จงเจริญการพิมพ์.
วิจิตรวาทการ, หลวง. (2546). ปาฐกถาและคำบรรยายพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. กรุงเทพฯ: อุษาการพิมพ์.
สัญญา ธรรมศักดิ์. (2535). คำกล่าวเปิดนิทรรศการของ ฯพณฯ สัญญา ธรรมศักดิ์ ประธานองคมนตรี ครบรอบ 90 ปี ชีวิตและผลงานของพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ 6 สิงหาคม พ.ศ. 25631. ใน กรมศิลปากร, อธิบดีคนแรกของกรมศิลปากร พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. (น.1-4). จงเจริญการพิมพ์.
สุเนตร ชุตินธรานนท์. (2561ก). พม่ารบไทย ว่าด้วยการสงครามระหว่างไทยกับพม่า. พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพฯ: มติชน.
สุเนตร ชุตินธรานนท์. (2561ข). สงครามคราวเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 พ.ศ. 2310. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: มติชน.
สุเนตร ชุตินธรานนท์ และคณะ. (2562). บทละครโทรทัศน์เรื่องเลือดสุพรรณ. [เอกสารไม่ได้ตีพิมพ์]. บริษัท พรี-โพร-โพสต์ ไลฟ์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด.
หอภาพยนตร์. (2564). เลือดสุพรรณ. วันที่เข้าถึงข้อมูล 14 กุมภาพันธ์ 2564, แหล่งที่มา https://fapot.or.th/main/news/648
องอาจ สิงห์ลำพอง. (2557). กระบวนการผลิตละครโทรทัศน์. กรุงเทพฯ: สามลดา.
Aung, M. H. (1967). A History of Burma. New York: Columbia University Press.
Downs, William M., & Wright, Lou A. (1998). Playwriting From Formula to Form. Montreal: Harcourt Brace.
Hutcheon, Linda. (2006). A Theory of Adaptation. New York: Routledge
