การลอกข่าว แชร์ข่าว กับความขัดแย้งเชิงจริยธรรมในหนังสือพิมพ์ไทย

Main Article Content

ปณิชา เต็มหน
พิรงรอง รามสูต

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับความเข้าใจและการปฏิบัติของนักข่าวและความแตกต่างที่เกิดขึ้นทั้งในกระบวนการทำข่าวและความแตกต่างที่เกิดขึ้นทั้งในหนังสือพิมพ์ฉบับเล่มและหนังสือพิมพ์ออนไลน์ ปัจจัยที่ส่งผลและความขัดแย้งเชิงจริยธรรมโดยการใช้การวิจัยเชิงปริมาณ คือการสำรวจ โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูลจำนวน 133 ชุด และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกนักข่าวและบรรณาธิการข่าว สังกัดหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ เดลินิวส์ มติชน คมชัดลึก ผู้จัดการ จำนวน 19 คน ผลการวิจัย พบว่านักข่าวและบรรณาธิการข่าวมีความเข้าใจเกี่ยวกับการลอกข่าวว่าคือการนำข่าวของผู้อื่นมาเป็นของตนโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงแก้ไข ไม่มีการอ้างอิงที่มา การแชร์ข่าวคือการแลกเปลี่ยนข่าว แบ่งปันข่าว และการร่วมกันทำงาน การช่วยเหลือกัน และการร่วมกันทำงาน การช่วยเหลือกันในสนามข่าว การปฏิบัติและรูปแบบในการแชร์ข่าวในสนามข่าวคือการแบ่งงานกันทำ แล้วพิมพ์ต้นฉบับข่าวชิ้นเดียวกันใช้ส่งเข้าสำนักข่าว มีทั้งการแชร์เป็นกลุ่มและแชร์ส่วนบุคคล แชร์เข้าส่วนกลางของสำนักข่าวตนและการแลกเปลี่ยนประเด็นข่าวกัน ส่วนการลอกข่าวนักข่าว มีลักษณะการลอกทั้งหมด ลอกแล้วนำไปเรียบเรียงใหม่ ลอกจากต้นฉบับข่าวในสนามข่าว จากหน้าเว็บไซต์ จากระบบข่าวกลาง จากข่าวประชาสัมพันธ์ โดยมีปัจจัยคือ จำนวนนักข่าวมีน้อย ข่าวมีมาก เวลาที่จำกัด สายสัมพันธ์ของนักข่าว การกลัวตกข่าว และปัจจัยจากตัวข่าว ซึ่งนักข่าวส่วนใหญ่มองว่าการลอกข่าวขัดแย้งจริยธรรมส่วนการแชร์ข่าวไม่ขัดแย้งในเชิงจริยธรรม

Article Details

ประเภทบทความ
Articles
ประวัติผู้แต่ง

ปณิชา เต็มหน

ปณิชา เต็มหน (นศ.ม. นิเทศศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555) ปัจจุบันทำงานในตำแหน่งโปรดิวเซอร์รายการ (ควบคุมฝ่ายผลิตรายการ) ที่ บริษัท ดีดอคคิวเมนทารี่ จำกัด

พิรงรอง รามสูต, คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

พิรงรอง รามสูต (Ph.D., Simon Fraser University, Canada, 2000) ปัจจุบันเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ ประจำภาควิชาวารสารสนเทศ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

เอกสารอ้างอิง

ภาษาไทย
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. 2554. สื่อเก่า สื่อใหม่ ใจชื่อมร้อย โรงการเมธีวิจัยอาวุโส ฝ่ายวิชาการ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้มส่วนภาพพิมพ์จำกัด.
กาญจนา แก้วเทพ. 2541 การศึกษาสื่อมวลชนด้วยทฤษฎีวิพากย์ (Critical Theory). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ภาพพิมพ์.
พิรงรอง รามสูต. 2553 การกำกับดูแลสื่อผสมในยุคของการหลอมรวมสื่อ: กรณีศึกษาจากเยอรมนีและไทย บทความ (www,prachachart.com, ออนไลน์, วันที่ 10 สิงหาคม 2553)
มานิจ สุขสมจิตร. 2551. ข้อบังคับว่าด้วยจริยธรรมแห่งวิชาชีพหนังสือพิมพ์ (ประกาศ ณ วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2551) สภาการหนังสือพิมพ์แห่งชาติ 2551 (http://www.presscouncil.or.th)
มาลี บุญศิริพันธ์. 2550 วารสารศาสตร์เบื้องต้น: ปรัชญาและแนวคิด. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุกัญญา สุดบรรทัด และคณะ. 2536. กรณีศึกษาเพื่อการเรียนการสอนส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมสื่อมวลชน โครงการส่งเสริมคุณธรรม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรสิทธิ์ วิทยารัฐ. 2553. เคาะกระจก หลอมรวมสื่อ (Convergence) ‘ข่าว’ เปลี่ยนไปอย่างไร? บทความจากเว็บไซต์สมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย (http://www.tja.or.th)

ภาษาอังกฤษ
Bill Kovach, Tom Rosenstiel. (2001) The Elements of Journalism: What Newspeople Should Know and the Public Should Expect, Completely Updated and Revised. New York
John Montorio, Huffpo (2011) Journalism vs Churnalism Battle Rages on. http://techcrunch.com/03/13/john-montorio-joins-huffington-post/
KevinMarsh (2008) Journalism, not ‘churnalism’ http://www.bbc.co.uk/blogs/theeditors/2008/02/journalism_not_churnalism.html
Nick Davies. Flat Earth News (2008). An Award-winning Reporter Express Falsehood, Distortion and Propaganda in the Global Media. Research of Cardiff’s University. Great Britain.