การออกแบบเสียงเพื่อสร้างศานติภาวะในการแสดง จากผลงานของซามูแอล เบ็คเก็ต และโอตะ โชโกะ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนําเสนอวิธีการออกแบบเสียง เพื่อสร้างศานติภาวะในการแสดง จากผลงานของซามูแอล เบ็คเก็ต และโอตะ โชโกะ รวมทั้งความคิดเห็นของนักแสดง และผู้ชม ที่มีต่อ ศานติภาวะอันเนื่องมาจากการแสดง โดยเนื้อหาต่างๆ ที่ปรากฏใน บทความ เป็นข้อมูลส่วนหนึ่งจากงานวิจัยเชิงสร้างสรรค์เรื่อง “การออกแบบเสียงเพื่อสร้างศานติภาวะ ในการแสดงจากผลงานของซามูแอล เบ็คเก็ต และโอตะ โชโกะ” ผู้เขียนเก็บข้อมูลจากกระบวนการสร้างสรรค์ ผลงานเชิงสุนทรียะ อันประกอบด้วย การศึกษาศานติภาวะ ศึกษางาน วรรณกรรม ดัดแปลงงานวรรณกรรม การออกแบบ สร้างสรร บันทึก และประสานเสียง รวมทั้งการบันทึกภาพ การฝึกซ้อมและการแสดง ใช้แบบสอบถาม การเสวนากลุ่ม โดยกลุ่มผู้ชมมีทั้งผู้ที่มีสายตาปกติ และผู้พิการทางสายตา ผลการศึกษาพบว่าละครเสียงและละครเวทีที่ใช้ระบบเสียงรอบทิศทาง สามารถสื่อสารประเด็นในการนําเสนอได้ โดยผู้ออกแบบ เสียงควรเข้าใจเนื้อเรื่องและเลือกบทละครที่มีความ สอดคล้องกับวัฒนธรรมและศักยภาพในการรับรู้ของ ผู้ชม สร้างบรรยากาศที่มีความเหมาะสมในการรับชมและ คํานึงถึงคุณสมบัติของอุปกรณ์ที่นํามาใช้ ผลการศึกษา ด้านการแสดงของนักแสดง พบว่าการสร้างละครเวทีที่ใช้ ระบบเสียงรอบทิศทาง สามารถส่งเสริมการแสดงของ นักแสดง โดยผู้สร้างสรรค์การแสดงควรมีความเข้าใจ ถึงลักษณะการแสดงประเภทนั้นๆ ผลความพึงพอใจ และความเห็นของผู้ชม พบว่า ผู้ชมมีความพึงพอใจ ต่อองค์ประกอบด้านเสียงและระบบเสียงรอบทิศทาง มากกว่าองค์ประกอบด้านตัวบทและการแสดงของ นักแสดง ผู้ฟังที่พิการทางสายตามีความสามารถในการ สร้างภาพในจินตนาการ สามารถเข้าใจเนื้อเรื่องได้ดีกว่าผู้ฟังสายตาปกติเมื่อรับฟังละครเสียง