การประกอบสร้างเชิงสังคมของอารมณ์ขันในรายการตลกสถานการณ์ทางโทรทัศน์ไทย

บทคัดย่อ

จุดเปลี่ยนที่สําคัญและมีผลต่อพัฒนาการของพัฒนาการ ของกระบวนการประกอบสร้างรายการตลกสถานการณ์ไทย เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2539 เมื่อได้มีการเปิดโอกาสให้นักแสดงตลกอาชีพหรือตลกคาเฟ เข้ามาสวมบทบาทเป็นตัวละครหลัก ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ใน 3 มิติ คือ 1. รูปแบบรายการ 2. การผสมผสานวิธีการนําเสนอ อารมณ์ขัน และ 3. การขยายฐานผู้ชม ทั้งหมดนี้ส่งผลให้รายการตลก สถานการณ์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 ที่ใช้แนวทางดังกล่าวนั้นประสบ ความสําเร็จและถูกเผยแพร่ต่อเนื่องเป็นเวลานาน ด้านการเปลี่ยนแปลง ด้านเนื้อหาของรายการตลกสถานการณ์ไทย พบว่า ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 ความขัดแย้งของเนื้อหาในรายการตลกสถานการณ์มีความหลากหลายขึ้น ในขณะที่โครงเรื่องก่อนและหลังปี พ.ศ. 2545 นั้น ไม่มีความแตกต่างกัน ในเรื่องประเภท แต่แตกต่างกันในเรื่องระดับมากน้อยของการนํา โครงเรื่องมาเสนอ และพบว่า ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 นั้น มีการนําเสนอ ตัวละครที่เป็นตัวพระตัวนางมากขึ้น มีการใช้นักแสดงตลกอาชีพมา สวมบทตัวละครมากขึ้น และมีการใช้พื้นที่สาธารณะเป็นศูนย์กลาง ในการเล่าเรื่องมากขึ้น และมีการใช้พื้นที่ปริมณฑลชนบทเป็นท้องเรื่อง ของสถานการณ์มากขึ้น ด้านการนําเสนอความตลกพบว่า รายการตลก สถานการณ์หลังปี พ.ศ. 2545 มีการนําเสนอความตลกแบบตลก โปกฮามากกว่าตลกชวนหัว และคู่ความสัมพันธ์ทางสังคมส่วนใหญ่จะ ใช้ความตลกตามกลไกของเรื่องเป็นหลักในการเสนอความตลก