การเพิ่มศักยภาพการสื่อสารการตลาดเกษตรอินทรีย์ จังหวัดสุรินทร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์โอกาสทางการตลาด ปัจจัยสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่มีผลต่อการดำเนินงานของกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิตเกษตรอินทรีย์ และค้นหาวิธีการเพิ่มศักยภาพการสื่อสารการตลาดของกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิตเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดสุรินทร์ โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพประกอบด้วย การศึกษาสังเกต การสัมภาษณ์เจาะลึก และการสนทนากลุ่มย่อย การประชุมระดมความคิด กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ สมาชิกเกษตรอินทรีย์ กลุ่มผู้ค้า กลุ่มผู้ผลิต หน่วยงานภาครัฐ ผู้ประกอบการรวมจำนวน 60 คน ผลการวิจัยพบว่า โอกาสทางการตลาดเกษตรอินทรีย์ ประกอบด้วย ระบบนิเวศที่เหมาะสม กระแสนิยมบริโภคสินค้าเพื่อสุขภาพและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การพัฒนามาตรฐานการผลิต การทำเกษตรพันธะสัญญา การบูรณาการร่วมกันระหว่างภาครัฐและเอกชน ส่วนอุปสรรคทางการตลาด ประกอบด้วย ราคาที่ดิน การรับรองมาตรฐานพื้นที่เพาะปลูกเกษตรอินทรีย์มีน้อย ปัจจัยสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่มีผลต่อการดำเนินงานเกษตรอินทรีย์ ได้แก่ สภาวะแวดล้อมทางเศรษฐกิจ การแข่งขัน พฤติกรรมของผู้บริโภค และนโยบายจากภาครัฐ การเพิ่มศักยภาพการสื่อสารด้านการตลาดเกษตรอินทรีย์มีวิธีการได้แก่ การแลกเปลี่ยนองค์ความรู้และถ่ายทอดเทคโนโลยีที่เหมาะสม การใช้ตราสินค้าและการพัฒนาบรรจุภัณฑ์เกษตรอินทรีย์ การประชาสัมพันธ์และส่งเสริมการขาย การเสริมสร้างความรู้ด้านเกษตรอินทรีย์ให้แก่ผู้ผลิตและผู้บริโภค
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กองแผนและงบประมาณ องคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์. (2559). แผนยุทธศาสตรการพัฒนาพ.ศ.2560–2563 ขององคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: กองแผนและงบประมาณ องคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์.
จุติพร ปริญโญกุล. (2560). กลยุทธ์สื่อสารการตลาดของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยเพื่อสนับสนุนนโยบาย “ปีท่องเที่ยววิถีไทย 2558.” วารสารนิเทศศาสตร์, 35(2), 101-117.
จุฑารัตน์ เรืองรักษ์. (2559). แผนธุรกิจฟาร์มเกษตรอินทรีย์ Green Mix Organic Farm. รายงานการค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พัชรินทร์ สุภาพันธ์และคณะ. (2560). กลยุทธ์ทางการตลาดที่เหมาะสมสำหรับช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารปาริชาตฉบับพิเศษ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 27, 35-44.
“พาณิชย์”ดันหมู่บ้านเกษตรอินทรีย์ 8 แห่ง เพิ่มรายได้เกษตรกร และพัฒนาเป็นที่เที่ยว. (2560). วันที่เข้าถึงข้อมูล 20 สิงหาคม 2560, แหล่งที่มา https://mgronline.com/business/detail/ 9600000092813
พรวลัย ประเสริฐวุฒิวัฒนา. (2559). รูปแบบการสื่อสารการตลาดออนไลนเพื่อการสรางแบรนดของสินคาเกษตรอินทรียกรณีศึกษากลุ่มเกษตรอินทรียไร่รื่นรมย์. รายงานการค้นคว้าอิสระปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
มูลนิธิชุมชนเกษตรนิเวศน์. (2558). รัฐบาลญี่ปุ่นสานฝันเพื่อสร้างการเรียนรู้. กรุงเทพ: มูลนิธิชุมชนเกษตรนิเวศน์.
วริพัสย์ เจียมปัญญารัช. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความยั่งยืนของเกษตรกรอินทรีย์ของไทย: บทเรียนจากเกษตรกรรายย่อย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 20, 199-215.
ศูนย์ปฏิบัติการข้อมูลการตลาดสินค้าเกษตรอินทรีย์. (2560). พื้นที่เกษตรอินทรีย์จังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: ศูนย์ปฏิบัติการข้อมูลการตลาดสินค้าเกษตรอินทรีย์.
สยาม อรุณศรีมรกต และคณะ. (2553). การศึกษาการตลาด ปัญหาและอุปสรรคของการผลิตผลไม้อินทรีย์ในภาคตะวันออกประเทศไทย. วารสารร่มพฤกษ์, 28(2), 125-144.
สิรินภรณ์ ทองคำฟู และสราวุธ อนันตชาติ. (2560). อิทธิพลของการบริโภคเชิงสถานภาพต่อการตอบสนองและคุณค่าตราสินค้าของผู้บริโภค. วารสารนิเทศศาสตร์, 35(2), 41-56.
สำนักงานพาณิชย์จังหวัดสุรินทร์. (2558, สิงหาคม 27) การเสวนาเรื่องทิศทางการตลาดสินค้าอินทรีย์ไทย. โรงแรมทอง ธารินทร์ จังหวัดสุรินทร์.