การเพิ่มศักยภาพการสื่อสารการตลาดเกษตรอินทรีย์ จังหวัดสุรินทร์

Main Article Content

ศุภางค์ นันตา

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้  มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์โอกาสทางการตลาด  ปัจจัยสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่มีผลต่อการดำเนินงานของกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิตเกษตรอินทรีย์  และค้นหาวิธีการเพิ่มศักยภาพการสื่อสารการตลาดของกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิตเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดสุรินทร์  โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพประกอบด้วย การศึกษาสังเกต การสัมภาษณ์เจาะลึก และการสนทนากลุ่มย่อย การประชุมระดมความคิด กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ สมาชิกเกษตรอินทรีย์ กลุ่มผู้ค้า กลุ่มผู้ผลิต หน่วยงานภาครัฐ ผู้ประกอบการรวมจำนวน 60 คน  ผลการวิจัยพบว่า  โอกาสทางการตลาดเกษตรอินทรีย์ ประกอบด้วย ระบบนิเวศที่เหมาะสม กระแสนิยมบริโภคสินค้าเพื่อสุขภาพและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม  การพัฒนามาตรฐานการผลิต การทำเกษตรพันธะสัญญา  การบูรณาการร่วมกันระหว่างภาครัฐและเอกชน  ส่วนอุปสรรคทางการตลาด ประกอบด้วย ราคาที่ดิน การรับรองมาตรฐานพื้นที่เพาะปลูกเกษตรอินทรีย์มีน้อย  ปัจจัยสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่มีผลต่อการดำเนินงานเกษตรอินทรีย์  ได้แก่ สภาวะแวดล้อมทางเศรษฐกิจ  การแข่งขัน  พฤติกรรมของผู้บริโภค และนโยบายจากภาครัฐ  การเพิ่มศักยภาพการสื่อสารด้านการตลาดเกษตรอินทรีย์มีวิธีการได้แก่ การแลกเปลี่ยนองค์ความรู้และถ่ายทอดเทคโนโลยีที่เหมาะสม การใช้ตราสินค้าและการพัฒนาบรรจุภัณฑ์เกษตรอินทรีย์  การประชาสัมพันธ์และส่งเสริมการขาย  การเสริมสร้างความรู้ด้านเกษตรอินทรีย์ให้แก่ผู้ผลิตและผู้บริโภค 

Article Details

ประเภทบทความ
Articles

เอกสารอ้างอิง

กองแก้ว อินทวงค์ และรุจ ศิริสัญลักษณ์. (2554). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการปฏิบัติตามมาตรฐานการปลูกข้าวอินทรีย์ของเกษตรกรในอำเภอสังทอง นครหลวงเวียงจันทน์ สปป.ลาว. วารสารเกษตร, 27(2), 145-163.

กองแผนและงบประมาณ องคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์. (2559). แผนยุทธศาสตรการพัฒนาพ.ศ.2560–2563 ขององคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: กองแผนและงบประมาณ องคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์.

จุติพร ปริญโญกุล. (2560). กลยุทธ์สื่อสารการตลาดของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยเพื่อสนับสนุนนโยบาย “ปีท่องเที่ยววิถีไทย 2558.” วารสารนิเทศศาสตร์, 35(2), 101-117.

จุฑารัตน์ เรืองรักษ์. (2559). แผนธุรกิจฟาร์มเกษตรอินทรีย์ Green Mix Organic Farm. รายงานการค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พัชรินทร์ สุภาพันธ์และคณะ. (2560). กลยุทธ์ทางการตลาดที่เหมาะสมสำหรับช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารปาริชาตฉบับพิเศษ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 27, 35-44.

“พาณิชย์”ดันหมู่บ้านเกษตรอินทรีย์ 8 แห่ง เพิ่มรายได้เกษตรกร และพัฒนาเป็นที่เที่ยว. (2560). วันที่เข้าถึงข้อมูล 20 สิงหาคม 2560, แหล่งที่มา https://mgronline.com/business/detail/ 9600000092813

พรวลัย ประเสริฐวุฒิวัฒนา. (2559). รูปแบบการสื่อสารการตลาดออนไลนเพื่อการสรางแบรนดของสินคาเกษตรอินทรียกรณีศึกษากลุ่มเกษตรอินทรียไร่รื่นรมย์. รายงานการค้นคว้าอิสระปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

มูลนิธิชุมชนเกษตรนิเวศน์. (2558). รัฐบาลญี่ปุ่นสานฝันเพื่อสร้างการเรียนรู้. กรุงเทพ: มูลนิธิชุมชนเกษตรนิเวศน์.

วริพัสย์ เจียมปัญญารัช. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความยั่งยืนของเกษตรกรอินทรีย์ของไทย: บทเรียนจากเกษตรกรรายย่อย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 20, 199-215.

ศูนย์ปฏิบัติการข้อมูลการตลาดสินค้าเกษตรอินทรีย์. (2560). พื้นที่เกษตรอินทรีย์จังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: ศูนย์ปฏิบัติการข้อมูลการตลาดสินค้าเกษตรอินทรีย์.

สยาม อรุณศรีมรกต และคณะ. (2553). การศึกษาการตลาด ปัญหาและอุปสรรคของการผลิตผลไม้อินทรีย์ในภาคตะวันออกประเทศไทย. วารสารร่มพฤกษ์, 28(2), 125-144.

สิรินภรณ์ ทองคำฟู และสราวุธ อนันตชาติ. (2560). อิทธิพลของการบริโภคเชิงสถานภาพต่อการตอบสนองและคุณค่าตราสินค้าของผู้บริโภค. วารสารนิเทศศาสตร์, 35(2), 41-56.

สำนักงานพาณิชย์จังหวัดสุรินทร์. (2558, สิงหาคม 27) การเสวนาเรื่องทิศทางการตลาดสินค้าอินทรีย์ไทย. โรงแรมทอง ธารินทร์ จังหวัดสุรินทร์.