วาทกรรมการคุกคามทางเพศต่อเน็ตไอดอลหญิงบนเฟซบุ๊ก

Main Article Content

วิมลวรรณ เพาะปลูก
สุระชัย ชูผกา

บทคัดย่อ

              บทความนี้ศึกษาวิจัยเรื่อง วาทกรรมการคุกคามทางเพศต่อเน็ตไอดอลหญิงบนเฟซบุ๊ก มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษารูปแบบ  ลีลา  และองค์ประกอบ ในการนำเสนอตัวตนของเน็ตไอดอลหญิงและผู้ติดตามเน็ตไอดอลหญิงทางเฟซบุ๊ก และเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ทางวาทกรรม ของรูปแบบ ลีลา และองค์ประกอบ ของเน็ตไอดอลหญิงกับผู้ติดตามเน็ตไอดอลหญิงบนเฟซบุ๊ก การวิจัยนี้เป็นการวิจัย
เชิงคุณภาพ (Qualitative research) โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis) เก็บข้อมูลจาก     เฟซบุ๊กของเน็ตไอดอลหญิงที่มียอดผู้ติดตามมากกว่าหนึ่งแสนคน จำนวน 6 กรณี


            ผลการวิจัยพบว่าเน็ตไอดอลหญิงนำเสนอตัวตนผ่านภาพถ่ายในพื้นที่ส่วนตัวเป็นส่วนใหญ่
ซึ่งเป็นการสร้างพื้นที่ส่วนตัวของตนเองผ่านพื้นที่สาธารณะอย่างเฟซบุ๊ก และทำให้พื้นที่ส่วนตัวกลายเป็นพื้นที่สาธารณะ ผู้ติดตามที่ใช้วาทกรรมการคุกคามทางเพศ มีอำนาจในการจ้องมอง ทำให้เกิดการแสดงอำนาจในการสื่ออารมณ์ผ่านภาษา ออกมาเป็นการแสดงความคิดเห็นของผู้ส่งสารถึงผู้รับสาร และพวกเขามักกระทำซ้ำ ความเป็นพื้นที่สาธารณะ ทำให้ทั้งเน็ตไอดอลหญิง และผู้ติดตามเน็ตไอดอลหญิง สามารถเปิดเผยความต้องการ ความปรารถนาของตนเองได้อย่างอิสระ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่สามารถทำได้ในชีวิตจริง อย่างไรก็ตามการมีอำนาจต่อกัน อาจเป็นผลจากวัฒนธรรมในสังคมไทย สังคมไทยจึงจำเป็นต้องเปิดโอกาสให้เด็ก เยาวชน รับรู้เรื่องเพศได้อย่างถูกต้อง เพื่อไม่ให้เกิดการแสดงอำนาจในการคุกคามทางเพศต่อไปในอนาคต


 

Article Details

ประเภทบทความ
Articles

เอกสารอ้างอิง

กิตติชัย พินโน และคณะ. (2554). ภาษากับการสื่อสาร (2). นนทบุรี: เชน ปริ้นติ้ง.

กาญจนา แก้วเทพ. (2554). ผู้คนที่หลากหลายในการสื่อสาร : เด็ก สตรี และผู้สูงอายุ.กรุงเทพฯ: โครงการเมธีวิจัยอาวุโส.

ข่าวสดออนไลน์. (2559). สุดช็อก! เน็ตไอดอล-นักร้องสาวญี่ปุ่นโดนหนุ่มแฟนคลับคลั่ง จ้วงแทง 20 แผล-โคม่า. เข้าถึงเมื่อ 24 ธันวาคม 2559. จาก https://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1463910679

ชนกพร พัวพัฒนกุล. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอุดมการณ์ในวาทกรรมการพยากรณ์ดวงชะตา: การวิเคราะห์ วาทกรรมเชิงวิพากษ์. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2554). แนะนำสกุลความคิดหลังโครงสร้างนิยม. กรุงเทพฯ: สมมติ. น.87-96.

ปาริฉัตร รัตนากาญจน์. (2551). การล่วงเกิน คุกคาม หรือก่อให้เกิดความเดือดร้อนรำคาญทางเพศต่อสตรีในที่ทำงาน: รูปแบบหนึ่งของการเลือกปฏิบัติด้วยเหตุทางเพศ. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ปุณยนุช ยอแสงรัตน์. (2553). การมีส่วนร่วมในพื้นที่สาธารณะของผู้หญิงโดยการส่งข้อความสั้นผ่านรายการเล่าข่าวทางโทรทัศน์. วารสารนิเทศศาสตร์, 28(1), น.65-76.

พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2558). คำหยาบ อารมณ์ เรือนร่าง และความเป็นมนุษย์. เข้าถึงเมื่อ 2 กันยายน 2559. จาก https://www.manager.co.th/AstvWeekend/ViewNews.aspx?NewsID=9580000035775

มาลี พฤกษ์พงศาวลี. (2540). แนวทางสู่ความเสมอภาคระหว่างหญิงชายในสหภาพแรงงาน และสถานที่ทำงาน. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.

ทัศนีย์ ดำเกิงศักดิ์ และ พัชนี เชยจรรยา. (2554). การวิเคราะห์เนื้อหาเพศศึกษาและความพึงพอใจของผู้รับสารที่มีต่อคอลัมน์ “เสพสมบ่มิสม” และเว็บไซต์ meetdoctoro.com. วารสารนิเทศศาสตร์, 29(1), น.94-106.

รัชฏาภรณ์ ศรีรักษา. (2557). วาทกรรมการคุกคามทางเพศในชีวิตประจำวัน: การศึกษาวาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ระวิ แก้วสุกใส และชัยรัตน์ จุสาโล. (2556). เครือข่ายสังคมออนไลน์: กรณีเฟซบุ๊ก (Facebook) กับการพัฒนาผู้เรียน. Princess of Naradhiwas University Journal, 5(4), น.195-205.

วิโรจน์ สุทธิสีมา. (2557). การสื่อสารกับวาทกรรมการวิ่งในสังคมไทย. ปริญญานิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศุภมาศ พะหุโล และ ภูริวัต บุญนัก. (2558). NET IDOL. เข้าถึงเมื่อ 15 ธันวาคม 2559. จาก https://www. tcdc.or.th/creativethailand/article/ClassicItem/22115

โสภา สถาพรชัยวัฒน์.(2550). วาทกรรมผู้หญิงเซ็กซี่ในนิตยสารมาร์สและอิมเมจ. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Azy Barak (2005). SEXUAL HARASSMENT ON THE INTERNET.12 Oct 2017. From https://www.unc.edu /courses/ 2010spring/law/357c/001/internetharassment/internet-harassment.html

BBC Thai. (2558). สัมภาษณ์พิเศษ: การคุกคามทางเพศออนไลน์. เข้าถึงเมื่อวันที่ 5 กันยายน 2559 จาก https://www.youtube.com/embed/Y2otYAnkAi4