รายการเกมโชว์ทางสถานีโทรทัศน์ฟรีทีวีของไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
เมื่อพิจารณาประเภทของรายการที่ได้รับความนิยมทางสถานีโทรทัศน์ฟรีทีวีของไทยแล้ว รายการเกมโชว์นับว่าเป็นรายการโทรทัศน์ที่ได้รับความนิยมจากประชาชนทั่วไปเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม จากการวิพากษ์วิจารณ์ในประเด็นเกี่ยวกับการนำเสนอเนื้อหาสาระที่ไม่เหมาะสมของรายการเกมโชว์ต่างๆ ที่ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ประเภทฟรีทีวีอยู่บ่อยครั้งนั้น จึงทำให้เกิดข้อสงสัยและประเด็นคำถามที่น่าสนใจจากการสนทนาในหลายเวที อาทิความเหมาะสมของผู้ดำเนินรายการ การได้รับการปฏิบัติของผู้เข้าแข่งขันในรายการ การโฆษณาแฝงในรายการ เป็นต้นเพื่อให้ได้รับความกระจ่างในประเด็นคำถามและข้อสงสัยต่างๆ ดังกล่าว การศึกษานี้จึงได้สำรวจและตรวจสอบองค์ประกอบ รวมทั้งการประกอบสร้างของรายการเกมโชว์ที่ได้รับความนิยมสูงจำนวน 10 รายการจากสถานีโทรทัศน์ฟรีทีวีต่างๆ เพื่อนำไปสู่ข้อเสนอแนะและแนวทางในการพัฒนาการผลิตรายการเกมโชว์ให้มีคุณภาพยิ่งขึ้นและมีความเหมาะสมกับสภาพสังคมไทยต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. การวิเคราะห์สื่อ : แนวคิดและเทคนิค. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพฯ : เอดิสันเพรส โพรดักส์, 2542.
กนกกาญจน์ ประจงแสงศรี และธรรมธัช จงเสถียรธรรม. ประเภทรายการทีวียอดนิยมในปี 2556. [ออนไลน์]. 2557.
แหล่งที่มา: http://www.thannews.th.com [11 กันยายน 2557]
ณปิติยา บรรจงจิตร์. ซิทคอมกับโฆษณาแฝง. [ออนไลน์]. 2551. แหล่งที่มา: http://commarts.hcu.ac.th/article_1.html[12
มกราคม 2556]
พัฒนเดช อาสาสรรพกิจ. โฆษณาแฝงป้ายแดงเดือด. [ออนไลน์]. 2554 แหล่งที่มา: http://www.komchadluek.net [12 มกราคม
2556]
วัชระ แวววุฒินันท์ การสร้างสรรค์รายการบันเทิง . ในเอกสารการสอนชุดวิชาการสร้างสรรค์รายการโทรทัศน์กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2552.
ศศิพรรณ บิลมาโนชญ์. การศึกษาวิเคราะห์รายการเกมโชว์ของฟรีทีวี. รายงานวิจัยโครงการเสริมสร้างกลไกสื่อมวลชนศึกษา
เพื่อสุขภาวะ (Media Monitor), มูลนิธิสื่อมวลชนศึกษา (Foundation for Media Studies), 2556.
สำนักงาน กสทช. จริยธรรมในการผลิตรายการเกมโชว์ และเรียลลิตี้โชว์. [ออนไลน์]. 2555. แหล่งที่มา: http://www.nbct.go.th
[15 ธันวาคม 2555]
สมสุข หินวิมาน, ศิริมิตร ประพันธ์ธุรกิจ, ภัทธีรา สารากรบริรักษ์, อารดา ครุจิต, กรรณิกา รุ่งเจริญพงษ์, และ กุลนารี เสือโรจน์.
ความรู้เบื้องต้นทางวิทยุและโทรทัศน์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2554.
เอื้อจิตต์ วิโรจน์ไตรรัตน์. การศึกษาตัวชี้วัดมีดียลิตเตอเรซีสำหรับนักศึกษาระดับ อุดมศึกษาในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์
ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ภาควิชาโสตทัศนศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2540.
ภาษาอังกฤษ
Center for Media Literacy. The MediaLit KitTM : A Framework for Learning and Teaching in a Media Age.
[Online]. 2005. Available from: www.medialit.org[9 December 2012]
Hall, S. REPRESENTATION : Calutural Representations and Signifying Practices, London : SAGE Publications
Ltd., 1997.
McCombs, M.E., and Becker, L.B. Using Mass Communication Theory. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall, 1979.
