การรู้เท่าทันสื่อดิจิทัลของผู้ฟังรายการพอดแคสต์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มุ่งอธิบายความเหมาะสมของเนื้อหารายการพอดแคสต์และอธิบายการรู้เท่าทันสื่อดิจิทัลในรายการพอดแคสต์ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ดำเนินการวิจัยด้วยการวิเคราะห์เนื้อหารายการพอดแคสต์ประเภทไฟล์เสียงภาษาไทย สุ่มเลือกจากกลุ่มรายการพอดแคสต์ในช่วงเดือนธันวาคม 2560 ถึง เดือนกุมภาพันธ์ 2561 รวมจำนวนรายการที่นำมาวิเคราะห์ 104 ตอน จากนั้นดำเนินการสนทนากลุ่มผู้ฟังรายการพอดแคสต์ จำนวน 4 กลุ่ม ได้แก่ วัยทำงานชายและหญิง และนักเรียนมัธยมชายและหญิง กลุ่มละ 6 - 7 คน
ผลการวิจัย ด้านการใช้ภาษา พบว่า มีเนื้อหารายการที่อาจทำให้เกิดการเรียนรู้ที่ไม่เหมาะสมในเรื่องการใช้ภาษาในรายการสนทนา ด้านพฤติกรรมและความรุนแรง พบว่า มีเนื้อหารายการที่อาจนำไปสู่ความรุนแรงและอันตรายโดยแทรกเป็นส่วนประกอบของรายการ และเรื่องทางเพศ พบในบทสนทนาหรือคำพูดที่สร้างค่านิยมเรื่องเพศที่ไม่เหมาะสมปรากฏอยู่ รวมถึงเนื้อหาทางเพศที่ล่อแหลม
สำหรับการรู้เท่าทันสื่อดิจิทัลของผู้ฟังรายการพอดแคสต์ พบว่า กลุ่มวัยทำงานและกลุ่มนักเรียนมัธยม มีความสามารถในการเข้าถึงพอดแคสต์สูง สามารถควบคุมการใช้งานได้ด้วยตนเอง
มีความสามารถในการทำความเข้าใจและใช้ความคิดในเชิงวิพากษ์ถึงคุณภาพ ความน่าเชื่อถือ และมุมมองการผลิตเนื้อหาของผู้ผลิตได้ดี สามารถวิเคราะห์และประเมินข้อดีข้อเสีย คุณค่าและประโยชน์ รวมถึงโทษภัยอันตรายของเนื้อหารายการที่แฝงเรื่องธุรกิจการค้า และเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมในเรื่องพฤติกรรมและความรุนแรง เรื่องทางเพศ และการใช้ภาษา อย่างไรก็ตาม พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีลักษณะของการคล้อยไปตามที่สื่อกำหนด โดยมีการให้เหตุผลประกอบการกระทำที่คล้อยตามเนื้อหานั้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
OTT (Over the Top) คืออะไร. (2560, 12 พฤษภาคม). วันที่เข้าถึงข้อมูล 11 ธันวาคม 2560, Retrieved from https://bact.cc/2017/what-is-ott/
Podcast. (2552, 20 กุมภาพันธ์). วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มกราคม 2561, Retrieved from https://
www.gotoknow.org/posts/2434971
Suetrong, A., & Chongapiratanakul, B. (2559). การใช้เทคโนโลยีพอดคาสต์เพื่อพัฒนาการฟังภาษาอังกฤษ (The Use of Podcast for English Listening Development). วารสารวิชาการศิลปะศาสตร์ประยุกต์, มกราคม-มิถุนายน 2559, 39-47.
เพ็ญพักตร์ เตียวสมบูรณ์กิจ. (2557). ความรู้เท่าทันสื่อของผู้ใช้โทรทัศน์ภายใต้ภูมิทัศน์สื่อโทรทัศน์ที่เปลี่ยนไป. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นัญสรา อรพน ณ อยุธยา. (2556). การกำกับดูแลเนื้อหารายการที่อาจเป็นภัยในกิจการโทรทัศน์ของประเทศไทยเพื่อคุ้มครองเด็กและเยาวชนภายใต้ภาวะสื่อที่หลอมรวม. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชลิตา ศรีนวล. (2558). Over-the-Top (OTT): สงคราม ที่เพิ่งเริ่มต้นในระบบนิเวศใหม่ ของเทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสาร. วารสารเทคโนโลยีสารสนเทศ, 11(1), 74-81.
ชิดชนก ชะนะภัย. (2550). การรับฟังวิทยุอินเทอร์เน็ตของชาวกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลนีสื่อสารมวลชน คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ณัทธร อารยะกุล. (2558). พฤติกรรมการเปิดรับฟังข่าวสารทางวิทยาศาสตร์ และความพึงพอใจของผู้ฟังพอดคาสท์ที่มีต่อรายการวิทย์แคสต์. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการเรียนรรู้และสื่อสารมวลชน คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
นพมาศ ธีรเวคิน. (2555). จิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พนม คลี่ฉายา. (2557). การรู้เท่าทันสื่อมวลชนกระแสหลักของคนกรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 32(2), 1-24.
พนม คลี่ฉายา. (2559). การใช้งาน ความเสี่ยง การรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล และแนวทางการสอนเพื่อการรู้เท่าทันสื่อดิจิทัล สำหรับนักเรียนมัธยมในประเทศไทย. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 20(1), 46-57.
พนา ทองมีอาคม และคณะ. (2559). เรียนรู้เรื่องสื่อ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สามเจริญพานิชย์ (กรุงเทพ) จำกัด.
พรทิพย์ เย็นจะบก. (2556). การรู้เท่าทันสื่อบนสถานการณ์ความขัดแย้งทางการเมืองของประเทศไทย: กรณีศึกษาเฉพาะสื่อกระแสหลักและสื่อใหม่ ในช่วงเวลาหาเสียงเลือกตั้งปี พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มรรยาท อัครจันทรโชติ. (2556). สถานภาพปัจจุบันของการออกอากาศรายการวิทยุสำหรับเด็กและพฤติกรรมการเปิดรับสื่อวิทยุของเด็กไทย. วารสารนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 31(3), 63-80.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2549a). เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดและผลิตรายการวิทยุกระจายเสียงเบื้องต้น หน่วยที่ 1-7. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย
สุโขทัยธรรมาธิราช.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2549b). เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดและผลิตรายการวิทยุกระจายเสียงเบื้องต้น หน่วยที่ 8-5. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย
สุโขทัยธรรมาธิราช.
รู้เท่าทันสื่อ. (2554). (ธาม เชื้อสถาปนศิริ Ed.). กรุงเทพมหานครฯ: บริษัท ออฟเซ็ท ครีเอชั่น จำกัด.
รู้จัก Podcast (พ็อดคาสต์) สถานีวิทยุส่วนตัว ที่เริ่มกลับมามีกระแส (เล็กๆ) อีกครั้ง. (2560, 14 กันยายน). วันที่เข้าถึงข้อมูล 14 ธันวาคม 2560, Retrieved from https://www.
iphoneapptube.com/ios-app/podcast-everything-you-need-to-know/
ศุภางค์ นันตา. (2552). หลักการวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศุภางค์ นันตา. (2553). การผลิตรายการวิทยุกระจายเสียงเบื้องต้น. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สกุลศรี ศรีสารคามรา. (2557). จริยธรรมการใช้สื่อออนไลน์และสื่อสังคมในกระบวนการสื่อข่าวของสื่อไทยในยุคดิจิทัล: รายงานวิจัยจากสภาการหนังสือพิมพ์แห่งชาติ, สถาบันอิศรา มูลนิธิพัฒนาสื่อมวลชนแห่งประเทศไทย, สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).
สมสุข หินวิมาน และคณะ. (2557). ความรู้เบื้องต้นทางวิทยุและโทรทัศน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2560a). รายงานผลการดำเนินงานประจำปี 2559 คณะกรรมการกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์. กรุงเทพมหานคร.
สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2560b). สภาพการแข่งขันและแนวทางการกำกับดูแลกิจการ Over The Top : OTT, โครงการศึกษาแนวทางการกำกับดูแลการแข่งขันในกิจการโทรทัศน์แบบ Over The Top. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ.
สำหรับแฟนๆ พอดแคสต์: คำถามที่พบบ่อย. (2560). วันที่เข้าถึงข้อมูล 17 มกราคม 2561, Retrieved from https://www.apple.com/th/itunes/podcasts/fanfaq.html
สุทิติ ขัตติยะ. (2555). หลักการวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ประยูรวงศ์พริ้นติ้ง จำกัด.
ฮาวทูง่ายๆ สเตปบายสเตปสำหรับคนอยากเริ่มต้นทำพอดแคสต์ของตัวเอง. (2561, 22 มกราคม). วันที่เข้าถึงข้อมูล 22 มกราคม 2561, Retrieved from https://thestandard.co/
podcast/newyearnewyou22/
ภาษาอังกฤษ
Abdous, M., Facer, B., & Yen, C. (2015). Trends in Podcast Download Frequency Over Time, Podcast Use, and Digital Literacy in Foreign Language and Literature Courses. International Journal of Distance Education Technologies, 13(2), 15.
Bashford, S. (2006). The revolution masterclass on podcasting. Revolution, 62-64.
Buckingham, D. (2004). The media litercy of childern and young people. London: Mcgraw Hill.
Cho, C. H., & Cheon, H. J. (2004). Why do people avoid advertising on the intermet. Journal of Advertising, 33(4), 89-97.
Daniels, G. (2014, 9 April). FCC defends criticism from broadcasters and says OTT is good news. Retrieved January 17, 2018 from http://www.telecomtv.com/articles/policy-and-regulation/fcc-defends-criticism-from-broadcasters-and-says-ott-is-good-news-11292/
Livingstone, s. (2004). What is media literacy? . Intermedia, 32(3), 18-20.
Potter, J. W. (2004). Theory of media literacy: A cognitive approach. Santa Barbana: Sage Publications.
Potter, J. W. (2016). Media literacy (8 ed.). Santa Barbana: Sage Publications.
Silverblatt, A. (1995). Media literacy: Keys to interpreting media messages. Westpost: Praeger.